ظلم خلفا بر اهل‌بیت(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

'''ظلم‌ خلفای سه‌گانه بر اهل‌بیت(ع)''' در دوران خلافت خود بر کسی پوشیده نیست. آنها ظلم‌های فراوانی را در حق [[اهل‌بیت(ع)]] مرتکب شدند که مهم‌ترین آن [[غصب خلافت]] بود. این در حالی بود که پیامبر(ص) در مواقع مختلف از جمله در روز [[غدیر خم]] به جانشینی حضرت علی(ع) پس از خود، تصریح کرد.  

در تاریخ هیچ واقعه‌ای عمیق‌تر و موثر‌تر از مسئله [[جانشینی پیامبر(ص)]] موجب تفرقه در [[اسلام]] نبوده است. حق جانشینی [[پیامبر(ص)]] و به دست گرفتن زمام امور امّت پس از رحلت او به صورت یکی از مسایل دینی در‌آمد که تا به امروز سبب جدایی [[اهل‌سنت]] و [[شیعه|تشیع]] شده است.

[[قرآن]] با تأکید بسیار همه مسلمانان را مکلف کرده است که پیوندهای خویشاوندی را حفظ کنند.<ref>قران کریم،سوره احزاب، /۶.</ref> هم‌چنین در تاریخ [[پیامبران]] سلف به نقل از قرآن، اهل‌بیت آنان اهمیت ویژه‌ای داشته‌اند. اهل‌بیت معمولاً یاور اصلی پیامبران در مقابل مخالفان آنها در میان امتشان بودند و پس از رحلت آنها خاندان‌شان وارثان معنوی و مادی آنها بودند.<ref>قرآن کریم، سوره آل عمران، آیه۳۳و ۳۴ و سوره مریم، آیه۵۹.</ref> به علت وجه تشابهی که بین مقام والای خاندان‌ها و فرزندان پیامبران پیشین و خاندان پیامبر(ص) در قرآن ذکر شده است، لازم است که پیامبر نیز جایگاه ممتازی برای خاندان خود در نظر گرفته باشد.<ref>قرآن کریم، سوره شوری، آیه۲۳.</ref>

آیه بیست و سوم [[سوره شوری]] شاهد این است که پیامبر دوست داشتن خویشاوندانش را به‌عنوان اجر رسالت خویش مطرح می‌سازد. از طرف دیگر قرآن، بخشی از خمس و غنیمت و نیز قسمتی از فیء را به خویشاوندان پیامبر(ص) و به خود او اختصاص داده است.<ref>قرآن کریم، سوره انفال، آیه۴۱.</ref> در کتب حدیثی سهم خویشاوندان پیامبر از غنیمت و فیء بر حسب روایات فراوان، جبرانی برای ممنوع بودن آنان از دریافت [[صدقه]] و [[زکات]] بود.

[[ابوبکر بن ابی قحافه|ابوبکر]] مطابق احکام [[قرآن]]، [[ارث]]، [[خمس]] و فیء را به کسانی باید پرداخت می‌کرد که از سوی قرآن به عنوان اهل‌بیت مطرح بودند و وقتی [[حضرت فاطمه زهرا (س)|حضرت فاطمه(س)]] و [[عباس بن عبدالمطلب]]، میراث پیامبر را از ابوبکر طلب کردند او گفت:‌ از پیامبر شنیدم که ما ارث نمی‌گذاریم و هر چه از ما بماند [[صدقه]] است.<ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ترجمه ابوالقاسم پاینده، تهران، چاپ دوم، ۱۳۶۲م، ج۱، ص۱۸۲۵.</ref> و با این سخن اهل‌بیت را از حق مسلم آنها محروم کرد و گفت: در صورت نیاز آنها می‌توانند از صدقات استفاده کنند، در صورتی که پیامبر در دوران حیاتش استفاده از صدقات را برای اهل‌بیت خود [[حرام]] کرده بود.

| شناسه =  

| تیترها =  

| ویرایش =  

| لینک‌دهی =  

| تغییر مسیر =  

| اولویت =  

| کیفیت =