کسانی که خداوند دوست می‌دارد: تفاوت میان نسخه‌ها

[[خداوند]] در قرآن، به دوست داشتن افرادی مانند [[احسان|احسان‌کنندگان]] و [[تقوا|پرهیزکاران]]، اذعان کرده است. خداوند پنج بار در قرآن آورده که احسان‌کنندگان را دوست دارد. احسان را انجام دادن هر عملى به بهترین نحو و تنها برای خداوند دانسته‌اند. متقین (پرهیزکاران) دیگر گروهی هستند که خداوند از محبت خود درباره این گروه صحبت می‌کند. صابران، پاکان، توبه‌کنندگان، دادگران نیز از کسانی هستند که خداوند در قرآن فرموده، آنان را دوست دارد.

دوست داشتن این گروه در پنج آیه تکرار شده است:  

* آیه ۱۹۵ سوره بقره  

[[علامه طباطبایی]] احسان را انجام دادن هر عملى به بهترین نحو و بدون عیب دانسته که تنها برای خداوند بوده باشد.<ref>ترجمه تفسیر المیزان، علامه طباطبایی، ج۴، ص۲۹</ref>

براى محبت خداوند به محسنين، آثارى در دو بخش دنيایى و اخروى ذکر کرده‌اند؛ هدايت، دريافت پاداش زودهنگام در دنيا، يارى خداوند، بهره‌مندى از رحمت الهى، برخوردارى از جايگاه والا، پذيرفته شدن عمل و مصونيت از عقاب از آثار دنیایی احسان است. از جمله آثار اخروى نیز به نعمت‌هاى بهشتى و پاداش بیشتر، اشاره شده است.<ref>آثار محبت خداوند به محسنين در قرآن، ابوذر تشكّرى صالح، نشریه معرفت، موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی (ره)، شماره ۱۸۰.</ref>

براساس آیه ۲۲۲ [[سوره بقره]]، خداوند توبه‌کنندگان و پاکان را دوست دارد. [[توبه]] به معناى برگشتن به سوى خداوند است.<ref>ترجمه تفسیر المیزان، علامه طباطبایی، ج۲، ص۳۱۷</ref> کلمه (توابین) به معنای کسی است که بسیار توبه می‌کند. خداوند هر نوع توبه‌ای را دوست می‌دارد.<ref>طباطبایی، سید محمد حسین، ترجمه المیزان، ج۲، ص۳۱۸.</ref>

[[پرونده:إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَيُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ.jpg|بندانگشتی|إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَ يُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ|400x400px]]در آیه دیگری آمده که خداوند مطهرین(پاکیزگان) را دوست دارد:{{قرآن|ترجمه=زيرا خدا پاكيزگان را دوست دارد.|سوره=توبه|آیه=۱۰۸}} پاکیزگی و طهارت، معنای گسترده‌ای دارد که هر گونه پاکسازی روحانی از آثار شرک و گناه، و پاکسازی جسمانی را شامل می‌شود.

موضوع دوست داشتن [[تقوا|متقین]] (پرهیزکاران) توسط خداوند، در آیات ۴ و ۷ [[سوره توبه]] و آیه ۷۶ [[سوره آل‌عمران]] آمده است. تقوا در اصطلاح قرآن به معناى پرهیز از کارهاى حرام است.<ref>ترجمه تفسیر المیزان، علامه طباطبایی، ج۹، ص۲۰۲</ref> گروه‌هايی چون تبهکاران، گمراهان، سرکشان، ستمکاران، مجرمان، مقابل متقين قرار می‌گيرند.<ref>دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۶، ص۶۰۳۴</ref> در سوره بقره پنج ویژگی برای متقین برشمرده شده است:  

* انفاق از آنچه به ایشان روزی شده  

* ایمان به آنچه بر پیامبر اسلام و پیامبران پیشین نازل شده  

خداوند در سوره صف<ref>آیه ۴، سوره صف.</ref> و سوره مائده<ref>آیه ۵۴، سوره مائده.</ref> اذعان به دوست داشتن کسانی که در راه خدا جهاد می‌کنند، کرده است:{{قرآن|إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِهِ|ترجمه=خدا دوست دارد كسانى را كه در راه او جهاد مى‌كنند.|سوره=صف|آیه=۴}}

== توکل‌کنندگان و صابران ==

براساس آیات قرآن، خداوند توکل‌کنندگان را دوست دارد.<ref>سوره آل عمران آیه ۱۵۹</ref> [[توكل]] به معناى اعتماد و تكيه كردن بر خداوند است.<ref>تفسير نمونه، مكارم شيرازى، ناصر، ج۱۵، ص۵۷۳</ref> توكل از درهاى ايمان است.<ref>المحجّة البيضاء، به نقل از اخلاق در قرآن، مكارم شيرازى، ناصر، ج۲، ص۲۶۶</ref> توکل کننده، فردی است که می‌داند خدا رزق و امر او را برعهده می‌گیرد و از این رو فقط به او متکی است و امید به غیر او ندارد.<ref>دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ج۱، ص۴۰۶۲</ref> خداوند كسانى كه به او اعتماد دارند و از ديگران انتظاری ندارند، دوست دارد.<ref>ترجمه تفسير مجمع البيان، طبرسی، ج۴، ص: ۳۱۵

</ref>

مفسران حقیقت توکل را رضا و تسلیم به قضا و قدر می‌دانند.<ref>تفسیر کشف الاسرار و عده الابرار میبدی به نقل از دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ج۱، ص۴۰۶۲</ref> [[غزالی]] از بزرگترین عالمان اسلام می‌گوید: «توكل از مقامات مقربان است و اعتماد دل است بر خدای.»<ref>کیمای سعادت، به نقل از  شرح مثنوى، شهيدى، سید جعفر، ج۶، ص۳۵۳</ref>

[[آیت الله جعفر سبحانی]] معتقد است مقصود از توكل، واگذارى كارها به خداوند است البته نه به اين معنا كه جهان اسباب و مسببات را ناديده بگيريم و پيوسته در انتظار اين باشيم كه دستى از غيب بيرون آيد، و كارى را صورت دهد.<ref>منشور جاويد، سبحانى، شیخ جعفر، ج۳، ص۴۱۹</ref>

 

خداوند کسانی را که صبور هستند، در مقابل مصیبت‌ها و کافران، ایمان و تلاش خود را از دست نمی‌دهند، دوست دارد.<ref>سوره آل عمران آیه ۱۴۶</ref> در روایت آمده است که پیامبر(ص) از خداوند یقینی می‌خواهد كه بدان مصيبت‌هاى دنيا بر او آسان شود.<ref>راه روشن (ترجمه المحجة البيضاء)، الفيض الكاشانی، ج۷، ۱۶۰</ref>

قرآن سه بار جمله {{قرآن|إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ|ترجمه=خدا دادگران را دوست مى‌دارد.}}آمده است.<ref>سوره مائده آیه ۴۲، سوره حجرات آیه ۹، سوره ممتحنه آیه ۸.</ref>

  | تغییر مسیر =

  | بازبینی نویسنده =  

  | بازبینی =

  | کیفیت = ج