automoderated
۶٬۳۴۱
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
مثالی که عنوان شده و در متن مقاله حذف شد اینگونه است: «. مثلاً گاهي ميشود كه انسان درباره شخصي سخن ميگويد، ولي بعداً مورد مؤاخذه قرار ميگيرد، او در دفاع از خود در مقام انكار ميگويد: «عَلِمَ الله ما قلته» كلمه (ما) در اينجا مشترك بين دو معنا است: نافيه و موصوله (به معناي چيزي) اگر كلمه ما را در معناي نفي به كار گيريم، معناي جمله چنين است. (خدا ميداند كه چنين سخني نگفتهام) و اين خلاف واقع است و اگر در معناي موصوله (چيز) به كار گيريم معناي جمله ياد شده چنين خواهد بود، (خدا به آنچه كه گفتهام عالم است) و اين مطابق با واقع است، بنابراين كلام، استعداد دو گونه معني را دارد: كه يكي مخالف واقع است و ديگري موافق با واقع و گوينده عملاً جواب را دو پهلو ادا ميكند، تا مخاطب از آن معنا، نفي را استفاده كند، در صورتي كه مقصود گوينده، معناي موصول آن است.» | مثالی که عنوان شده و در متن مقاله حذف شد اینگونه است: «. مثلاً گاهي ميشود كه انسان درباره شخصي سخن ميگويد، ولي بعداً مورد مؤاخذه قرار ميگيرد، او در دفاع از خود در مقام انكار ميگويد: «عَلِمَ الله ما قلته» كلمه (ما) در اينجا مشترك بين دو معنا است: نافيه و موصوله (به معناي چيزي) اگر كلمه ما را در معناي نفي به كار گيريم، معناي جمله چنين است. (خدا ميداند كه چنين سخني نگفتهام) و اين خلاف واقع است و اگر در معناي موصوله (چيز) به كار گيريم معناي جمله ياد شده چنين خواهد بود، (خدا به آنچه كه گفتهام عالم است) و اين مطابق با واقع است، بنابراين كلام، استعداد دو گونه معني را دارد: كه يكي مخالف واقع است و ديگري موافق با واقع و گوينده عملاً جواب را دو پهلو ادا ميكند، تا مخاطب از آن معنا، نفي را استفاده كند، در صورتي كه مقصود گوينده، معناي موصول آن است.» | ||
{{پب|A.ahmadi}} مطالب ذیل تیترها بسیار کوتاه است.[[کاربر:A.rezapour|A.rezapour]] ([[بحث کاربر:A.rezapour|بحث]]) ۱۹ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۵۴ (+0430) | {{پب|A.ahmadi}} مطالب ذیل تیترها بسیار کوتاه است.[[کاربر:A.rezapour|A.rezapour]] ([[بحث کاربر:A.rezapour|بحث]]) ۱۹ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۵۴ (+0430) | ||
::{{پب|A.rezapour}}{{شد}}با تشکر.[[کاربر:A.ahmadi|عباس احمدی]] ([[بحث کاربر:A.ahmadi|بحث]]) ۲۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۳۶ (+0430) |