۱۱٬۹۱۳
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
اخباریگری و ویژگیهای آن چیست؟ | اخباریگری و ویژگیهای آن چیست؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}}[[اخباریگری]] به معنای گرایش هرچه بیشتر به | {{پاسخ}}[[اخباریگری]] به معنای گرایش هرچه بیشتر به اخبار در عصر غیبت امام. برخی آغاز این روش، را از قرن چهار دانستهاند. عالمانی مانند [[شیخ صدوق]]، [[کلینی]] و [[ابنقولویه]] و ... از سرآمدان حدیثگرایی بودند و کتابهای روایی زیادی را تدوین نمودهاند. | ||
اخباریگری به عنوان یک مکتب فکری | اخباریگری به عنوان یک مکتب فکری خاص، با [[محمد امین استرابادی]] در اوایل قرن یازدهم آغاز گردید و با رشدی فراگیر در ایران و عراق، تا اواخر قرن دوازدهم بر حوزههای علمیه و جریانهای فکریِ دینی تأثیر داشت. | ||
این مکتب پس از دو قرن شکوفایی و چیرگی، در تقابل با جریان اصولی و اجتهادی شیعه که پرچمدارشان وحید بهبهانی بود، و نیز افرادی مانند شیخ جعفر نجفی و نیز شیخ انصاری، به انزوا و زوال رسید. | این مکتب پس از دو قرن شکوفایی و چیرگی، در تقابل با جریان اصولی و اجتهادی شیعه که پرچمدارشان وحید بهبهانی بود، و نیز افرادی مانند شیخ جعفر نجفی و نیز شیخ انصاری، به انزوا و زوال رسید. |