|
|
خط ۶: |
خط ۶: |
| {{پاسخ}} | | {{پاسخ}} |
| {{درگاه|حکومت دینی}} | | {{درگاه|حکومت دینی}} |
| {{جعبه نقل قول|وسط|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ '''أُولِي الْأَمْرِ '''مِنْكُمْ|اى كسانى كه ايمان آوردهايد، از خدا اطاعت كنيد و از رسول و اولوالامر خويش فرمان بريد.(آیه ۵۹ سوره نساء)}} | | {{جعبه نقل قول|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ '''أُولِي الْأَمْرِ '''مِنْكُمْ|اى كسانى كه ايمان آوردهايد، از خدا اطاعت كنيد و از رسول و اولوالامر خويش فرمان بريد.(آیه ۵۹ سوره نساء)}} |
| خداوند در آیه ۵۹ سوره نساء، اطاعت از الله، پیامبر و أُولِی الْأَمر را لازم دانسته است. اولی الامر در این آیه را امام معصوم دانستهاند. علت این اختصاص را چنین دانستهاند که اطاعت از اولی الامر به صورت مطلق واجب شمرده شده و اطاعت مطلق، تنها از معصوم(ع) جایز است. غیر معصوم که در معرض خطا و اشتباه است، حکم به اطاعت مطلق از او جایز نیست.
| | اطاعت از خداوند، پیامبر و أُولِی الْأَمر براساس آیه ۵۹ سوره نساء، لازم دانسته شده است. اولی الامر در این آیه را امام معصوم دانستهاند. علت این اختصاص را چنین دانستهاند که اطاعت از اولی الامر به صورت مطلق، واجب شمرده شده و اطاعت مطلق، تنها از معصوم(ع) جایز است. غیر معصوم بهجهت اینکه در معرض خطا و اشتباه است، حکم به اطاعت مطلق از او جایز نیست و نمیتواند مصداق اولیالامر باشد. |
|
| |
|
| همه مفسران شیعه، اتفاق نظر دارند که منظور از «اولوا الامر»، امامان معصوم هستند و غیر آنها را شامل نمیشود.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران: دارالکتب الإسلامیه، ۱۳۷۴، ج۳، ص۴۳۶</ref> و روایات فراوانی نیز مصداق اولوالامر را ائمه اطهار(ع) برشمرده اند.<ref>ر. ک.. حویزی، عبد علی بن جمعه، تفسیر نور الثقلین، قم: اسماعیلیان، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۵۰۸–۴۹۷</ref> | | همه مفسران شیعه، اتفاق نظر دارند که منظور از «اولیالامر»، امامان معصوم هستند و غیر آنها را شامل نمیشود.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الإسلامیه، ۱۳۷۴، ج۳، ص۴۳۶</ref> روایات فراوانی نیز مصداق اولیالامر را ائمه اطهار(ع) برشمرده اند.<ref>ر. ک.. حویزی، عبد علی بن جمعه، تفسیر نور الثقلین، قم: اسماعیلیان، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۵۰۸–۴۹۷</ref> |
|
| |
|
| البته در آیه ۸۳ سوره نساء نیز تعبیر «أُولِی الْأَمر» گفته شده که خبری که وارد شده به پیامبر یا اولی الامر برسانند. این اولوا الامر در خصوص معصومان نیست بلکه همه افرادی که قدرت تشخیص نسبت به مسائل مختلف دارند را در بر میگیرد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، پیشین، ج۴، ص۳۱</ref> آیت الله جوادی آملی معتقد است محور این آیه، روشنگری در موضوعات خارجی و حوادث جزئی و مقطعی است و در اینگونه حوادث روزانه، کارشناس هوشمند، ولی امر که محور تصمیم سازی و ارائه دهنده راه حل است.<ref>جوادی آملی، عبد الله، تفسیر تسنیم، قم: مرکز نشر اسرا، ۱۳۸۵، ج۱۹، ص۶۴۳</ref> | | برخی معتقدند اولیالامر در روایت در اصل همان ائمه هستند اما ولیفقیه بهجهت اینکه منصوب و نائب عام امام است، اولیالامر تبعی و نه اصلی به حساب میآید.<ref>جوادی آملی، عبد الله، ولایت فقیه، ولایت فقاهت و عدالت، قم: مرکز نشر اسرا، ۱۳۸۵، ص۳۷۰</ref>» |
| | |
| | البته در آیه ۸۳ سوره نساء نیز تعبیر «أُولِی الْأَمر» گفته شده که وقتی خبر میرسد، آنرا به پیامبر یا اولیالامر برسانند. این اولیالامر در خصوص معصومان نیست بلکه همه افرادی که قدرت تشخیص، نسبت به مسائل مختلف دارند را در بر میگیرد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، پیشین، ج۴، ص۳۱</ref> آیت الله جوادی آملی معتقد است محور این آیه، روشنگری در موضوعات خارجی و حوادث است.<ref>جوادی آملی، عبد الله، تفسیر تسنیم، قم: مرکز نشر اسرا، ۱۳۸۵، ج۱۹، ص۶۴۳</ref> |
|
| |
|
| '''اطلاق ولیامر''' | | '''اطلاق ولیامر''' |
|
| |
|
| اطلاق ولیامر به معنای رهبر و کسی که ولایت و سرپرستی جامعه اسلامی را بر عهده دارد، بر ولیفقیه که بر اساس ادله عقلی و نقلی دارای این مسئولیت بوده و به عنوان نائب عام معصوم در عصر غیبت از سوی ایشان منصوب شده است، صحیح است. | | اطلاق ولیامر به معنای رهبر و کسی که ولایت و سرپرستی جامعه اسلامی را بر عهده دارد را صحیح دانستهاند. علت آنرا چنین برشمردهاند که ولیفقیه، به عنوان نائب عام امامِ معصوم در عصر غیبت از سوی ایشان منصوب شده است. |
| | |
| هم «عقل حکم میکند که اجرای احکام دین باید استمرار داشته باشد و مختص به زمان حضرت پیامبر(ص) و حضرت امیر المؤمنین(ع) نبوده و اگر چه «اولی الامر» در آیه کریمه «اطیعوا الله و اطیعوا الرسول و اولی الامر منکم» ظاهر در معصومین(ع) است و آنان اولی الامر بالاصاله هستند ولی در عصر غیبت، معصوم(ع) طبق رهنمود عقل و نیز به تبع دستور خود معصومین(ع)، نائبان ایشان و اولی الامر هستند، اما «اولی الامر بالتبع» و نه «اولی الامر بالاصاله» و همان گونه که در عصر حضور و ظهور معصوم، نائبان خاص، بسیاری از کارها را به عهده داشتند و مباشرت خود معصوم شرط نبود، در عصر غیبت نیز نائبان عام، اداره امور را به دست دارند.<ref>جوادی آملی، عبد الله، ولایت فقیه، ولایت فقاهت و عدالت، قم: مرکز نشر اسرا، ۱۳۸۵، ص۳۷۰</ref>»
| |
| | |
| بنابر این، مصداق اولوا الامر در آیه شریفه اطاعت، تنها معصومین(ع) هستند و بر اساس مبانی دینی نیز مصداق اتم و اکمل اولی الامر، امامان معصوم(ع) میباشند، اما این به معنای جایز نبودن اطلاق ولیّ امر در جایگاه رهبری حکومت اسلامی بر ولی فقیه نبوده و به حکم عقل و نقل فقیه جامع شرایط مسئولیت و منصب ولایت و رهبری جامعه اسلامی در عصر غیبت را به نیابت از امام معصوم(ع) را دارا هستند.
| |
| | |
| == منابع == | | == منابع == |
| {{پانویس|۲}} | | {{پانویس|۲}} |