۱۱٬۹۱۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
'''مقام محمود'''، مقامی است که [[قرآن]] به [[پیامبر اسلام]] وعده داده و از شرائط رسیدن به آنرا تهجد و شب زندهداری دانسته است. این مقام دارای مراتب و درجات مختلفی است که یکی از جلوههای آن [[شفاعت کبری]] است. تعبیر مقام محمود در [[زیارت عاشورا]] نیز آمده و اشاره به مقام پیامبر(ص) است. از روایات استفاده میشود که [[امامان معصوم(ع)]] و مؤمنان نیز در حد و مراتب خود به این مقام میرسند. | '''مقام محمود'''، مقامی است که [[قرآن]] به [[پیامبر اسلام]] وعده داده و از شرائط رسیدن به آنرا تهجد و شب زندهداری دانسته است. این مقام دارای مراتب و درجات مختلفی است که یکی از جلوههای آن [[شفاعت کبری]] است. تعبیر مقام محمود در [[زیارت عاشورا]] نیز آمده و اشاره به مقام پیامبر(ص) است. از روایات استفاده میشود که [[امامان معصوم(ع)]] و مؤمنان نیز در حد و مراتب خود به این مقام میرسند. | ||
== | ==تفسیر مقام محمود در قرآن== | ||
واژه «محمود» به معنای «ستایش شده» است.<ref>راغب اصفهانی، حسین، مفردات الفاظ القرآن، بیروت، دارالعلم، اول، ۱۴۱۲ق، ص۲۵۶.</ref> مقام محمود در قرآن از جمله مقاماتی که برای پیامبر(ص) وعده داده شده است:{{قرآن|وَمِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَكَ عَسَىٰ أَنْ يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقَامًا مَحْمُودًا|ترجمه=و پاسی از شب را برای عبادت و بندگی بیدار باش که این افزون [بر واجب،] ویژه توست، امید است پروردگارت تو را [به سبب این عبادت ویژه] به جایگاهی ستوده برانگیزد|سوره=اسراء|آیه=۷۹}}. | واژه «محمود» به معنای «ستایش شده» است.<ref>راغب اصفهانی، حسین، مفردات الفاظ القرآن، بیروت، دارالعلم، اول، ۱۴۱۲ق، ص۲۵۶.</ref> مقام محمود در قرآن از جمله مقاماتی که برای پیامبر(ص) وعده داده شده است:{{قرآن|وَمِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَكَ عَسَىٰ أَنْ يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقَامًا مَحْمُودًا|ترجمه=و پاسی از شب را برای عبادت و بندگی بیدار باش که این افزون [بر واجب،] ویژه توست، امید است پروردگارت تو را [به سبب این عبادت ویژه] به جایگاهی ستوده برانگیزد|سوره=اسراء|آیه=۷۹}}. | ||
خداوند در قرآن، محمود بودن مقام پیامبر را مطلق آورده و به هیچ قیدی مقید نکرده است. از این اطلاق برداشت شده است که مقام مذکور، مقامی است که هر کسی آن را میپسندد و همگان آن را ستایش میکنند. به همین جهت آن مقام را به مقامی [[تفسیر]] کردهاند که همه مخلوقات، صاحب آن مقام را ستایش میکنند و آن مقام شفاعت کبرای [[رسول خدا(ص)]] است که [[روز قیامت]] در آن مقام قرار میگیرد. روایات وارد شده در تفسیر این آیه از طریق [[شیعه]] و [[سنی]] همه بر این معنا دلالت دارند.<ref>طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۴۱۷ ق، ج۱۳، ص۱۷۶؛ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ اول، ۱۳۷۴، ج۱۲، ص۲۲۵؛ طبرسی، فضل، مجمع البیان، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۶۷۱. جهت اطلاع بیشتر از روایات پیرامون این موضوع به تفسیر نورالثقلین، جلد۳، صفحه ۲۰۴ به بعد مراجعه نمایید.</ref> | خداوند در قرآن، محمود بودن مقام پیامبر را مطلق آورده و به هیچ قیدی مقید نکرده است. از این اطلاق برداشت شده است که مقام مذکور، مقامی است که هر کسی آن را میپسندد و همگان آن را ستایش میکنند. به همین جهت آن مقام را به مقامی [[تفسیر]] کردهاند که همه مخلوقات، صاحب آن مقام را ستایش میکنند و آن مقام شفاعت کبرای [[رسول خدا(ص)]] است که [[روز قیامت]] در آن مقام قرار میگیرد. روایات وارد شده در تفسیر این آیه از طریق [[شیعه]] و [[سنی]] همه بر این معنا دلالت دارند.<ref>طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۴۱۷ ق، ج۱۳، ص۱۷۶؛ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ اول، ۱۳۷۴، ج۱۲، ص۲۲۵؛ طبرسی، فضل، مجمع البیان، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۶۷۱. جهت اطلاع بیشتر از روایات پیرامون این موضوع به تفسیر نورالثقلین، جلد۳، صفحه ۲۰۴ به بعد مراجعه نمایید.</ref> | ||
خط ۱۸: | خط ۱۳: | ||
==مقام محمود در زیارت عاشورا و زیارت جامعه== | ==مقام محمود در زیارت عاشورا و زیارت جامعه== | ||
عبارت مقام محمود همچنین در [[زیارت عاشورا]] و [[زیارت جامعه کبیره]] نیز ذکر شده است: | |||
* در زیارت عاشورا آمده: {{عربی|و أَسْأَلُهُ أَنْ یُبَلِّغَنِی الْمَقَامَ الْمَحْمُودَ لَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ|ترجمه=و از خدا درخواست میکنم که مرا به مقام محمودی که برای شما نزد خداست، برساند}}.<ref>كامل الزيارات، النص، ص ۱۷۷.</ref> | |||
* در زیارت جامعه کبیره درباره همه معصومان(ع) آمده است: {{عربی|وَلَكُمُ الْمَوَدَّةُ الْواجِبَةُ، وَالدَّرَجاتُ الرَّفِيعَةُ، وَالْمَقامُ الْمَحْمُودُ، وَالْمَكانُ الْمَعْلُومُ عِنْدَاللّٰهِ عَزَّوَجَلّ|ترجمه=و برای شماست مودّت واجب و درجات بلند و مقام محمود و جایگاه معلوم نزد خداوند.}}.<ref>شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، چاپ دوم، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۶۱۶.</ref> | |||
اشاره به مقام محمود در زیارت عاشورا و زیارت جامعه و انتساب آن به [[اهل بیت]] پیامبر و امامان شیعه نیز همان اشاره به مقام محمود پیامبر است. مقام محمود دارای مراتب مختلف و درجات گوناگون است.<ref>طهرانی، ابوالفضل، شفاء الصدور فی شرح زیاره العاشور، قم، اسوه، چاپ دوم، ۱۳۸۷ش، ص۳۳۳.</ref> رسولالله مظهر تام و تمام اسماء و صفات الهی و اشرف مخلوقات عالم است و در اوج قله آن قرار دارد و به استناد برخی از روایات، امامان معصوم(ع) و حضرت زهرا(س) در این مقام همراه و همدوش پیامبر اسلام هستند. | اشاره به مقام محمود در زیارت عاشورا و زیارت جامعه و انتساب آن به [[اهل بیت]] پیامبر و امامان شیعه نیز همان اشاره به مقام محمود پیامبر است. مقام محمود دارای مراتب مختلف و درجات گوناگون است.<ref>طهرانی، ابوالفضل، شفاء الصدور فی شرح زیاره العاشور، قم، اسوه، چاپ دوم، ۱۳۸۷ش، ص۳۳۳.</ref> رسولالله مظهر تام و تمام اسماء و صفات الهی و اشرف مخلوقات عالم است و در اوج قله آن قرار دارد و به استناد برخی از روایات، امامان معصوم(ع) و حضرت زهرا(س) در این مقام همراه و همدوش پیامبر اسلام هستند. | ||