حدیث «الناس نیام فإذا ماتوا انتبهوا»: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه نقل قول|از آنچه به شما روزی داده‌ایم انفاق کنید، پیش از آنکه مرگ یکی از شما فرا رسد و بگوید: «پروردگارا چرا مرگ مرا به تأخیر نینداختی تا در راه خدا صدقه دهم و از صالحان باشم.»<ref>سوره منافقون، آیه ۹و۱۰.</ref>}}

حدیثی از امام علی(ع) نقل شده که «النَّاسُ‏ نِيَامٌ‏ فَإِذَا مَاتُوا انْتَبَهُوا؛ مردم خوابند و وقتی می میرند، بیدار خواهند شد».<ref>خصائص الأئمة عليهم السلام (خصائص أمير المؤمنين عليه السلام)، ص: 112،  </ref> مردم را در زندگى چنان دانسته‌اند كه زندگی را در حال خواب و بی‌‏خبرى می‌گذرانند، به حقيقت آن آگاه نيستند. آنچه در نظر دارند مانند وهم است.

انسان‌ها، زمانی که  بميرند وجود حقیقی آنان بر آنان آشكار خواهد شد و به اعمال و رفتار خود آگاه خواهند شد. آنگاه درک خواهند نمود كه زندگى در دنيا براساس بی‌توجهى و بی‌خبرى از خود بوده است. پس از مرگ در عالم شهود، همه اعمال و حركات وجودى خود را به طور صريح مشاهده خواهند نمود، به طورى كه هرگز از صفحه وجودى خيال و صورت علمى آنان زايل نخواهد شد.<ref>حسینى همدانى، سيد محمد، درخشان پرتوى از اصول كافى، ج۴، ص۱۱۴.</ref>

برخی منابع، این روایت را از پیامبر اسلام نیز نقل کرده‌اند.<ref>مجلسی، محمد باقر بحارالانوار، بیروت، مؤسسه الوفاء، ۱۴۰۴ق، ج۵۰، ص۱۳۴؛ ابن ابی‌فراس ورام، مجموعه ورام، قم، مکتبه الفقیه، ج۱، ص۱۵۰.</ref>{{پایان پاسخ}}