automoderated
۶٬۳۴۱
ویرایش
(ویرایش ساختاری.) |
(←شناخت روح: اصالحات ساختاری.) |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
در آیه {{قرآن|وَاعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّى يَأْتِيَكَ الْيَقِين|ترجمه=پروردگار خود را عبادت كن تا به يقين برسي.|سوره=حجر|آیه=۹۹}}<ref> . حجر/ ۹۹.</ref> به مرحله عملی از شناخت روح اشاره شده است. در این مرحله، انسان با عبادت و عمل نیک، به فقر و نیاز محض خود نسبت به خدا آگاه شده و اعمال خود را فقط براي رضايت او انجام ميدهد. این شناخت، از جنس [[علم حضوری]] و شهودی است. | در آیه {{قرآن|وَاعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّى يَأْتِيَكَ الْيَقِين|ترجمه=پروردگار خود را عبادت كن تا به يقين برسي.|سوره=حجر|آیه=۹۹}}<ref> . حجر/ ۹۹.</ref> به مرحله عملی از شناخت روح اشاره شده است. در این مرحله، انسان با عبادت و عمل نیک، به فقر و نیاز محض خود نسبت به خدا آگاه شده و اعمال خود را فقط براي رضايت او انجام ميدهد. این شناخت، از جنس [[علم حضوری]] و شهودی است. | ||
بر اساس آیه {{قرآن|و نفخت فيه من روحي|ترجمه=در انسان از روح خود دميدم.|سوره=ص|آیه=۱۹}}<ref>ص/ ۷۲.</ref> | بر اساس آیه {{قرآن|و نفخت فيه من روحي|ترجمه=در انسان از روح خود دميدم.|سوره=ص|آیه=۱۹}}<ref>ص/ ۷۲.</ref> روح انسان از جلوه هاي وجود خدا است. مانند پرتوهای خورشید که جلوه و ظهوری از خود خورشيد است و به هر جایی که میرسد آنجا را روشن میکند؛ بنابراین وقتی که انسان روح خود را، که حقیقتِ او است درک میکند، نموداری از بزرگی و قدرت خدا را ادراک کرده است؛ زيرا وجود او از حق است. پس توجه به (روح) و سير در آن، مشاهده جلوهاي از هنرنمائي خدا است. در نتيجه انسان با شناخت این مطلب، درمییابد وجود مستقلی ندارد؛ بلکه فقر و نیاز محض نسبت به خدا است و اینگونه عظمت خدا را درک میکند. | ||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} |