پرش به محتوا

امام علی(ع) و غنیمت گرفتن در جنگ با مسلمانان: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
خط ۶: خط ۶:
{{درگاه|حکومت دینی}}
{{درگاه|حکومت دینی}}
[[امام علی(ع)‌]] در جنگ‌های دوران حکومت خود، تنها غنیمت گرفتن از سلاح و ابزارهای جنگی به‌کار گرفته شده در میدان نبرد را اجازه می‌داد. امام، [[اسیر|اسیر گرفتن]] زن و فرزندانِ شرکت کننده در این جنگ‌ها را صحیح نمی‌دانست. او پس از [[جنگ جمل]] خطاب به افرادش گفت: ما فقط کسانی را که با ما جنگ کرده‌اند و بر ما ستم کرده‌اند، کشته‌ایم. ولی اموال ایشان، میراث خویشاوندان ایشان است که مستحق آن هستند.<ref>شیخ‌مفید، الجمل، ص۴۰۵.</ref>
[[امام علی(ع)‌]] در جنگ‌های دوران حکومت خود، تنها غنیمت گرفتن از سلاح و ابزارهای جنگی به‌کار گرفته شده در میدان نبرد را اجازه می‌داد. امام، [[اسیر|اسیر گرفتن]] زن و فرزندانِ شرکت کننده در این جنگ‌ها را صحیح نمی‌دانست. او پس از [[جنگ جمل]] خطاب به افرادش گفت: ما فقط کسانی را که با ما جنگ کرده‌اند و بر ما ستم کرده‌اند، کشته‌ایم. ولی اموال ایشان، میراث خویشاوندان ایشان است که مستحق آن هستند.<ref>شیخ‌مفید، الجمل، ص۴۰۵.</ref>
[[ابن‌قتیبه]] مورخ مسلمان، در خصوص اموال [[خوارج]]، پس از [[جنگ نهروان]]، می‌نویسد که علی(ع)، سلاح و چارپایان آنان را میان سپاهیان خود تقسیم کرد. اما کالا، بندگان و کنیزانی را که آنان به همراه داشتند، به [[کوفه]] آورد و به صاحبان اصلی بازگرداند.<ref>ابن‌قتیبه دینوری، الامامه و السیاسه، ص۱۷۶.</ref>


[[ابن ابی‌الحدید]] نیز می‌نویسد که علی(ع) آنچه اصحاب جمل در لشکرگاه خویش بر ضد افرادش به کار گرفتند را غنیمت دانست اما آنچه در خانه‌هایشان داشتند را از آن صاحبانش دانست و اجازه غنیمت گرفتن از آنها را نمی‌داد. سپاهیان او اصرار بسیار بر گرفتن غنیمت بیشتر داشتند. در نهایت امام با طعنه چنین گفت که در مورد [[عایشه]] قرعه بزنید تا به نام هر کس درآمد به وی دهم. افراد از اصرار خود پشیمان شده و از خواسته خود دست کشیدند.<ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۲۵۰.</ref>
[[ابن ابی‌الحدید]] نیز می‌نویسد که علی(ع) آنچه اصحاب جمل در لشکرگاه خویش بر ضد افرادش به کار گرفتند را غنیمت دانست اما آنچه در خانه‌هایشان داشتند را از آن صاحبانش دانست و اجازه غنیمت گرفتن از آنها را نمی‌داد. سپاهیان او اصرار بسیار بر گرفتن غنیمت بیشتر داشتند. در نهایت امام با طعنه چنین گفت که در مورد [[عایشه]] قرعه بزنید تا به نام هر کس درآمد به وی دهم. افراد از اصرار خود پشیمان شده و از خواسته خود دست کشیدند.<ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۲۵۰.</ref>


[[ابن‌قتیبه]] مورخ مسلمان، در خصوص اموال [[خوارج]]، پس از [[جنگ نهروان]]، می‌نویسد که علی(ع)، سلاح و چارپایان آنان را میان سپاهیان خود تقسیم کرد. اما کالا، بندگان و کنیزانی را که آنان به همراه داشتند، به [[کوفه]] آورد و به صاحبان اصلی بازگرداند.<ref>ابن‌قتیبه دینوری، الامامه و السیاسه، ص۱۷۶.</ref>
==پیوند به بیرون==
==پیوند به بیرون==
* این مدخل برگرفته شده است از کتاب «سیره نظامی امیرالمؤمنین» نوشته «یدالله حاجی‌زاده» قم مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه، ۱۳۹۲ش.
* این مدخل برگرفته شده است از کتاب «سیره نظامی امیرالمؤمنین» نوشته «یدالله حاجی‌زاده» قم مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه، ۱۳۹۲ش.
۱۱٬۹۱۳

ویرایش