حدیث کسب شهرت به‌وسیله عبادت: تفاوت میان نسخه‌ها

{{سوال}}در روایتی از امام رضا(ع) آمده است: «اِنَّ اللّهَ یَکرَهُ شُهرَةَ العِبادَة و شُهرَةَ النّاس؛ خداوند انگشت‌نما شدن در عبادت و انگشت‌نما شدن نزد مردم را دوست ندارد». آیا این حدیث معتبر است؟ مراد از این روایت چیست؟{{پایان سوال}}

در روایتی که [[شیخ صدوق]] از [[امام صادق(ع)]] در [[من لا یحضره الفقیه (کتاب)|کتاب من لا یحضره الفقیه]] نقل کرده، آمده است: {{عربی|الِاشْتِهَارُ بِالْعِبَادَة رِیبَة|ترجمه=شهرت یافتن به وسیله عبادت، شبهه‌ناک و گمان‌برانگیز است.}} <ref>ابن بابویه، محمد، من لا یحضره الفقیه، قم، چاپ دوم، ۱۴۱۳ق، ج۴، ص۳۹۴، حدیث۵۸۴۰.</ref> شیخ صدوق همین روایت را با دو سند دیگر در کتاب‌های [[معانی الاخبار (کتاب)|معانی الاخبار]] و [[الامالی (شیخ صدوق)|امالی]] ذکر کرده است.<ref>رک: ابن بابویه، محمد، معانی الأخبار، قم، چاپ اول، ۱۴۰۳ق، ص۱۹۵. ؛ ابن بابویه، محمد، الأمالی، تهران، کتابچی، چاپ ششم، ۱۳۷۶ش، ص۲۰.</ref>