جایگاه علامه مجلسی: تفاوت میان نسخه‌ها

علامه مجلسی جزو عالمان کثیرالتألیف و پرکار شیعه به‌شمار رفته است. [[میر محمدحسین خاتون آبادی]]، دخترزاده و شاگرد علامه مجلسی، در رساله‌ای که پس از وفات علامه مجلسی درباره آثار او نوشت تعداد تألیفات عربی مجلسی را ده عنوان و تعداد کتاب‌های فارسی او را ۴۹ عنوان برشمرده است.<ref>حسن طارمی، علامه مجلسی، تهران، انتشارات طرح نو، ص ۱۱۹–۱۲۰.</ref> تألیفات مجلسی عمدتاً فراهم‌آمده از اخبار [[اهل بیت(ع)]] است و موضوع آنها فقه، کلام، تاریخ و اخلاق است. مهم‌ترین اثر علامه مجلسی را [[بحارالانوار]] دانسته‌اند که دایرة المعارفی روایی در موضوعات مختلف است. این کتاب یکی از مهم‌ترین منابع روایی شیعه از حیث جمع‌آوری روایات برشمرده شده است. از دیگر آثار عربی مجلسی می‌توان به شرح او بر [[کتاب کافی]] با عنوان [[مرآة العقول]] و شرحش بر کتاب [[تهذیب الاحکام]] با عنوان [[ملاذ الاخیار فی فهم تهذیب الاخبار]] اشاره کرد.<ref>حسن طارمی، علامه مجلسی، تهران، انتشارات طرح نو، ص ۱۲۲–۱۲۳.</ref>

تألیف آثاری به زبان فارسی روان و ساده بر اساس روایات اهل بیت(ع) یکی از فعالیت‌های مجلسی در عرصه تألیف آثار دینی برشمرده شده است. نگارش کتاب‌های دینی به زبان فارسی که پیش از دوران علامه مجلسی آغاز شده بود در دوران حکومت صفویان براثر تشویق آنان و نیاز جامعه به اوج رسید.<ref>شاهرخ مسکوب، هویت ایرانی و زبان فارسی، تهران، نشر فرزان روز، ص ۱۲۶.</ref> [[محمدتقی بهار]]، ادیب و شاعر معاصر، فارسی‌نویسی مجلسی را پس از نگارش [[بحارالانوار]] مهم‌ترین کار مجلسی برشمرده است.<ref>محمدتقی بهار، سبک‌شناسی، انتشارات امیرکبیر، ج ۳، ص ۳۰۴.</ref>