پرش به محتوا

اعتبار کتاب بحارالانوار: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۹: خط ۲۹:


* جامعیت بحارالانوار در موضوعات مختلف: بررسی عناوین و موضوعات باب‌های مختلف کتاب نشان می‌دهد که این کتاب به‌نوعی جامع مسائل و موضوعات متنوع و مختلف دینی است. تقریباً هیچ موضوعی از موضوعات اسلامی نیست که علامه مجلسی در این کتاب به آن نپرداخته باشد.<ref>هادی حجت، جوامع حدیثی شیعه، قم، انتشارات سمت و دانشگاه قرآن و حدیث، ص ۱۸۶-۱۸۷.</ref>
* جامعیت بحارالانوار در موضوعات مختلف: بررسی عناوین و موضوعات باب‌های مختلف کتاب نشان می‌دهد که این کتاب به‌نوعی جامع مسائل و موضوعات متنوع و مختلف دینی است. تقریباً هیچ موضوعی از موضوعات اسلامی نیست که علامه مجلسی در این کتاب به آن نپرداخته باشد.<ref>هادی حجت، جوامع حدیثی شیعه، قم، انتشارات سمت و دانشگاه قرآن و حدیث، ص ۱۸۶-۱۸۷.</ref>
* حفظ آثار پیشینیان: مجلسی در کتاب بحارالانوار در موارد بسیاری روایات را از منابعی نقل کرده است که آنها در سیر زمان از میان رفته‌اند. مجلسی نه تنها این مطالب را در کتاب خود از نابودی حفظ کرده، بلکه این روایات را از نسخه‌های تصحیح شده نقل کرده و از این طریق بهترین روایت از روایات متعدد را برای آیندگان حفظ کرده است.<ref>محمود مدنی بجستانی، فرهنگ کتب حدیثی شیعه، تهران، شرکت چاپ و نشر بین الملل انتشارات امیرکبیر، ج ۲، ص ۱۰۶۷-۱۰۶۸.</ref>
* حفظ آثار پیشینیان: مجلسی در کتاب بحارالانوار در موارد بسیاری روایات را از منابعی نقل کرده است که در سیر زمان از میان رفته‌اند. مجلسی نه تنها این مطالب را در کتاب خود از نابودی حفظ کرده، بلکه این روایات را از نسخه‌های تصحیح شده نقل کرده و از این طریق بهترین روایت از روایات متعدد را برای آیندگان حفظ کرده است.<ref>محمود مدنی بجستانی، فرهنگ کتب حدیثی شیعه، تهران، شرکت چاپ و نشر بین الملل انتشارات امیرکبیر، ج ۲، ص ۱۰۶۷-۱۰۶۸.</ref>
* ذکر آیات قرآن در ابتدای هر باب: مجلسی هر باب را با آیات متناسب با محتوای آن باب آغاز کرده است. سپس، اگر آیه احتیاج به تفسیر داشته، تفسیر آن را از روایات آورده است. این روش موجب شده است که برخی محققان بحارالانوار را جامع‌ترین تفسیر مأثور (روایی) شیعه نیز بنامند.<ref>هادی حجت، جوامع حدیثی شیعه، قم، انتشارات سمت و دانشگاه قرآن و حدیث، ص ۱۸۶.</ref>
* ذکر آیات [[قرآن]] در ابتدای هر باب: مجلسی هر باب را با آیات متناسب با محتوای آن باب آغاز کرده است. سپس، اگر آیه احتیاج به تفسیر داشته، تفسیر آن را از روایات آورده است. این روش موجب شده است که برخی محققان بحارالانوار را جامع‌ترین [[تفسیر روایی|تفسیر مأثور]] (روایی) شیعه نیز بنامند.<ref>هادی حجت، جوامع حدیثی شیعه، قم، انتشارات سمت و دانشگاه قرآن و حدیث، ص ۱۸۶.</ref>
* توجه به منابع اهل سنت: علامه مجلسی در موارد متعدد برای تصحیح الفاظ روایات و تعیین معنای آنها به کتاب‌های لغت و کتاب‌های شرح حدیث اهل سنت مراجعه کرده است. همچنین، او برای استفاده از برخی روایات اهل سنت در مجادلات مذهبی به کتاب‌های آنها مراجعه کرده است.<ref>هادی حجت، جوامع حدیثی شیعه، قم، انتشارات سمت و دانشگاه قرآن و حدیث، ص ۱۸۸-۱۸۹.</ref>  
* توجه به منابع [[اهل سنت]]: علامه مجلسی در موارد متعدد برای تصحیح الفاظ روایات و تعیین معنای آنها به کتاب‌های لغت و کتاب‌های شرح حدیث اهل سنت مراجعه کرده است. همچنین، او برای استفاده از برخی روایات اهل سنت در مجادلات مذهبی به کتاب‌های آنها مراجعه کرده است.<ref>هادی حجت، جوامع حدیثی شیعه، قم، انتشارات سمت و دانشگاه قرآن و حدیث، ص ۱۸۸-۱۸۹.</ref>  
* توضیح و تفسیر احادیث: برخی محققان شروح علامه مجلسی بر برخی روایات را مهم‌ترین مزیت کتاب بحارالانوار می‌دانند. این شروح، با رعایت اختصار، بیشتر حاوی مباحث مربوط به فقه‌الحدیث است.<ref>هادی حجت، جوامع حدیثی شیعه، قم، انتشارات سمت و دانشگاه قرآن و حدیث، ص ۱۹۲-۱۹۳؛ نیز: علی نصیری، آشنایی با جوامع حدیثی شیعه و اهل سنت، پژوهشگاه بین المللی المصطفی (ص)، ۱۷۰-۱۷۱.</ref>  
* توضیح و تفسیر احادیث: برخی محققان شروح علامه مجلسی بر برخی روایات را مهم‌ترین مزیت کتاب بحارالانوار می‌دانند. این شروح، با رعایت اختصار، بیشتر حاوی مباحث مربوط به [[فقه‌الحدیث]] است.<ref>هادی حجت، جوامع حدیثی شیعه، قم، انتشارات سمت و دانشگاه قرآن و حدیث، ص ۱۹۲-۱۹۳؛ نیز: علی نصیری، آشنایی با جوامع حدیثی شیعه و اهل سنت، پژوهشگاه بین المللی المصطفی (ص)، ۱۷۰-۱۷۱.</ref>  
* عدم نقل روایات دارای ضعف سندی و متنی: مجلسی در مواردی روایاتی که از نظرش دارای ضعف سندی و متنی بوده‌اند را در کتابش نقل نکرده است. او در مواردی دیگر بر ضعف این روایات اشاره کرده است.<ref>محمود مدنی بجستانی، فرهنگ کتب حدیثی شیعه، تهران، شرکت چاپ و نشر بین الملل انتشارات امیرکبیر، ج ۲، ص ۱۰۶۹؛ نیز: رسول جعفریان، کاوش‌های تازه در باب روزگار صفوی، نشر ادیان، ص ۱۷۶-۱۷۷.</ref>
* عدم نقل روایات دارای ضعف سندی و متنی: مجلسی در مواردی روایاتی که از نظرش دارای ضعف سندی و متنی بوده‌اند را در کتابش نقل نکرده است. او در مواردی دیگر بر ضعف این روایات اشاره کرده است.<ref>محمود مدنی بجستانی، فرهنگ کتب حدیثی شیعه، تهران، شرکت چاپ و نشر بین الملل انتشارات امیرکبیر، ج ۲، ص ۱۰۶۹؛ نیز: رسول جعفریان، کاوش‌های تازه در باب روزگار صفوی، نشر ادیان، ص ۱۷۶-۱۷۷.</ref>
* برخی مزایا در شیوه نقل روایات: از جمله این مزایا می‌توان به ذکر کامل متن روایات، ذکر کامل اسناد روایات با رعایت اختصار، ذکر سندهای مختلف یک روایت، توجه به اختلاف نسخ، تحریف‌ها و تصحیفات (غلط‌نویسی کاتبان) سند و متن روایت و توجه به روایات متعارض اشاره کرد.<ref>هادی حجت، جوامع حدیثی شیعه، قم، انتشارات سمت و دانشگاه قرآن و حدیث، ص ۱۸۳-۱۹۰.</ref>
* برخی مزایا در شیوه نقل روایات: از جمله این مزایا می‌توان به ذکر کامل متن روایات، ذکر کامل اسناد روایات با رعایت اختصار، ذکر سندهای مختلف یک روایت، توجه به اختلاف نسخ، تحریف‌ها و تصحیفات (غلط‌نویسی کاتبان) سند و متن روایت و توجه به روایات متعارض اشاره کرد.<ref>هادی حجت، جوامع حدیثی شیعه، قم، انتشارات سمت و دانشگاه قرآن و حدیث، ص ۱۸۳-۱۹۰.</ref>
خط ۳۸: خط ۳۸:


=== برخی ملاحظات درباره بحارالانوار ===
=== برخی ملاحظات درباره بحارالانوار ===
کتاب بحارالانوار، به‌عنوان یک دایرة المعارف گسترده روایی، همانند هر کتاب روایی دیگری دارای روایات صحیح و معتبر و نیز روایات ضعیف و نامعتبر است.<ref>احمد عابدی، احمد، آشنایی با بحارالانوار، تهران، انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ص ۲۷۸.</ref> این موضوع در مورد کتاب بحارالانوار بیش از هر کدام حدیثی دیگری صدق می‌کند. دلیل آن مبتنی بر دو رویکرد بنیادی مؤلف آن است: اول، تلاش مجلسی برای جمع حداکثری روایات شیعه؛ دوم، رویکرد شخصی او در نقل روایات که او را در زمره محدثان معتدل اخباری قرار می‌دهد.<ref>رسول جعفریان، کاوش‌های تازه در باب روزگار صفوی، نشر ادیان، ص ۱۷۶-۱۷۸.</ref>
کتاب بحارالانوار، به‌عنوان یک دایرة المعارف گسترده روایی، همانند هر کتاب روایی دیگری دارای روایات صحیح و معتبر و نیز روایات ضعیف و نامعتبر است.<ref>احمد عابدی، احمد، آشنایی با بحارالانوار، تهران، انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ص ۲۷۸.</ref> این موضوع در مورد کتاب بحارالانوار بیش از هر کتاب حدیثی دیگری صدق می‌کند. دلیل آن مبتنی بر دو رویکرد بنیادی مؤلف آن است: اول، تلاش مجلسی برای جمع حداکثری روایات شیعه؛ دوم، رویکرد شخصی او در نقل روایات که او را در زمره محدثان معتدل [[اخباری]] قرار می‌دهد.<ref>رسول جعفریان، کاوش‌های تازه در باب روزگار صفوی، نشر ادیان، ص ۱۷۶-۱۷۸.</ref>


بحارالانوار از زمان تألیف تاکنون مورد نقدهای مختلف، با رویکردهای و نیت‌های گوناگون، بوده است. این نقدها در دوره معاصر، تحت تأثیر اندیشه‌های علم‌گرایانه (Scienticism) و مبتنی بر شکاف میان علم و دین، بیشتر شده است.<ref>رسول جعفریان، کاوش‌های تازه در باب روزگار صفوی، نشر ادیان، ص ۱۷۸.</ref> از اولین نقدهایی که بر این کتاب وارد شده نقدهای شاگرد و دستیار نزدیک علامه مجلسی، ملا ذوالفقار، بوده است.<ref>گزارشی از این نقدها را ن.ک: رسول جعفریان، کاوش‌های تازه در باب روزگار صفوی، نشر ادیان، ص ۱۸۸-۱۸۹. اصل این گزارش را ن.ک: محمدباقر المجلسی، بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، بیروت، مؤسسة الوفاء، ج ۱۰۷، ص ۱۰۵-۱۸۰.</ref> نقد بر بحارالانوار در دوران معاصر و از پس رشد نگاه‌های اصلاحی به دین افزایش یافت. از جمله علی‌اکبر حکمی‌زاده در سال ۱۳۲۲ در کتاب اسرار هزارساله نقدهایی مبنی بر وجود روایات مجعول و ضعیف در بحارالانوار منتشر می‌کند.<ref>گزارشی از درون‌مایه این کتاب و بستر پیدایش آن و بازتاب‌های آن را ن.ک: رسول جعفریان، علی‌اکبر حکمی‌زاده در چهار پرده، قم، نشر مورخ. </ref> امام خمینی در کتاب کشف اسرار در پاسخ به نقدهای حکمی‌زاده به دفاع از رویکرد مجلسی در بحارالانوار در جمع همه روایات اعم از صحیح و غیرصحیح پرداخته است.<ref>روح‌الله موسوی خمینی، کشف اسرار، بی‌جا، بی‌نا، ص ۳۱۹-۳۲۱.</ref>  
بحارالانوار از زمان تألیف تاکنون مورد نقدهای مختلف، با رویکردهای و نیت‌های گوناگون، بوده است. این نقدها در دوره معاصر، تحت تأثیر اندیشه‌های علم‌گرایانه (Scienticism) و مبتنی بر شکاف میان علم و دین، بیشتر شده است.<ref>رسول جعفریان، کاوش‌های تازه در باب روزگار صفوی، نشر ادیان، ص ۱۷۸.</ref> از اولین نقدهایی که بر این کتاب وارد شده نقدهای شاگرد و دستیار نزدیک علامه مجلسی، ملا ذوالفقار، بوده است.<ref>گزارشی از این نقدها را ن.ک: رسول جعفریان، کاوش‌های تازه در باب روزگار صفوی، نشر ادیان، ص ۱۸۸-۱۸۹. اصل این گزارش را ن.ک: محمدباقر المجلسی، بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، بیروت، مؤسسة الوفاء، ج ۱۰۷، ص ۱۰۵-۱۸۰.</ref>  


مهم‌ترین نقدهایی که بر بحارالانوار وارد شده از این قرار است:  
نقد بر بحارالانوار در دوران معاصر و از پس رشد نگاه‌های اصلاحی به دین افزایش یافت. از جمله [[علی‌اکبر حکمی‌زاده]] در سال ۱۳۲۲ در [[کتاب اسرار هزارساله]] نقدهایی مبنی بر وجود روایات مجعول و ضعیف در بحارالانوار منتشر می‌کند.<ref>گزارشی از درون‌مایه این کتاب و بستر پیدایش آن و بازتاب‌های آن را ن.ک: رسول جعفریان، علی‌اکبر حکمی‌زاده در چهار پرده، قم، نشر مورخ. </ref> [[امام خمینی]] در کتاب [[کشف اسرار]] در پاسخ به نقدهای حکمی‌زاده به دفاع از رویکرد مجلسی در بحارالانوار در جمع همه روایات اعم از صحیح و غیرصحیح پرداخته است.<ref>روح‌الله موسوی خمینی، کشف اسرار، بی‌جا، بی‌نا، ص ۳۱۹-۳۲۱.</ref> [[علی شریعتی]]، روشنفکر اسلامی چپ‌گرا، یکی از منتقدان فعال مجلسی و آثار او از جمله بحارالانوار بوده است. او مجلسی را نمونه یک عالم [[تشیع صفوی]] و همراه با حکومت ظلم بر می‌شمرد و بحارالانوار را، به‌دلیل وجود روایات جعلی که از نظر او چهره انقلابی [[امامان شیعه]] را مخدوش کرده، مورد انتقاد تند قرار می‌دهد.<ref>علی شریعتی، با مخاطب‌های آشنا، تهران، موسسه بنیاد فرهنگی دکتر علی شریعتی مزینانی، شرکت چاپخش سهامی خاص، ۱۲-۱۳؛ نیز: علی شریعتی، تشیع علوی و تشیع صفوی، تهران، سازمان انتشارات حسینیه ارشاد، ص ۱۱۵-۱۱۶. </ref> 


* در بحار‌الانوار روایات ضعیف و بی‌اساس بسیار است. سید جلال‌الدین آشتیانی، استاد فلسفه اسلامی، و سید محسن امین از جمله قائلان این نظر هستند. <ref>برای نمونه: سید جلال‌الدین آشتیانی، شرح مقدمه قیصری بر فصوص الحکم، انتشارات امیرکبیر، ص ۹۲۸؛ نیز: السید محسن الامین، اعیان الشیعه، بیروت، دارالتعارف للمطبوعات، ج ۹، ۱۸۳.</ref>
==== چکیده نقدهای واردشده بر بحارالانوار ====
* برخی توضیح‌ها و شرح‌های مجلسی بر روایات بحارالانوار طولانی، ناکافی، اشتباه و سطحی است. سید محسن امین و سید محمدحسین طباطبایی، عالم شیعه و فیلسوف اسلامی، از جمله قائلان این نظر هستند.<ref>محمدعلی التسخیری، «ملاحضات حول التعلیقات المرحوم المجلسی علی الاحادیث فی کتاب العقل و العلم و الجهل»، یادنامه مجلسی، تهران، انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ج ۳، ص ۹۵-۱۰۲،السید محسن الامین، اعیان الشیعه، بیروت، دارالتعارف للمطبوعات، ج ۹، ۱۸۳؛ نیز: برای دسترسی به مجموعه نقدهای علامه طباطبایی و گزارشی از آنها ن.ک سید محمدحسین طباطبایی، مجموعه رسائل، قم، بوستان کتاب، ج۳، ص ۲۱-۷۹. </ref>
نقدهای واردشده بر کتاب بحارالانوار در عین فراوانی در موارد زیر قابل تجمیع است:
* تکرار در نقل روایات که موجب تکراری شدن یک پنجم روایات این کتاب شده است. محمد محمدی ری‌شهری، حدیث پژوه شیعه، از جمله قائلان این نظر است.<ref>محمد محمدی ری‌شهری، میزان الحکمه، ترجمه حمیدرضا شیخی، قم سازمان چاپ و نشر دارالحدیث، ج۱، پیش‌گفتار نخستین چاپ، ص ۱۲.</ref>
* در بحار‌الانوار روایات ضعیف و بی‌اساس بسیار است. [[سید جلال‌الدین آشتیانی]]، استاد [[فلسفه اسلامی]]، و سید محسن امین از جمله قائلان این نظر هستند. <ref>برای نمونه: سید جلال‌الدین آشتیانی، شرح مقدمه قیصری بر فصوص الحکم، انتشارات امیرکبیر، ص ۹۲۸؛ نیز: السید محسن الامین، اعیان الشیعه، بیروت، دارالتعارف للمطبوعات، ج ۹، ۱۸۳.</ref>
* برخی توضیح‌ها و شرح‌های مجلسی بر روایات بحارالانوار طولانی، ناکافی، اشتباه و سطحی است. سید محسن امین و [[سید محمدحسین طباطبایی]]، عالم شیعه و فیلسوف اسلامی، از جمله قائلان این نظر هستند.<ref>محمدعلی التسخیری، «ملاحضات حول التعلیقات المرحوم المجلسی علی الاحادیث فی کتاب العقل و العلم و الجهل»، یادنامه مجلسی، تهران، انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ج ۳، ص ۹۵-۱۰۲،السید محسن الامین، اعیان الشیعه، بیروت، دارالتعارف للمطبوعات، ج ۹، ۱۸۳؛ نیز: برای دسترسی به مجموعه نقدهای علامه طباطبایی و گزارشی از آنها ن.ک سید محمدحسین طباطبایی، مجموعه رسائل، قم، بوستان کتاب، ج۳، ص ۲۱-۷۹. </ref>
* تکرار در نقل روایات که موجب تکراری شدن یک‌پنجم روایات این کتاب شده است. [[محمد محمدی ری‌شهری]]، حدیث‌پژوه شیعه، از جمله قائلان این نظر است.<ref>محمد محمدی ری‌شهری، میزان الحکمه، ترجمه حمیدرضا شیخی، قم سازمان چاپ و نشر دارالحدیث، ج۱، پیش‌گفتار نخستین چاپ، ص ۱۲.</ref>
* ضعف در باب‌بندی و تقسیم‌بندی موضوعی روایات که موجب شده است برخی موضوعات یک باب در باب‌های دیگر وارد شود. محمد محمدی ری‌شهری از جمله قائلان این نظر است.<ref>محمد محمدی ری‌شهری، میزان الحکمه، ترجمه حمیدرضا شیخی، قم سازمان چاپ و نشر دارالحدیث، ج۱، پیش‌گفتار نخستین چاپ، ص ۱۲.</ref>  
* ضعف در باب‌بندی و تقسیم‌بندی موضوعی روایات که موجب شده است برخی موضوعات یک باب در باب‌های دیگر وارد شود. محمد محمدی ری‌شهری از جمله قائلان این نظر است.<ref>محمد محمدی ری‌شهری، میزان الحکمه، ترجمه حمیدرضا شیخی، قم سازمان چاپ و نشر دارالحدیث، ج۱، پیش‌گفتار نخستین چاپ، ص ۱۲.</ref>  
برخی محققان به این نقدها پاسخ داده‌اند.<ref>هادی حجت، جوامع حدیثی شیعه، قم، انتشارات سمت و دانشگاه قرآن و حدیث، ص ۱۹۹-۲۰۱؛ نیز سید جعفر شهیدی، «مجلسی و بحارالانوار»، یادنامه علامه مجلسی، تهران، انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ج ۲، ص ۷۷-۸۰؛ «بحارالانوار دایرة المعارف شیعه»، علی‌اکبر تلافی داریانی، یادنامه علامه مجلسی، ج ۲، ص ۱۵۳-۱۵۵.</ref>


== مطالعه بیشتر ==
== مطالعه بیشتر ==
* آشنایی با بحار، احمد عابدی.
* آشنایی با بحارالانوار: بزرگ‌ترین دایره‌المعارف حدیث شیعه، احمد عابدی، انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
* علم الحدیث، دکتر سید رضا مؤدب.
* «بحارالانوار»، بهاءالدین خرمشاهی، مدخل دایرة‌ المعارف تشیع، ج ۳، ص ۹۱-۹۸.
* آشنایی با حدیث، مهریزی.
* «بحارالانوار»، مهدی مطیع، مدخل دایرة‌ المعارف بزرگ اسلامی، ج ۱۱، ص ۳۷۰-۳۷۴.
* «بحارالانوار»، حسن طارمی، مدخل دانشنامه جهان اسلام، ج ۲، ص ۲۵۷-۲۶۸.
== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
trustworthy
۷٬۳۴۶

ویرایش