پرش به محتوا

آیه «إن تنصروا الله ینصرکم»: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱۶: خط ۱۶:


==منظور از «یاری کردن» در این آیه==
==منظور از «یاری کردن» در این آیه==
منظور از یاری خداوند در این آیه، یاری رساندن به دین خدا، کمک به اجرای احکام و دستورات الهی در بین انسان‌ها و مخلوقات می‌باشد. هر کسی باید به اندازه توان خود و به هر شکل ممکن، زمینه را برای پیاده شدن دستورات الهی هموار و آماده سازد. برای مثال می‌توان به جهاد در راه خدا، تحصیل دین و تبلیغ معارف دینی اشاره کرد.
منظور از یاری خداوند در این آیه، یاری رساندن به دین خدا، کمک به اجرای احکام و دستورات الهی در بین انسان‌ها و مخلوقات می‌باشد. هر کسی باید به اندازه توان خود و به هر شکل ممکن، زمینه را برای پیاده شدن دستورات الهی هموار و آماده سازد. برای مثال می‌توان به جهاد در راه خدا، تحصیل دین و تبلیغ معارف دینی اشاره کرد. خداوند خواسته با این بیان بفهماند که این گونه کمک رساندن به دین، از جایگاه ارزشی مهم و بالایی همانند یاری کردن خداوند برخوردار است. در واقع چنین بیانی در قرآن، به‌منظور تشویق و ترغیب مؤمنین برای جهاد و تلاش در راه اعتلای کلمه حقّ می‌باشد تا سختی‌ها را پذیرفته و از مشکلات نهراسند.<ref>تفسیر المیزان، همان، ج۱۸، ص۲۲۹، و مکارم شیرازی ناصر، تفسیر نمونه، دارالکتب الاسلامیه، تهران چاپ اول، ۱۳۷۴ش، ج۲۱، ص۴۲۵.</ref>
 
خداوند خواسته با این بیان بفهماند که این گونه کمک رساندن به دین، از جایگاه ارزشی مهم و بالایی همانند یاری کردن خداوند برخوردار است. در واقع چنین بیانی در قرآن، به‌منظور تشویق و ترغیب مؤمنین برای جهاد و تلاش در راه اعتلای کلمه حقّ می‌باشد تا سختی‌ها را پذیرفته و از مشکلات نهراسند.<ref>تفسیر المیزان، همان، ج۱۸، ص۲۲۹، و مکارم شیرازی ناصر، تفسیر نمونه، دارالکتب الاسلامیه، تهران چاپ اول، ۱۳۷۴ش، ج۲۱، ص۴۲۵.</ref>


در ارتباط با پاداش چنین عملی خداوند در قرآن می‌فرماید: هر کس با چنین نیتی (یاری رساندن به دین)، اقدام کند، خداوند هم از دستش گرفته و او را در رسیدن به هدفی عالی یاری کرده و برایش توفیق عطاء می‌فرماید.<ref>طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، دفتر انتشارات اسلامی جامعه مدرسین حوزه علمیه، قم، چاپ پنجم، ۱۴۱۷ق، ج۱۸، ص۲۲۹.</ref>
در ارتباط با پاداش چنین عملی خداوند در قرآن می‌فرماید: هر کس با چنین نیتی (یاری رساندن به دین)، اقدام کند، خداوند هم از دستش گرفته و او را در رسیدن به هدفی عالی یاری کرده و برایش توفیق عطاء می‌فرماید.<ref>طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، دفتر انتشارات اسلامی جامعه مدرسین حوزه علمیه، قم، چاپ پنجم، ۱۴۱۷ق، ج۱۸، ص۲۲۹.</ref>
خط ۲۶: خط ۲۴:
</ref>
</ref>


خداوند چند چيز را در گرو چند چيز بر خود لازم كرده است<ref>میبدی، كشف الاسرار و عدة الابرار، ج۹، ص: ۱۸۱.
مفسران گفته‌اند<ref>مغنیه، ترجمه تفسير كاشف، ج‏7، ص: 112</ref> این آيه به روشنى نشان می‌دهد كه خداى سبحان با طرفداران حق و عدالت است، آنان را يارى می‌‏دهد و دست ايشان را می‌گيرد. بسيارى از آيات نيز همين معنا را می‌‏رسانند<ref>سوره نحل آیه ۱۲۸. سوره حج آیه ۳۸. سوره محمد آیه ۴۰. سوره مائده آیه ۵۷.</ref> خداوند چند چيز را در گرو چند چيز بر خود لازم كرده است<ref>میبدی، كشف الاسرار و عدة الابرار، ج۹، ص: ۱۸۱.
</ref>: توجه و يادكردش را در گرو يادكرد انسان،<ref>سوره بقره آیه ۱۵۲</ref>نصرت و ياری‌اش را در گرو يارى انسان. بركت و ازدياد را در گرو سپاسگزارى انسان،<ref>سوره ابراهیم آیه ۷</ref>وفاى به عهدش را در گرو وفادارى انسان‏.<ref>سوره بقره آیه ۴۰.</ref>
</ref>: توجه و يادكردش را در گرو يادكرد انسان،<ref>سوره بقره آیه ۱۵۲</ref>نصرت و ياری‌اش را در گرو يارى انسان. بركت و ازدياد را در گرو سپاسگزارى انسان،<ref>سوره ابراهیم آیه ۷</ref>وفاى به عهدش را در گرو وفادارى انسان‏.<ref>سوره بقره آیه ۴۰.</ref>


خط ۳۲: خط ۳۰:
یاری کردن دین خدا و کمک برای پیاده شدن احکام و دستورات الهی، وسیله‌ای برای تکامل خود انسان به‌شمار می‌رود، خداوند نیازی ندارد تا به یاری انسان‌های دیندار و مؤمن دستوراتش را در زمین پیاده کند، زیرا با پیاده نشدن احکام الهی، کوچک‌ترین نقصی در ذات خداوند پیدا نمی‌شود، همان‌طور که اگر تمام اهل زمین مؤمن شوند هیچ سودی برای خداوند نخواهد داشت.
یاری کردن دین خدا و کمک برای پیاده شدن احکام و دستورات الهی، وسیله‌ای برای تکامل خود انسان به‌شمار می‌رود، خداوند نیازی ندارد تا به یاری انسان‌های دیندار و مؤمن دستوراتش را در زمین پیاده کند، زیرا با پیاده نشدن احکام الهی، کوچک‌ترین نقصی در ذات خداوند پیدا نمی‌شود، همان‌طور که اگر تمام اهل زمین مؤمن شوند هیچ سودی برای خداوند نخواهد داشت.


خداوند از آفرینش عالم و جانداران، هیچ نفعی را برای خود اختصاص نداده است، چرا که او نیازمند کسب کمال از طریق مخلوقات خودش نیست؛ اگر غیر از این بود، و او به واسطه آفریده‌ها به مقام و منزلتی نایل می‌گشت، جایگاه خداوندی از او سلب می‌شد. پس خدایی که نیازمند به تکامل باشد، خدا نیست.<ref>مجموعه آثار، همان، ج۴، ص۶۹۰ و ۶۹۱.</ref>
خداوند از آفرینش عالم و جانداران، هیچ نفعی را برای خود اختصاص نداده است، چرا که او نیازمند کسب کمال از طریق مخلوقات خودش نیست؛ اگر غیر از این بود، و او به واسطه آفریده‌ها به مقام و منزلتی نایل می‌گشت، جایگاه خداوندی از او سلب می‌شد. پس خدایی که نیازمند به تکامل باشد، خدا نیست.<ref>شهید مطهری، مجموعه آثار، انتشارات صدرا، چاپ دوم، پائیز۷۴، ج۴، ص۶۹۱ الی ۶۹۳</ref>


==منابع==
==منابع==
automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱

ویرایش