automoderated، ناظمان (CommentStreams)
۱۵٬۰۹۲
ویرایش
آیه قتل یک نفر مساوی است با کشتن همه انسان‌ها: تفاوت میان نسخه‌ها
آیه قتل یک نفر مساوی است با کشتن همه انسان‌ها (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۱ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۱۴
، ۱۱ اکتبر ۲۰۲۲←شأن نزول آیه
A.rezapour (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۶: | ||
== شأن نزول آیه == | == شأن نزول آیه == | ||
آیه ۳۲ سوره مائده پس از بیان دو فرزند حضرت آدم(ع) آمده است که یکی از آنها دیگری را به قتل رساند. | آیه ۳۲ سوره مائده پس از بیان داستان دو فرزند حضرت آدم(ع) آمده است که یکی از آنها دیگری را به قتل رساند. | ||
مفسران در شأن نزول این آیه اختلاف کردند. برخی گفتند سبب نزول آیه آن بود که جماعتی | مفسران در شأن نزول این آیه اختلاف کردند. برخی گفتند سبب نزول آیه آن بود که جماعتی در صدر اسلام، ماه‌ها به جنگ با یکدیگر مشغول بودند و خونریزی زیادی رخ داد، پس از مدتی نزد پیامبر آمدند برای داوری و این آیه نازل شد. برخی گفتند سبب نزول آن بود که دو قبیله بودند: یکی اوس یکی خزرج، از میان ایشان قتالی افتاد و یکی از یکی قویتر بود؛ اقویاء ضعفا را گفتند ما بهر بنده‌ای آزادی را بکشیم و بهر زنی مردی را و بهر مردی دو مرد را؛ آنگاه خداوند این آیه را فرستاد.<ref>شهابی، محمود، ادوار فقه (فارسی)، ج۱، ص۱۲۵.</ref> | ||
== تفسیر آیه == | == تفسیر آیه == | ||
نزد عقلا کشتن همه مردم از زشت‌ترین زشتی‌ها است و آیه ۳۲ [[سوره مائده]] به صراحت بیان داشته که کشتن یک نفر، در صورتی که به خاطر قصاص یا به عنوان مفسد فی الارض نباشد، به منزله کشتن همه مردم و از زشت‌ترین اعمال و بزرگ‌ترین گناهان به‌شمار می‌آید.<ref>مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی، فقه اهل بیت علیهم السلام - فارسی، ج۳۵، ص۳۴.</ref> | نزد عقلا کشتن همه مردم از زشت‌ترین زشتی‌ها است و آیه ۳۲ [[سوره مائده]] به صراحت بیان داشته که کشتن یک نفر، در صورتی که به خاطر قصاص یا به عنوان مفسد فی الارض نباشد، به منزله کشتن همه مردم و از زشت‌ترین اعمال و بزرگ‌ترین گناهان به‌شمار می‌آید.<ref>مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی، فقه اهل بیت علیهم السلام - فارسی، ج۳۵، ص۳۴.</ref> | ||
این آیه درباره بنی اسراییل است و تحریم قتل نفس را برای آنها تشدید کرد و دلیل آن احتمالاً این بوده که آنان بقرینه آخر آیه در کشتن بی‌گناهان اسراف می‌کرده‌اند.<ref>محسنی، شیخ محمد آصف، افق اعلی، ج۱، ص۱۵۵.</ref>{{جعبه نقل‌قول|علامه طباطبایی: قتل بدون حق منازعه با ربوبیت رب العالمین است.<ref>علامه طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ج۵، ص: ۵۳۲.</ref>}}[[قرآن کریم]] در این آیه یک حقیقت «اجتماعی ـ تربیتی» را بازگو می‌کند، زیرا کسی که دست به خون انسان بی‌گناهی می‌آلاید، در حقیقت چنین آمادگی را دارد که انسان‌های بی‌گناه دیگری را که با مقتول از نظر انسانی و بی‌گناهی برابرند، مورد حمله قرار داده و به قتل برساند. و نیز کسی که به‌خاطر نوع‌دوستی و عاطفه انسانی، دیگری را از مرگ نجات دهد، این آمادگی را دارد که این طرح انسانی را در مورد هر بشر دیگری انجام دهد، چون او علاقمند به نجات انسان‌های بی‌گناه است.<ref>علی‌آبادی، عبدالحسین، حقوق جنایی، بی‌جا، بانک ملی، ۱۳۵۳، ج۲، ص۱۷.</ref> | |||
مفسران ذیل این آیه گفته‌اند اگر یک فرد به ناحق کشته شود خلقت خدا تباه شده، و غرض خدای سبحان که بقای انسانیت نسل بعد از نسل بود باطل شده است، و قاتل در مقام معارضه و منازعه با مقام ربوبی برآمده است.<ref>علامه طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ج۵، ص: ۵۳۲.</ref> دین اسلام دینی است که کشتن بی گناهان را شدیداً مذمت می‌کند. اسلام کشتن یک شخص بی گناه را به مثابه کشتن همه مردم دانسته است که گناه بسیار بزرگ محسوب می‌شود.<ref>فیاض، شیخ محمد اسحاق، الگوی حکومت اسلامی، ص۸۲.</ref> | مفسران ذیل این آیه گفته‌اند اگر یک فرد به ناحق کشته شود خلقت خدا تباه شده، و غرض خدای سبحان که بقای انسانیت نسل بعد از نسل بود باطل شده است، و قاتل در مقام معارضه و منازعه با مقام ربوبی برآمده است.<ref>علامه طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ج۵، ص: ۵۳۲.</ref> دین اسلام دینی است که کشتن بی گناهان را شدیداً مذمت می‌کند. اسلام کشتن یک شخص بی گناه را به مثابه کشتن همه مردم دانسته است که گناه بسیار بزرگ محسوب می‌شود.<ref>فیاض، شیخ محمد اسحاق، الگوی حکومت اسلامی، ص۸۲.</ref> | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۶: | ||
احترام خون انسان‌ها و حرمت قتل نفس، از مسائلی است که همه شرایع آسمانی و قوانین بشری در آن متفقند، و آن را یکی از بزرگ‌ترین گناهان می‌شمرند، ولی اسلام اهمیت بیشتری به این مسئله داده، تا آنجا که قتل یک انسان را همانند کشتن همه انسان‌ها شمرده است.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۲، ص۱۲۵.</ref> | احترام خون انسان‌ها و حرمت قتل نفس، از مسائلی است که همه شرایع آسمانی و قوانین بشری در آن متفقند، و آن را یکی از بزرگ‌ترین گناهان می‌شمرند، ولی اسلام اهمیت بیشتری به این مسئله داده، تا آنجا که قتل یک انسان را همانند کشتن همه انسان‌ها شمرده است.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۲، ص۱۲۵.</ref> | ||
در آیات قرآن مجید و روایات اسلامی تعبیراتی درباره ریختن خون بی‌گناهان آمده است | در آیات قرآن مجید و روایات اسلامی تعبیراتی درباره ریختن خون بی‌گناهان آمده است:<ref>مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، ج۱۱، ص۱۲۶.</ref> {{قرآن|وَمَنْ يَقْتُلْ مُؤْمِنًا مُتَعَمِّدًا فَجَزَاؤُهُ جَهَنَّمُ خَالِدًا فِيهَا وَغَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَلَعَنَهُ وَأَعَدَّ لَهُ عَذَابًا عَظِيمًا|ترجمه=و هر كس عمداً مؤمنى را بكشد، كيفرش دوزخ است كه در آن ماندگار خواهد بود؛ و خدا بر او خشم مى‌گيرد و لعنتش مى‌كند و عذابى بزرگ برايش آماده ساخته است.|سوره=نساء|آیه=۹۳}} | ||
در حدیثی از پیامبر اکرم(ص) نقل شده است: تمام دنیا ویران شود در پیشگاه خداوند آسان‌تر از این است که خونی به ناحق ریخته شد.<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده حکمت نامه پیامبر اعظم صلّی الله علیه و آله و سلّم، ص۶۳۸.</ref> | در حدیثی از [[پیامبر اکرم(ص)]] نقل شده است: تمام دنیا ویران شود در پیشگاه خداوند آسان‌تر از این است که خونی به ناحق ریخته شد.<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده حکمت نامه پیامبر اعظم صلّی الله علیه و آله و سلّم، ص۶۳۸.</ref> | ||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||