automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۵٬۹۱۴
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
== دورههای اخباریگری == | == دورههای اخباریگری == | ||
{{نوشتار اصلی|دورههای اخباریگری}}. | {{نوشتار اصلی|دورههای اخباریگری}} | ||
اخباری گری به معنای یک مکتب فکری منسجم از قرن یازدهم شروع شد و تا اواخر قرن دوازدهم از قدرتمندترین جریان های فکری در حوزه های علمیه بود. اخباری گری به معنای حدیث گرایی و گرایش افراطی به روایات در عصر غیبت وجود داشت و از شیخ صدوق و کلینی آغاز گردید. هرچند برخی ادعا دارند این گرایش در زمان حضور و در میان اصحاب ائمه وجود داشت.<ref>اخباریان، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۹، ص۵۳۷.</ref> | |||
محمد امین استرابادی را موسس مکتب اخباری گری در آغاز قرن یازدهم می دانند که پس از او این جریان با قوت تمام ادامه پیدا کرد و بر تفکر اجتهادی تشیع تأثیر زیادی گذاشت.<ref>پیدایش، سیر تطور و تداوم اخباریگری، فائز قاسم، شریفی محمد، دوفصلنامه کتاب قیم، پاییز و زمستان ۱۳۹۳، دوره ۴، شماره ۱۱ (ویژه علوم قرآن و حدیث)</ref> اخباری گری با افکار افراطی در قالب حدیث گرایی در دو قرن پس از او انسجام یافت و افکاری مانند عدم حجیت عقل و ظاهر قرآن و صحت روایات و وجوب عمل به آنان و... به عقاید این جریان شناخته شد. | |||
در اواخر قرن دوازدهم این نهضت فکری رو به افول نهاد و پس از آنکه برخی عقاید تند خود را کنار گذاشت و عالمان شاخص آن معتدل شناخته می شدند، آرام آرام تحت تأثیر مبارزات اصولیون، به عمر خود پایان داد.<ref>اخباریان، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۹، ص۵۳۷.</ref> | |||
== علمای مشهور اخباری == | == علمای مشهور اخباری == |