پرش به محتوا

تدوین کتاب‌های حدیثی اهل‌سنت: تفاوت میان نسخه‌ها

جایگزینی صفحه با '{{شروع متن}} {{سوال}} تدوین کتاب‌های حدیثی توسط اهل سنت در چه زمانی بوده است؟ {{پاسخ}}{{پایان پاسخ}} {{مطالعه بیشتر}}{{پایان مطالعه بیشتر}} == منابع == {{پانویس|۲}} {{تکمیل مقاله}}'
جز (جایگزینی متن - '|شاخه فرعی' به '| شاخه فرعی')
(جایگزینی صفحه با '{{شروع متن}} {{سوال}} تدوین کتاب‌های حدیثی توسط اهل سنت در چه زمانی بوده است؟ {{پاسخ}}{{پایان پاسخ}} {{مطالعه بیشتر}}{{پایان مطالعه بیشتر}} == منابع == {{پانویس|۲}} {{تکمیل مقاله}}')
خط ۲: خط ۲:
{{سوال}}
{{سوال}}
تدوین کتاب‌های حدیثی توسط اهل سنت در چه زمانی بوده است؟
تدوین کتاب‌های حدیثی توسط اهل سنت در چه زمانی بوده است؟
{پایان سوال}}
{{پاسخ}}{{پایان پاسخ}}
{{پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}{{پایان مطالعه بیشتر}}
[[اهل سنت]] به دلیل ممنوعیت نقل و نوشتن [[حدیث]] حدود یک قرن و نیم هیچ کتاب حدیثی نگارش نکرده‌اند. پس از رفع ممنوعیت در مرحله اول به جمع‌آوری آن‌چه راویان از حفظ داشته‌‌اند پرداخته و در مرحله بعدی آن روایات را مقداری سامان‌دهی کردند و سپس مصنفات<ref>مصنف کتاب حدیثی است که به ترتیب ابواب و بر اساس کتب فقهی تدوین شده و شامل احادیث مرفوع و موقوف نیز هست (تاریخ حدیث، همان، ص۲۲۶).</ref> فقهی و به دنبال آن [[مسندنویسی]]<ref>در مسندها روایات هر صحابه اعم از صحیح یا غیر صحیح و تام یا ناقص گردآوری می‌شد و بر اساس الفبا یا اعتبار آنها طبقه‌بندی می‌گردید. (تاریخ حدیث، ص۲۲۳).</ref> شکل گرفت.
 
'''مهم‌ترین مجموعه‌های حدیثی اهل سنت'''
 
* الموطأ؛ این کتاب اولین کتاب از جوامع حدیثی اهل سنت است که توسط [[مالک بن انس]] بن ابی عامر اصبحی مدنی رئیس مذهب مالکی، طی چهل سال به نگارش درآمده است. مجموع روایاتی که از پیامبر(ص)، صحابه و تابعین در آن آمده ۱۷۲۰ اثر است<ref>قربانی، زین العابدین، علم حدیث و نقش آن در شناخت و [[تهذیب]] حدیث، قم، انصاریان، چاپ سوم، ۱۳۷۸، ص۳۳۸.</ref>و قاضی ابوبکر بن عربی در شرح ترمذی درباره‌اش چنین گفته است: «موطأ اصل اول و باب است و [[صحیح بخاری]] اصل دوم در این باب (حدیث) می‌باشد و بقیه مؤلفان حدیثی مانند مسلم و ترمذی کتب خود را بر اساس این دو کتاب بنیان کرده‌اند»<ref>علم حدیث و نقش آن در شناخت و تهذیب حدیث، ص۴.</ref> این کتاب را مالک در سال ۱۴۸ نوشته است.<ref>علم حدیث و نقش آن در شناخت و تهذیب حدیث، ص۲۹۸.</ref>
 
* [[مسند احمد]]؛ این کتاب توسط [[احمد بن حنبل]] نوشته شده است.<ref>علم حدیث و نقش آن در شناخت و تهذیب حدیث، ص۳۴۰.</ref> در مورد این کتاب بیان شده که چهل هزار حدیث را دربردارد.<ref>محمود ابوریه، اضواء علی السنه المحمدیه، بی جا، دار الکتاب الاسلامی، بی تا، ص۲۹۹.</ref> [[ابن تیمیه]] درباره‌ این کتاب چنین گفته است: «او (احمد) خیلی از احادیثی را که ضعیف بلکه به اتفاق علما ساختگی است، روایت کرده است.»<ref>اضواء علی السنه المحمدیه، ص۳۲۵.</ref>
 
* [[صحاح سته]] (شش‌گانه): «در میان جوامع حدیثی اهل سنت، شش کتاب از اعتبار خاصی برخوردارند که از آنها تعبیر به «صحاح سته» می‌کنند و احادیث آن را صحیح و دور از ضعف می‌دانند.»<ref>علم حدیث و نقش آن در شناخت و تهذیب حدیث، ص۳۴۱.</ref>
 
'''صحاح سته'''
 
* صحیح بخاری؛ تألیف محمد بن اسماعیل بخاری. این کتاب را بخاری طی شانزده سال تنظیم کرده است.<ref>اضواء علی السنه المحمدیه، ص۲۹۹.</ref> درباره عدد احادیث این کتاب اختلاف است در یک قول ۲۷۶۱ و در قول دیگر ۲۵۱۳ حدیث ذکر شده است.<ref>اضواء علی السنه المحمدیه، ص۳۰۷.</ref> با اینکه ادعا شده علمای اهل سنت اتفاق بر صحت تمام روایات این کتاب دارند، عده‌ای از علمای اهل سنت معتقدند: در این کتاب اشکالات زیادی وجود دارد و یکی از آنها این است که بخاری در این کتاب از هشتاد راوی [[غیر ثقه]] و ضعیف روایت نقل کرده است.<ref>اضواء علی السنه المحمدیه، ص۳۰۲–۳۰۶.</ref>
 
* [[صحیح مسلم]] (الجامع الصحیح)؛ تألیف مسلم بن الحجاج بن مسلم القشیری النیشابوری. بعضی از علمای اهل سنت بر این کتاب اشکالاتی دارند از جمله اینکه: نووی شارح این کتاب معتقد است، مسلم در این کتاب احادیث زیادی را آورده است که در صحت آنها اختلاف است. ابن تیمیه معتقد است مسلم احادیث مشکل‌دار زیاد دارد.<ref>اضواء علی السنه المحمدیه، ص۳۰۸.</ref> وی حافظ ابو زرعه رازی را جزء افراد فاقد صلاحیت کار حدیثی و ریاست طلب دانسته است.<ref>اضواء علی السنه المحمدیه، ص۳۰۹.</ref>
 
* [[سنن ابن ماجه]]؛ اثر محمد بن یزید قزوینی. این کتاب از نظر اعتبار در حد صحاح دیگر نیست. برخی این کتاب را جزء صحاح نمی‌شمارند و کتب صحاح را پنج کتاب می‌دانند. برخی دیگر هم کتاب «موطأ» مالک را به جای آن جزء کتاب صحاح دانسته‌اند.<ref>علم حدیث و نقش آن در شناخت و تهذیب حدیث، ص۳۴۱ و ۳۴۵–۳۴۶.</ref>
 
* [[سنن ابی داود]]؛ نوشته ابو داوود، سلیمان بن اشعث سجستانی. دارای ۴۸۰۰ روایت است.<ref>اضواء علی السنه المحمدیه، ص۳۱۷.</ref>
 
* [[سنن ترمذی]] (الجامع الصحیح)؛ مؤلف این کتاب محمد بن عیسی بن سوره الترمذی است. ترمذی برای اولین بار حدیث را به [[صحیح]]، [[حسن]] و [[ضعیف]] تقسیم کرد و در این کتاب نوع هر حدیثی را هم مشخص کرد.<ref>اضواء علی السنه المحمدیه، ص۳۱۸.</ref>
 
* [[سنن نسائی]]: نویسنده این کتاب، احمدبن شعیب النسائی است.  ابن کثیر از علمای اهل سنت معتقد است در این کتاب رجال مجهول و روایات ضعیف وجود دارد.<ref>اضواء علی السنه المحمدیه، ص۳۱۹.</ref>
 
تدوین حدیث اهل سنت از قرن دوم شروع شد و پیش از آن [[خلفا]] آن را منع کرده بودند. کتب حدیثی اهل سنت نیز فراوان است و در شکل‌های مختلف تدوین شده است. در مقابل شیعه تدوین حدیث را از زمان پیامبر(ص) آغاز کرد و کتاب‌های فراوانی با ویژگی‌های گوناگون تاکنون نوشته است.
{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}
 
== معرفی منابع برای مطالعه ==
تاریخ عمومی حدیث، دکتر مجید معارف ، انتشارات کویر.
 
تاریخ حدیث شیعه (۱) عصر ظهور، سید محمد کاظم طباطبایی، سازمان مطالعه و تدوین (سمت).
 
تدوین السنه الشریفه، محمد رضا الحسینی الجلالی، قم، مکتب الاعلام الاسلامی ۱۴۱۳ ق.
 
علم الحدیث، کاظم مدیر شانه چی، دفتر انتشارات اسلامی.
{{پایان مطالعه بیشتر}}


== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}
{{شاخه
 
| شاخه اصلی =حدیث
| شاخه فرعی۱ =تاریخ تدوین حدیث
| شاخه فرعی۲ =
| شاخه فرعی۳ =
{{تکمیل مقاله}}
{{تکمیل مقاله}}
| شناسه =-
| تیترها =شد
| ویرایش =شد
| لینک‌دهی =شد
| ناوبری =
| نمایه =
| تغییر مسیر =
| ارجاعات =
| بازبینی =
| تکمیل =
| اولویت =ج
| کیفیت =ج
{{پایان متن}}
۶٬۸۷۷

ویرایش