|
|
| خط ۴: |
خط ۴: |
| {{پایان سوال}} | | {{پایان سوال}} |
| {{پاسخ}} | | {{پاسخ}} |
| قواعد [[تلاوت]] دو گونه است؛ یکی آن مواردی که عدم رعایت آن موجب تغییر در معنا و مفهوم می‌شود؛ و چه بسا در مواقعی موجب بطلان خواسته ما بشود. به عنوان مثال تفاوت دو حرف هاء و حاء در دو کلمه اَهْوی و اَحْوی، به صورتی که «هاء» در کلمه اَهْوی با محدود کردن هوا در میان تارهای صوتی به صورت ساده ادا می‌شود ولی در اَحْوی حرف حاء حلقی و با گرفتگی خاصی ادا می‌شود.<ref>حبیبی، علی و شهیدی، محمد رضا، روان خوانی و تجوید قرآن کریم، قم، انتشارات روحانی، چاپ اول، ۱۳۷۶، ص۱۰۲.</ref> | | برخی قواعد تجوید به‌گونه‌ای هستند که رعایت آن، معنای کلمات را تغییر نمی‌دهد. رعایت این موارد در خواندن دعا را ضروری ندانسته‌اند. از این قواعد، مد، حروف کشیده (الف مدی، یاء مدی و واو مدی) و ... است. |
|
| |
|
| قسم دیگر قواعدی است که عدم رعایت آن مخل در معنا نمی‌باشد. یعنی رعایت آن موارد در تلاوت دعا چندان ضروری به نظر نمی‌رسد، آن موارد عبارت‌اند از حروف کوتاه (فتحه، کسره و ضمه) و حروف کشیده (الف مدی، یاء مدی و واو مدی) و مدّ. مانند کلمه شاءَ که در هنگام تلاوت، لازم نیست صدا بیش از اندازه کشیده شود؛ زیرا چه این کار را انجام بدهیم یا ندهیم، در هر صورت معنا را می‌رساند.
| | در مقابل برخی قواعد وجود دارند که رعایت نکردن آن، موجب تغییر در معنا و مفهوم می‌شود. برای نمونه تفاوت دو حرف هاء و حاء در دو کلمه اَهْوی و اَحْوی، که موجب تغییر معنا می‌شود.<ref>حبیبی، علی و شهیدی، محمد رضا، روان خوانی و تجوید قرآن کریم، قم، انتشارات روحانی، چاپ اول، ۱۳۷۶، ص۱۰۲.</ref> |
| | |
| * رعایت قواعد در تلاوت [[دعا]] در موارد تمایز حروف و مخارج آنها ضروری است ولی در حرف‌های مدی و اِماله لازم نیست.
| |
| | |
| | |
| {{مطالعه بیشتر}}
| |
|
| |
|
| == منابع == | | == منابع == |