پرش به محتوا

حجت بالغه: تفاوت میان نسخه‌ها

۳۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۵ اوت ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
{{درگاه|غدیر}}
{{درگاه|غدیر}}
'''حُجَّت بالِغه''' دلیل رسایی دانسته شده که قابل شک و تردید نباشد. حجت بالغه در آیه ۱۴۹ [[سوره انعام]] ذکر شده است. [[پیامبر(ص)]] و دیگر پیامبران<ref>طبرى‏، محمد بن جریر، نوادر المعجزات في مناقب الأئمة الهداة عليهم السلام‏، ص۷۴، قم، دلیل ما، ۱۴۲۷ق.</ref> امامان(ع) حجت بالغه دانسته شده‌اند. براساس روایتی، [[امام علی(ع)]] خود و [[اهل بیت(ع)]] را حجت بالغه (دلیل رسا) برای مخلوقات زمین دانسته است.<ref>صفار، محمد، بصائر الدرجات فی فضائل آل محمّد(ص)، قم، مکتبة آیه‌الله المرعشی النجفی‏، ۱۴۰۴ق، چاپ ۲، ج‏۱، ص۱۰۴، حدیث ۶.</ref> در روایتی دیگر نیز [[امام صادق(ع)]]، امام علی(ع) را حجت بالغه خوانده است.<ref>کلینی، محمد، الکافی، ج‏۱، ص۱۹۶و ص۱۹۹.</ref>
'''حُجَّت بالِغه''' دلیل رسایی دانسته شده که قابل شک و تردید نباشد. حجت بالغه در آیه ۱۴۹ [[سوره انعام]] ذکر شده است. [[پیامبر(ص)|پیامبر اسلام(ص)]]، دیگر پیامبران<ref>طبرى‏، محمد بن جریر، نوادر المعجزات في مناقب الأئمة الهداة عليهم السلام‏، ص۷۴، قم، دلیل ما، ۱۴۲۷ق.</ref> و امامان(ع) حجت بالغه دانسته شده‌اند. براساس روایتی، [[امام علی(ع)]] خود و [[اهل بیت(ع)]] را حجت بالغه (دلیل رسا) برای مخلوقات زمین دانسته است.<ref>صفار، محمد، بصائر الدرجات فی فضائل آل محمّد(ص)، قم، مکتبة آیه‌الله المرعشی النجفی‏، ۱۴۰۴ق، چاپ ۲، ج‏۱، ص۱۰۴، حدیث ۶.</ref> در روایتی دیگر نیز [[امام صادق(ع)]]، امام علی(ع) را حجت بالغه خوانده است.<ref>کلینی، محمد، الکافی، ج‏۱، ص۱۹۶و ص۱۹۹.</ref>


در روایتی، حجت بالغه از اوصاف [[امام(ع)]] شمرده شده<ref>کلینی، محمد، الکافی، ج‏۱،  ص۲۰۰؛ ابن بابویه، محمد، کمال‌ الدین و تمام النعمه، ج‏۱، ص۳۱۰، باب ۲۸.</ref> و در [[لوح حضرت فاطمه(س)]] نیز با این وصف، آمده است.<ref>ابن بابویه، محمد، عیون اخبار الرضا(ع)، ج‏۱، ص۴۳، باب ۶، حدیث ۲.</ref>
در روایتی، حجت بالغه از اوصاف [[امام(ع)]] شمرده شده<ref>کلینی، محمد، الکافی، ج‏۱،  ص۲۰۰؛ ابن بابویه، محمد، کمال‌ الدین و تمام النعمه، ج‏۱، ص۳۱۰، باب ۲۸.</ref> و در [[لوح حضرت فاطمه(س)]] نیز با این وصف، آمده است.<ref>ابن بابویه، محمد، عیون اخبار الرضا(ع)، ج‏۱، ص۴۳، باب ۶، حدیث ۲.</ref>
۱۱٬۹۱۳

ویرایش