خلق عظیم پیامبر(ص): تفاوت میان نسخه‌ها

}}

خُلُقْ (بر وزن افق) مفرد است، و با خُلق (بر وزن قفل) يك معنى دارد. به طورى كه از مفردات راغب استفاده مى‌شود با خَلْقْ (بر وزن حَلْق) ريشه مشترك دارد؛ منتها خَلْق به صفات ظاهرى گفته مى‌شود، و خُلْق و خُلُق به صفات درونى. بعضى از ارباب لغت «خُلْق» و «خُلُق» را به معنى دين و طبيعت و سجيّه تفسير كرده‌اند و آن را صورت باطنى انسان مى‌دانند.<ref>اخلاق در قرآن، مكارم شيرازى، ناصر، ج۳، ص۱۳۹</ref>

یکی از توصیف‌های برجسته پیامبر(ص) در قرآن خلق عظیم است. مهمترین تفسیر از خلق عظیم، سجایای اخلاقی است که استقامت بر حق، وسعت سخاوت، تدبير امور، مدارا، تحمل بر مصائب، تواضع، عفو و اغماض‏ را شامل می‌شود.<ref>تفسير احسن الحديث، قرشی، ج۱۱، ص: ۲۷۹

</ref> و گفته‌اند خلق عظیم به معنای تحمل قومی است که دیگران نمی‌توانند آن را تحمل کنند.<ref>التفسير الصافي،  الفيض الكاشاني، ج۷، ص۲۵۹.</ref> برخی خلق عظیم را به حسن خلق و خوش رفتاری و نرمی در رفتار تعبیر کرده‌اند.<ref>اسلام دين فطرت، منتظری، حسينعلی، ص۳۶۶.</ref> در [[رساله قشیریه]] در معنای خُلق عظیم آمده كه جفاى خَلق در او اثر نكند پس از آن که حق‌ را بشناخت. ابو سعيد خرّاز گويد خُلق آن است كه وی را هيچ همّت نباشد جز خداوند.<ref>ترجمه رساله قشيريه، عثمانی، حسن بن احمد، ج۱، ص۳۹۰.</ref>

[[شهید مطهری]] می‌گوید این آیه بیشتر ناظر به اخلاق اجتماعی پیغمبر است. و معتقد است اخلاقی را که ناشی از عظمت روح باشد می‌گویند اخلاق عظیم. یعنی استقامت‌ها، تحمل شداید، صبرها، حلم‌ها، گذشت‌ها. خدا پیغمبر را به سبب عکس‌العمل‌هایی که در مقابل کفار و مشرکین از خود بروز می‌داد به خلق عظیم یاد می‌کند.<ref>مجموعه آثار،  مطهری، مرتضی، ج۲۷، ص۵۸۳.</ref>

پيامبر به تصريح قرآن از نظر نرمش و انعطاف، آنجا كه بايد رهبر از خود گذشت و نرمش نشان دهد در حدّ اعلاى اين شيوه اخلاقى بود. وحى الهى، يكى از علل پيروزى پيامبر را عطوفت و مهربانى او مى‌شمرد و مى‌فرمايد<ref>سبحانى، شیخ جعفر، منشور جاويد، ج۷، ص۳۴۵.</ref>: {{قرآن|ترجمه=به سبب رحمت خداست كه تو با آنها اينچنين خوشخوى و مهربان هستى. اگر تندخو و سخت‌دل مى‌بودى از گرد تو پراكنده مى‌شدند.|سوره=آل عمران|آیه=۱۵۹}}

== منابع ==