automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱
ویرایش
ستایش خداوند از خود در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
ابرابزار
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== ستایش پس از آفرینش انسان و آسمان و زمین == | == ستایش پس از آفرینش انسان و آسمان و زمین == | ||
در چندین آیه | در چندین آیه قرآن،<ref>سوره غافر آیه ۶۴، سوره مؤمنون آیه ۱۴، سوره اعراف آیه ۵۴، سوره فرقان آیه ۱، سوره ملک آیه ۱.</ref> پس و پیش از بیان خلقت انسان و مراحل آن و نیز آفرینش آسمان و زمین و خداوند واژه «تبارک» را برای خود به کار می‌برد و خود و خالقیت خود را ستایش می‌کند: {{قرآن|تَبَارَکَ الَّذِی بِیَدِهِ الْمُلْکُ وَهُوَ عَلَیٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ|ترجمه=بزرگوار [و خجسته] است آنکه فرمانروایی به دست اوست و او بر هر چیزی تواناست.|سوره=ملک|آیه=۱}} | ||
«تبارک» از ماده «برکت» به معنی دوام و بقاء و زوال‌ناپذیری آمده، و در مورد هر نعمتی که پایدار و با دوام باشد گفته شده است. در آیه فوق در حقیقت دلیل مبارک بودن ذات پاک خدا ذکر شده و آن مالکیت و حاکمیت او بر جهان و قدرت او بر همه چیز است، و به همین دلیل وجودی است زوال‌ناپذیر و پربرکت.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۲۴، ص: ۳۱۶.</ref> | |||
مفسران گفته‌اند لایقترین وجود برای صفت «مبارک» همان وجود خدا است؛ او وجودی است مبارک ازلی، ابدی و سرچشمه همه برکات و نیکی‌ها و خیر مستمر.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۶، ص: ۲۰۸.</ref> کلمه «تبارک» در باره هر چیزی استعمال شود از کثرت صدور خیرات و برکات از آن چیز خبر می‌دهد. و به معنای ثبوت خیر در هر چیز است.<ref>علامه طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۹، ص: ۵۸۴. و ج۱۵، ص۲۳۸.</ref> برخی هم گفته‌اند به معنای تعظّم و تمجّد: بزرگوار و مجید است.<ref>ابوالفتوح رازی، روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن، ج۱۴، ص: ۱۹۲.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۴۰: | خط ۳۰: | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر = | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی نویسنده = | | بازبینی نویسنده = | ||
| بازبینی = | | بازبینی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||