automoderated، ناظمان (CommentStreams)
۱۵٬۲۹۰
ویرایش
اربعین حسینی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}}روز | {{پاسخ}}'''اربعین حسینی'''، چهلم شهادت [[امام حسین(ع)]] است که در روز عاشورا سال ۶۱ قمری به شهادت رسید. جوامع شیعی هر سال، این روز را گرامی می‌دارند و به عزاداری می‌پردازند. زیارت حرم امام حسین(ع) در روز اربعین مستحب دانسته شده است. | ||
در برخی منابع تاریخی آمده است که در روز اربعین اسرای کربلا به زیارت مزار امام حسین (ع) آمدند که مورد نقد و تشکیک مورخان و عالمان از جمله شهید مطهری قرار گرفته است. در کتب تاریخی نقل شده است که جابر بن عبدالله انصاری، صحابی پیامبر(ص) در اولین اربعین قبر امام حسین(ع) را زیارت کرده است. از این جهت اربعین برای شیعیان مهم تلقی شده و عزاداری و زیارت حرم امام حسین(ع) در هر سال، از مناسک و آداب دینی شیعیان شمرده می‌شود. | |||
== واقعه تاریخی اولین اربعین == | == واقعه تاریخی اولین اربعین == | ||
حضور | حضور اسرای کربلای در اولین اربعین شهادت امام حسین(ع) بر سر مزار آن حضرت در کربلا از مسائلی است که در قرون اخیر برخی محققان شیعه درباره آن تشکیک کرده‌اند. در مقابل، برخی دیگر از اندیشمندان، درصدد رد این تشکیک و اثبات اربعین اول شده‌اند.<ref>رنجبر، محسن، پژوهشی در اربعین حسینی (علیه السلام)، تاریخ اسلام در آینه پژوهش، مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی (ره)، شماره پنج، صفحه شش.</ref> | ||
شیخ طوسی معتقد است روز ۲۰ صفر یعنی اربعین زمانی است که حرم امام حسین(ع) یعنی کاروان‌اسرا، از شام به مدینه مراجعت کردند. و روزی است که جابر بن عبدالله بن‌حرام انصاری، صحابی رسول خدا(ص)، از مدینه به کربلا رسید تا به زیارت قبر امام حسین(ع) بشتابد و او نخستین کسی است از مردمان که قبر آن حضرت را زیارت کرد.<ref>محمد بن حسن طوسی، ''مصباح المتهجد''، ص 787 788 به نقل از رسول جعفریان، دلیل بزرگداشت اربعین چیست، بازتاب اندیشه ۱۳۸۶، شماره ۸۴.</ref> شیخ مفید و علامه حلّی چنین نظری دارند.<ref>رنجبر، محسن، پژوهشی در اربعین حسینی (علیه السلام)، تاریخ اسلام در آینه پژوهش، مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی (ره)، شماره پنج، صفحه شش.</ref> علامه مجلسی خلاف این رای را اختیار کرده است. | [[شیخ طوسی]] معتقد است روز ۲۰ صفر یعنی اربعین زمانی است که حرم امام حسین(ع) یعنی کاروان‌اسرا، از شام به مدینه مراجعت کردند. و روزی است که جابر بن عبدالله بن‌حرام انصاری، صحابی رسول خدا(ص)، از مدینه به کربلا رسید تا به زیارت قبر امام حسین(ع) بشتابد و او نخستین کسی است از مردمان که قبر آن حضرت را زیارت کرد.<ref>محمد بن حسن طوسی، ''مصباح المتهجد''، ص 787 788 به نقل از رسول جعفریان، دلیل بزرگداشت اربعین چیست، بازتاب اندیشه ۱۳۸۶، شماره ۸۴.</ref> شیخ مفید و علامه حلّی چنین نظری دارند.<ref>رنجبر، محسن، پژوهشی در اربعین حسینی (علیه السلام)، تاریخ اسلام در آینه پژوهش، مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی (ره)، شماره پنج، صفحه شش.</ref> علامه مجلسی خلاف این رای را اختیار کرده است. | ||
برخی محققان بازگشت اسرای کربلا در روز اربعین را رد می‌کنند. با توجه به این که ابن زیاد مدتی اسراء را در کوفه نگه داشت و زمانی که در این نگه داشته صرف شده و زمانی که در مسیر رفت به شام و اقامت یک‌ماهه در آنجا و بازگشت مورد نیاز است، بعید است که اهل بیت امام حسین در اربعین به مدینه یا کربلا رسیده باشند. در دهه‌های اخیر محمد ابراهیم آیتی در کتاب بررسی تاریخ عاشورا بازگشت اسرا را به کربلا انکار کرده است. و همین‌طور شهید مطهری به صراحت و تندی این موضوع را رد می‌کند.<ref>مطهری، مرتضی، حماسه حسینی۳، ص۱۱.</ref> | برخی محققان بازگشت اسرای کربلا در روز اربعین را رد می‌کنند. با توجه به این که ابن زیاد مدتی اسراء را در کوفه نگه داشت و زمانی که در این نگه داشته صرف شده و زمانی که در مسیر رفت به شام و اقامت یک‌ماهه در آنجا و بازگشت مورد نیاز است، بعید است که اهل بیت امام حسین در اربعین به مدینه یا کربلا رسیده باشند. در دهه‌های اخیر محمد ابراهیم آیتی در کتاب بررسی تاریخ عاشورا بازگشت اسرا را به کربلا انکار کرده است. و همین‌طور [[شهید مطهری]] به صراحت و تندی این موضوع را رد می‌کند.<ref>مطهری، مرتضی، حماسه حسینی۳، ص۱۱.</ref> | ||
شهید محراب سید محمدعلی قاضی طباطبائی در کتاب «تحقیق درباره اولین اربعین حضرت سید الشهداء» ثابت می‌کند، آمدن اسرای از شام به کربلا در نخستین اربعین، بعید نیست.<ref>رسول جعفریان، دلیل بزرگداشت اربعین چیست، بازتاب اندیشه ۱۳۸۶، شماره ۸۴.</ref> برخی محققان گفته‌اند از مجموع شواهد و قرائن و کلماتی که از عالمان و محقّقان وجود دارد، می‌توان ورود اهل‌بیت(ع) را در روز اربعین به کربلا تقویت کرد و سخنان آنان که معتقدند کاروان اهل‌بیت(ع) با جابر و همراهانش در کربلا ملاقات کردند و به عزاداری پرداختند، پذیرفت. آیت الله مکارم درباره رد بعد مسافت، اعتقاد دارد که اگر بتوان لشکری یکصد هزار نفری را طیّ مدت ده روز به کوفه رساند، رسیدن کاروانی کوچک در مدت ۱۲روز به کربلا مشکلی ندارد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، عاشورا ریشه‌ها، انگیزه‌ها، رویدادها، پیامدها، ص۶۳۴.</ref> | شهید محراب سید محمدعلی قاضی طباطبائی در کتاب «تحقیق درباره اولین اربعین حضرت سید الشهداء» ثابت می‌کند، آمدن اسرای از شام به کربلا در نخستین اربعین، بعید نیست.<ref>رسول جعفریان، دلیل بزرگداشت اربعین چیست، بازتاب اندیشه ۱۳۸۶، شماره ۸۴.</ref> برخی محققان گفته‌اند از مجموع شواهد و قرائن و کلماتی که از عالمان و محقّقان وجود دارد، می‌توان ورود اهل‌بیت(ع) را در روز اربعین به کربلا تقویت کرد و سخنان آنان که معتقدند کاروان اهل‌بیت(ع) با جابر و همراهانش در کربلا ملاقات کردند و به عزاداری پرداختند، پذیرفت. آیت الله مکارم درباره رد بعد مسافت، اعتقاد دارد که اگر بتوان لشکری یکصد هزار نفری را طیّ مدت ده روز به کوفه رساند، رسیدن کاروانی کوچک در مدت ۱۲روز به کربلا مشکلی ندارد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، عاشورا ریشه‌ها، انگیزه‌ها، رویدادها، پیامدها، ص۶۳۴.</ref> | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۶: | ||
== فرهنگ و آداب شیعیان در اربعین == | == فرهنگ و آداب شیعیان در اربعین == | ||
گرامیداشت اربعین یکی از | گرامیداشت اربعین یکی از سنتهای رایج در میان شیعیان، به‌ویژه ایرانیان است. سیاه‌پوش کردن مساجد، حسینیه‌ها و تکیه‌ها، نصب پرچمهای حسینی و کتیبۀ اشعار محتشم کاشانی بر در و دیوار محلهای عزاداری و خواندن زیارت عاشورا، از سنتهای رایج در مراسم اربعین امام حسین (ع) است. بزرگداشت اربعین در میان شیعیان از چنان اهمیت و اعتباری برخوردار است که در کتابهای مهم شیعیان مانند ''تهذیب الاحکام شیـخ طـوسی'' و اقبـال الاعمـال ابـن‌طاووس برای این روز، عبادات و آداب خاصی روایت شده است. برپایی مجالس روضه‌خوانی، سینه‌زنی و زنجیرزنی ازجمله مراسم خاص این روز است و پس از پایان یافتن مراسم، عزاداران را اطعام می‌کنند. در گذشته در برخی نقاط ایران در این روز، تعزیه نیز برگزار می‌شد.<ref>مینا احمدیان، اربعین، دانشنامه فرهنگ مردم ایران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۲، ص۷۶.</ref>{{پایان پاسخ}} | ||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} | ||