۲٬۱۴۴
ویرایش
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
(متن شأن نزول و پاورقی ها اصلاح شد.) |
||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
ولی در اینجا قریش باخبر شدند و راه را بر پیامبر اکرم(ص) و یارانش بستند و از ورود آنها به مکه جلوگیری کردند و در واقع تمام سنّتهایی را که در زمینهٔ امنیت زایران خانهٔ خدا در ماه حرام داشتند، زیرپا گذاشتند. چرا که آنها معتقد بودند در ماههای حرام (از جمله ماه ذیالقعده که پیامبر(ص) در آن ماه قصد عمره داشت) به ویژه در حال احرام نباید مانع هیچکس شد، حتی اگر کسی قاتل پدر خویش را در این ایام و در این مراسم میدید ابداً متعرّض او نمیشد. در اینجا ماجرای مفصلی پیش آمد که به عقد قرارداد صلحی میان پیامبر(ص) و مشرکان مکه به نام [[صلح حدیبیه]] منتهی شد. | ولی در اینجا قریش باخبر شدند و راه را بر پیامبر اکرم(ص) و یارانش بستند و از ورود آنها به مکه جلوگیری کردند و در واقع تمام سنّتهایی را که در زمینهٔ امنیت زایران خانهٔ خدا در ماه حرام داشتند، زیرپا گذاشتند. چرا که آنها معتقد بودند در ماههای حرام (از جمله ماه ذیالقعده که پیامبر(ص) در آن ماه قصد عمره داشت) به ویژه در حال احرام نباید مانع هیچکس شد، حتی اگر کسی قاتل پدر خویش را در این ایام و در این مراسم میدید ابداً متعرّض او نمیشد. در اینجا ماجرای مفصلی پیش آمد که به عقد قرارداد صلحی میان پیامبر(ص) و مشرکان مکه به نام [[صلح حدیبیه]] منتهی شد. | ||
ولی به هر صورت آن سال مانع ورود پیامبر اکرم(ص) و یارانش به مکه شدند، ناچار پیامبر اکرم(ص) به یارانش دستور داد که شترهای خود را در همانجا قربانی کنند، سرهای خود را بتراشند و از احرام بیرون آیند و به سوی مدینه بازگردند. در اینجا طوفانی از غم و اندوه مسلمانان را فرا گرفت، وانبوهی از ناراحتیها و گاه شک | ولی به هر صورت آن سال مانع ورود پیامبر اکرم(ص) و یارانش به مکه شدند، ناچار پیامبر اکرم(ص) به یارانش دستور داد که شترهای خود را در همانجا قربانی کنند، سرهای خود را بتراشند و از احرام بیرون آیند و به سوی مدینه بازگردند. در اینجا طوفانی از غم و اندوه مسلمانان را فرا گرفت، وانبوهی از ناراحتیها و گاه شک بر افراد ضعیفالایمان غالب شد. موقعی که پیامبر(ص) از حدیبیه به سوی مدینه میآمد، مرکبش سنگین شد و از حرکت بازایستاد و در همین حال چهرهٔ مبارک حضرت(ص) غرق سرور و شادمانی بیسابقهای گشت و فرمود هماکنون آیات سورهٔ فتح بر من نازل شد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، قم، دارالکتب الاسلامیه، چاپ سوم، ۱۳۶۷، ج۲۲، ص۷.</ref> | ||
== شأن نزول == | == شأن نزول == | ||
۱. | ۱. مراد از فتح، فتح مکه است.<ref>طبرسی، فضل بن الحسن، مجمع البیان، بیروت، دارالمعرفه، الطبعه الثانیه، ۱۴۰۸ هـ، ج۹، ص۱۰۹.</ref> اما این تفسیر با قراین آیه نمیسازد. | ||
۲. | ۲. مراد از این فتح، فتح خیبر است. <ref>طبرسی، فضل بن الحسن، مجمع البیان، بیروت، دارالمعرفه، الطبعه الثانیه، ۱۴۰۸ هـ، ج۹، ص۱۰۹.</ref>این تفسیر نیز همانند تفسیر قبلی است. | ||
۳. | ۳. مراد از «فتح» فتح و پیروزی معنوی بر دشمنان از نظر مستدل بودن منطق اسلام در مقابل کفر است.<ref>ابن جزى، محمد بن احمد، التسهيل لعلوم التنزيل، بیروت، شركة دار الأرقم بن أبي الأرقم، چاپ اول، 1416 ه.ق، ج2، ص286.</ref> لیکن با سیاق آیات درست درنمیآید. | ||
۴. بهترین تفسیر با توجه به مضامین آیات این سوره با فصول مختلفی که دارد انطباقش بر قصّهٔ صلح حدیبیه است و مراد از این فتح به طوری که قراین کلام هم تأیید میکند، فتحی است که خدا در پرتو صلح حدیبیه نصیب رسول خدا(ص) و مسلمانان کرد؛ و در پناه و پرتو همین صلح حدیبیه جمع کثیری از مشرکین در بین دو سال «صلح حدیبیه و فتح مکه»<ref>. بین صلح حدیبیه و فتح مکه دو سال فاصله است.</ref> ایمان آوردند. علاوه بر این، سال بعد از صلح، یعنی در سال هفتم هجری، خیبر و قرای اطرافش را هم فتح کردند و دامنهٔ شوکت و وسعت اسلام بیشتر شد و آوازهشان منتشر شد. آنگاه در سال هشتم رسول خدا(ص) برای فتح مکه حرکت کرد، در حالی که به جای هزار و چهارصد نفر در صلح حدیبیه، ده یا دوازده هزار نفر لشکر داشت.{{پایان پاسخ}} | ۴. بهترین تفسیر با توجه به مضامین آیات این سوره با فصول مختلفی که دارد انطباقش بر قصّهٔ صلح حدیبیه است و مراد از این فتح به طوری که قراین کلام هم تأیید میکند، فتحی است که خدا در پرتو صلح حدیبیه نصیب رسول خدا(ص) و مسلمانان کرد؛ و در پناه و پرتو همین صلح حدیبیه جمع کثیری از مشرکین در بین دو سال «صلح حدیبیه و فتح مکه»<ref>. بین صلح حدیبیه و فتح مکه دو سال فاصله است.</ref> ایمان آوردند. علاوه بر این، سال بعد از صلح، یعنی در سال هفتم هجری، خیبر و قرای اطرافش را هم فتح کردند و دامنهٔ شوکت و وسعت اسلام بیشتر شد و آوازهشان منتشر شد. آنگاه در سال هشتم رسول خدا(ص) برای فتح مکه حرکت کرد، در حالی که به جای هزار و چهارصد نفر در صلح حدیبیه، ده یا دوازده هزار نفر لشکر داشت.{{پایان پاسخ}} |
ویرایش