۱۱٬۹۱۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
آیا | آیا حضرت فاطمه(س)، طلب مرگ کردند؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
خط ۱۱: | خط ۱۰: | ||
این گفتار در منابع متقدم وجود ندارد. [[علامه مجلسی]] عالم شیعی قرن یازده در کتاب بحار الانوار این مطلب را نقل کرده است.<ref>بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج43، ص: ۱۷۴- ۱۸۰.</ref> او در ابتدای این خبر آورده که این مطلب را در کتابی دیده و مشتاق نقل آن گردیده است اگرچه او را از جایی که بتوان بر آن اعتماد کرده باشد، نگرفته است.<ref>بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج43، ص: 174</ref> | این گفتار در منابع متقدم وجود ندارد. [[علامه مجلسی]] عالم شیعی قرن یازده در کتاب بحار الانوار این مطلب را نقل کرده است.<ref>بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج43، ص: ۱۷۴- ۱۸۰.</ref> او در ابتدای این خبر آورده که این مطلب را در کتابی دیده و مشتاق نقل آن گردیده است اگرچه او را از جایی که بتوان بر آن اعتماد کرده باشد، نگرفته است.<ref>بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج43، ص: 174</ref> | ||
براساس آیات قرآن، [[حضرت مریم(س)]] در شرایط سخت زایمان<ref>طیب، اطيب البيان في تفسير القرآن، ج۸، ص۴۳۱، تهران، اسلام، ۱۳۷۸ش.</ref> و ترس از تهمت دیگران<ref name=":2">مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۱۳، ص۴۱، تهران، دارالکتب الإسلامیة، ۱۳۷۴ش.</ref> [[آرزوی مرگ از سوی حضرت مریم(س)|آرزوی مرگ کرد]].<ref>سوره مریم، آیه۲۳.</ref> [[محمدجواد مغنیه]] از مفسران معاصر شیعی معتقد است این نوع کلمات و تعابیر برای هر انسانی که در شرايط سخت قرار گرفته، طبیعی است و تا زمانی که از روی شک در دین نباشد، اشکالی ندارد.<ref>مغنیه، تفسیر الکاشف، ج۵، ص۱۷۷، تهران، دارالکتب الإسلامیة، ۱۴۲۴ق.</ref> | براساس آیات قرآن، [[حضرت مریم(س)]] در شرایط سخت زایمان<ref>طیب، اطيب البيان في تفسير القرآن، ج۸، ص۴۳۱، تهران، اسلام، ۱۳۷۸ش.</ref> و ترس از تهمت دیگران<ref name=":2">مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۱۳، ص۴۱، تهران، دارالکتب الإسلامیة، ۱۳۷۴ش.</ref> [[آرزوی مرگ از سوی حضرت مریم(س)|آرزوی مرگ کرد]].<ref>سوره مریم، آیه۲۳.</ref> [[محمدجواد مغنیه]] از مفسران معاصر شیعی معتقد است این نوع کلمات و تعابیر برای هر انسانی که در شرايط سخت قرار گرفته، طبیعی است و تا زمانی که از روی شک در دین نباشد، اشکالی ندارد.<ref>مغنیه، تفسیر الکاشف، ج۵، ص۱۷۷، تهران، دارالکتب الإسلامیة، ۱۴۲۴ق.</ref> |