automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۵٬۹۷۵
ویرایش
حضرت ابراهیم(ع) در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
در قرآن بارها به نبوت حضرت ابراهیم تصریح شده است: {{قرآن|وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِبْرَاهِيمَ ۚ إِنَّهُ كَانَ صِدِّيقًا نَبِيًّا|ترجمه=و در اين كتاب ابراهيم را ياد كن كه او پيامبرى راستگو بود.|سوره=مریم|آیه=۴۱}} در این آیات به نبوت و دعوت او به توحید تصریح شده است: (سوره عنکبوت آیه ۱۶تا۲۵، سوره ممتحنه آیه ۴، سوره زخرف آیه ۲۶و۲۷، سوره صافات آیه ۸۳ تا ۱۰۰، سوره شعراء آیه ۶۹تا۸۲، سوره انبیاء آیه ۵۱تا۵۷، سوره مریم آیه۴۱تا۴۸، سوره انبیا آیات ۵۱ تا ۷۳.). ابراهیم (ع) از پیامبران اولوالعزم به شمار می‌رود.<ref>سوره احزاب آیه ۷، سوره شورا آیه ۱۳، سوره احقاف آیه ۳۵.</ref> | در قرآن بارها به نبوت حضرت ابراهیم تصریح شده است: {{قرآن|وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِبْرَاهِيمَ ۚ إِنَّهُ كَانَ صِدِّيقًا نَبِيًّا|ترجمه=و در اين كتاب ابراهيم را ياد كن كه او پيامبرى راستگو بود.|سوره=مریم|آیه=۴۱}} در این آیات به نبوت و دعوت او به توحید تصریح شده است: (سوره عنکبوت آیه ۱۶تا۲۵، سوره ممتحنه آیه ۴، سوره زخرف آیه ۲۶و۲۷، سوره صافات آیه ۸۳ تا ۱۰۰، سوره شعراء آیه ۶۹تا۸۲، سوره انبیاء آیه ۵۱تا۵۷، سوره مریم آیه۴۱تا۴۸، سوره انبیا آیات ۵۱ تا ۷۳.). ابراهیم (ع) از پیامبران اولوالعزم به شمار می‌رود.<ref>سوره احزاب آیه ۷، سوره شورا آیه ۱۳، سوره احقاف آیه ۳۵.</ref> | ||
ابراهیم پس از آزمونهای زیاد، مورد الطاف الهی واقع می‌شود و خداوند مقام امامت را به او عطا و او را امام بر مردم قرار میدهد.<ref>ابراهیم (ع)، رحمت الله ضیایی، کلام اسلامی 1384 شماره 54</ref> خداوند در قرآن حضرت ابراهیم را امام مردم قرار داده است:{{قرآن|إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا ۖ|ترجمه=من تو را پیشوای مردم قرار دادم.|سوره=بقره|آیه=۱۲۴}} | ابراهیم پس از آزمونهای زیاد، مورد الطاف الهی واقع می‌شود و خداوند مقام امامت را به او عطا و او را امام بر مردم قرار میدهد.<ref>ابراهیم (ع)، رحمت الله ضیایی، کلام اسلامی 1384 شماره 54</ref> خداوند در قرآن حضرت ابراهیم را امام مردم قرار داده است:{{قرآن|إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا ۖ|ترجمه=من تو را پیشوای مردم قرار دادم.|سوره=بقره|آیه=۱۲۴}} قرآن كريم هر جا نامى از امامت میبرد، دنبالش متعرض هدايت می‌شود، تعرضى كه گويى می‌خواهد كلمه نامبرده را تفسير كند.<ref>ترجمه تفسير الميزان، طباطبایی، ج۱، ص: ۴۱۰ | ||
</ref> | |||