پرش به محتوا

آیه «کسی که هوای نفسش را خدای خود قرار داد»: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:
بر اساس آیهٔ ۴۳ سورهٔ فرقان، مراد از کسی که هوای نفسش را خدای خود قرار داده کیست.
بر اساس آیهٔ ۴۳ سورهٔ فرقان، مراد از کسی که هوای نفسش را خدای خود قرار داده کیست.
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}آیه ۴۳ [[سوره فرقان]] تصریح دارد که عده‌ای هوای نفس خود را خدای خود گرفته‌اند. این مضمون در آیات دیگر قرآن نیز تکرار شده است. مفسران معنای هوای نفس را مطلق هوس، شهوت و میل نفسانی در نظر گرفته‌اند. برخی مفسران بت‌ها را مصداق هوا در این آیه دانسته‌اند. اطاعت از هوای نفس به معنای عبادت و پرستش آن است.
{{پاسخ}}آیه ۴۳ [[سوره فرقان]] تصریح دارد که عده‌ای هوای نفس خود را خدای خود گرفته‌اند. این مضمون در آیات دیگر قرآن نیز تکرار شده است. مفسران معنای هوای نفس را مطلق هوس، شهوت و میل نفسانی در نظر گرفته‌اند. مراد از «معبود گرفتن هواى نفس» اطاعت و پيروى كردن آن است‏. براساس این آیه، هركس هواى نفسانی‌اش بر دينش چيره شود، هواى نفس را به خدايى گرفته و امید به هدایت چنین كسى نيست.


در ادامه این آیه آمده است که [[پیامبر(ص)]] بر چنین افرادی وکیل نیست و قدرت هدایت آنان را ندارد.
ادامه این آیه بیانگر این نکته است که دعوت پیامبر در اينگونه اشخاص که هوای نفس خود را معبود خویش قرار دادند، اثرى ندارد، و پیامبر نمی‌‏تواند در هدايت آنان كارساز باشد.


== متن و ترجمه آیه ==
== متن و ترجمه آیه ==
خط ۲۵: خط ۲۵:
</ref>
</ref>


مراد از «معبود گرفتن هواى نفس» اطاعت و پيروى كردن آن است‏.<ref>علامه طباطبایی، ترجمه تفسير الميزان، ج۱۵، ص: ۳۰۸.</ref> براساس این آیه، هركس هواى نفسانی‌اش بر دينش چيره شود، هواى نفسانی‌اش را به خدايى گرفته و امید به هدایت چنین كسى نيست.<ref>مغنیه، ترجمه تفسير كاشف، ج۵، ص: ۷۶۵.
مراد از «معبود گرفتن هواى نفس» اطاعت و پيروى كردن آن است‏.<ref>علامه طباطبایی، ترجمه تفسير الميزان، ج۱۵، ص: ۳۰۸.</ref> براساس این آیه، هركس هواى نفسانی‌اش بر دينش چيره شود، هواى نفس را به خدايى گرفته و امید به هدایت چنین كسى نيست.<ref>مغنیه، ترجمه تفسير كاشف، ج۵، ص: ۷۶۵.
</ref> انسان اگر از خدا پيروى كند معبود او خداست و اگر از هواى نفس اطاعت نمايد، معبود او هواى نفس است، چنانكه پيروى از وسوسه شيطان، عبادت شيطان است‏.<ref>قرشی، تفسير احسن الحديث، ج۷، ص: ۳۰۱.
</ref> انسان اگر از خدا پيروى كند معبود او خداست و اگر از هواى نفس اطاعت نمايد، معبود او هواى نفس است، چنانكه پيروى از وسوسه شيطان، عبادت شيطان است‏.<ref>قرشی، تفسير احسن الحديث، ج۷، ص: ۳۰۱.
</ref>
</ref>
۱۱٬۸۸۰

ویرایش