کاسب حبیب خدا است: تفاوت میان نسخه‌ها

'''کاسب حبیب خدا است''' ضرب‌المثلی در زبان فارسی، که به خاطر شباهت آن به برخی روایات، به اشتباه، [[حدیث]] دانسته شده است. بر اساس روایات، خدا افرادی که برای کسب روزی حلال تلاش می‌کنند، دوست دارد و در این بین، فرقی بین شغل‌های مختلف نیست.  

در دسته‌ای از روایات نیز، که کلمه کاسب آمده (اَلْکاسِبُ بِیَدِهِ حَبیب‌ُ الله)، مراد از آن تاجر نیست؛ بلکه شامل هر کسی که دنبال کسب مال است می‌شود. در احادیث، ویژگی‌هایی را برای کسب روزی حلال مانند [[راستگویی]]، رعایت [[انصاف]]، [[امانتداری]] و پرهیز از [[قسم خوردن]] بیان شده است.  

احادیثی در منابع روایی آمده که از نظر محتوایی با ضرب‌المثل کاسب حبیب خدا است، شبهات دارد. در روایتی، [[پیامبر(ص)]] گفته است هر کسی به دست خود کسب مال کند، دوست خدا است.<ref>پاینده، ابو القاسم، نهج الفصاحه، دنیای دانش، تهران، چاپ: چهارم، ۱۳۸۲ش، ص۶۱۸.</ref> در روایتی دیگر، هر صاحب حرفه‌ای که امانتدار باشد، دوست خدا معرفی شده است.<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه، قم، انتشارات اسلامی، قم، چاپ: دوم، ۱۴۱۳ ق،؛ ج‏۳، ص۱۵۸.</ref> بر اساس روایتی، [[حضرت داوود(ع)]] گفته است خدا کسی را که کار می‌کند و از مزد کارش روزی می‌خورد دوست دارد.<ref>ورام بن أبی فراس، مسعود بن عیسی، مجموعه ورّام، قم، مکتبه فقیه‏، قم، چاپ: اول، ۱۴۱۰ ق، ج‏۱؛ ص۴۲.</ref>

در دسته‌ای از روایات نیز، که کلمه کاسب آمده (اَلْکاسِبُ بِیَدِهِ حَبیب‌ُ الله)، مراد از آن تاجر نیست؛ بلکه شامل هر کسی که دنبال کسب مال است می‌شود؛ چه از راه تجارت باشد و چه از راهی غیر آن.<ref>ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن، ذیل واژه کسب، ج‏۴، ص۲۱.</ref>

کسب مال هنگامی مورد رضایت و محبت خدا قرار می‌گیرد که از راه [[حلال]] باشد؛‌ بنابراین کسانی که از راه شغل‌های حرام مانند [[شراب|شراب‌سازی]]، ساخت ابزار قمار و [[ربا|رباخواری]] کسب مال می‌کنند محبوب خدا نیستند. همچنین برای اینکه کسب کننده مال، محبوب خدا باشد ویژگی‌های دیگری نیز در روایات لازم دانسته شده است. برخی از آنها چنین‌اند: