پرش به محتوا

حج در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

۸۳۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۸ ژوئن ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۸: خط ۸:


== نکوهشِ ترک حج ==
== نکوهشِ ترک حج ==
در بین همه مذاهب، یکی از ارکان [[دین]]، حج می‌باشد. کسی که عمداً حج نگذارد، رکنی از ارکان دین الهی را نادیده گرفته است. از این‌رو، خداوند در مورد ترک عمدی و عملی حج می‌فرماید: {{قرآن||ترجمه=... و برای خدا بر مردم است که آهنگ خانه (او) کنند، آنها که توانایی رفتن به سوی آن دارند. و هر کس کفر ورزد (و حج را ترک کند، به خود زیان رسانده)، خداوند از همه جهانیان، بی‌نیاز است.|سوره=آل عمران|آیه=۹۷}} از این آیه به دست می‌آید: ترک عمدی حج به منزله کفر هست. یعنی کسی که عمداً به حج نرود، در عمل مرتکب کفر و نادیده گرفتن قسمتی از دین شده است، اگر چه در ایمان و اعتقاد کافر نباشد؛ لذا در این‌جا کفر به معنای کفر به فروع دین می‌باشد؛ نظیر کافر شدن به نماز یعنی ترک [[نماز]] و کافر شدن به روزه، یعنی ترک [[روزه]]. پس کفر در اینجا به معنای نادیده گرفتن عمل و ترک عمل می‌باشد.<ref>طباطبایی، سید محمد حسین، تفسیر المیزان، بیروت، دار الکتب الاسلامیه، ج۶، ص۴۰۶.</ref>
در بین همه مذاهب، یکی از ارکان [[دین]]، حج می‌باشد. بنابر آیه ۲۷ سوره حج، حضرت ابراهیم (ع) مأمور شد كه حكم حج را به مردم ابلاغ كند. کسی که عمداً حج نگذارد، رکنی از ارکان دین الهی را نادیده گرفته است. از این‌رو، خداوند در مورد ترک عمدی و عملی حج می‌فرماید: {{قرآن||ترجمه=... و برای خدا بر مردم است که آهنگ خانه (او) کنند، آنها که توانایی رفتن به سوی آن دارند. و هر کس کفر ورزد (و حج را ترک کند، به خود زیان رسانده)، خداوند از همه جهانیان، بی‌نیاز است.|سوره=آل عمران|آیه=۹۷}} از این آیه به دست می‌آید: ترک عمدی حج به منزله کفر هست. یعنی کسی که عمداً به حج نرود، در عمل مرتکب کفر و نادیده گرفتن قسمتی از دین شده است، اگر چه در ایمان و اعتقاد کافر نباشد؛ لذا در این‌جا کفر به معنای کفر به فروع دین می‌باشد؛ نظیر کافر شدن به نماز یعنی ترک [[نماز]] و کافر شدن به روزه، یعنی ترک [[روزه]]. پس کفر در اینجا به معنای نادیده گرفتن عمل و ترک عمل می‌باشد.<ref>طباطبایی، سید محمد حسین، تفسیر المیزان، بیروت، دار الکتب الاسلامیه، ج۶، ص۴۰۶.</ref>


== میثاق و پیمان الهی ==
== میثاق و پیمان الهی ==
خط ۲۵: خط ۲۵:
در آیه دوم از [[سوره مائده]] نیز آمده است: {{قرآن||ترجمه=ای کسانی که ایمان آوردید شعائر و حدود الهی در حج را محترم بشمارید، مخالفت با آنها را حلال ندانید و نه ماه حرام را و نه قربانی‌های بی نشان و با نشان را و نه آنها را که به قصد خانه خدا برای به دست آوردن فضل پروردگار و خوشنودی او می‌آیند.}}
در آیه دوم از [[سوره مائده]] نیز آمده است: {{قرآن||ترجمه=ای کسانی که ایمان آوردید شعائر و حدود الهی در حج را محترم بشمارید، مخالفت با آنها را حلال ندانید و نه ماه حرام را و نه قربانی‌های بی نشان و با نشان را و نه آنها را که به قصد خانه خدا برای به دست آوردن فضل پروردگار و خوشنودی او می‌آیند.}}
== احکام حج ==
== احکام حج ==
بسیاری از فروعات فقهی حج در قرآن آمده است. استطاعت ۹۷ آل عمران. بنابر آیه 27 حج، حضرت ابراهیم علیه‌السلام مأمور شد كه حكم حج را به مردم ابلاغ كند. معین بودن ماههاى برگزارى حج تصریح شده است (بقره: 197). از جمله تشریع حج تمتع براى غیراهالى مكه ۱۹۶ بقره. وقوف در مشعرالحرام و عرفات همراه با آداب آن (بقره: 198ـ199)، احكام مربوط به قربانى كردن (بقره : 196؛ حج: 28) و شكار كردن (صید) در مناسك حج (مائده : 1ـ2، 95ـ96)،وجوب طواف خانه خدا (حج: 29) و سعى میان صفا و مروه (بقره: 158)، جایز نبودن تراشیدن موى سر پیش از انجام قربانى (بقره: 196)، جواز كسب و تجارت در حج (بقره : 198)، برخى كارهاى ممنوع یا مذموم در هنگام مراسم حج، مانند مجادله و مباشرت با همسر (بقره: 197) و مخالفت با برخى سنّتهاى ناپسند جاهلى در اعمال حج (بقره: 189).{{مطالعه بیشتر}}
بسیاری از فروعات فقهی حج در قرآن آمده است. بسیاری از این احکام در سوره‌های بقره و حج آمده است. از جمله اینکه وجوب حج در زمانی است که فرد مسلمان مستطیع باشد.<ref>سوره آل عمران، آیه ۹۷</ref>  معین بودن ماه‌هاى برگزارى حج،<ref>سوره بقره آیه ۱۹۷</ref> تشریع حج تمتع براى غیراهالى مكه،<ref>سوره بقره آیه ۱۹۶</ref> وقوف در مشعرالحرام و عرفات همراه با آداب آن،<ref>سوره بقره آیات ۱۹۸ ۱۹۹ </ref> احكام مربوط به قربانى كردن،<ref>سوره بقره آیه ۱۹۶،‌سوره حج آیه ۲۸</ref> شكار كردن (صید) در مناسك حج،<ref>سوره مائده آیات ۹۵ ۹۶</ref> وجوب طواف خانه خدا،<ref>سوره حج آیه ۲۹</ref> سعى میان صفا و مروه،<ref>سوره بقره آیه ۱۵۸</ref> جایز نبودن تراشیدن موى سر پیش از انجام قربانى،<ref>سوره بقره آیه ۱۹۶</ref> جواز كسب و تجارت در حج،<ref>سوره بقره آیه ۱۹۸</ref> برخى كارهاى ممنوع یا مذموم در هنگام مراسم حج، مانند مجادله و مباشرت با همسر<ref>سوره بقره آیه ۱۹۷</ref> و مخالفت با برخى سنت‌هاى ناپسند جاهلى در اعمال حج،<ref>سوره بقره آیه ۱۸۹</ref> از احکامی است که در قرآن درباره حج ذکر شده است.<ref>دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ج۱، ص۵۸۱۳</ref>{{مطالعه بیشتر}}
[[پرونده:حج از دیدگاه قرآن نوشته شهید بهشتی.jpg|بندانگشتی|حج از دیدگاه قرآن نوشته شهید بهشتی]]
[[پرونده:حج از دیدگاه قرآن نوشته شهید بهشتی.jpg|بندانگشتی|حج از دیدگاه قرآن نوشته شهید بهشتی]]
== مطالعه بیشتر ==
== مطالعه بیشتر ==


* حج از دیدگاه قرآن، شهید محمدحسین بهشتی، روزنه.
* حج از دیدگاه قرآن، [[شهید محمدحسین بهشتی]]، روزنه.
*صهبای حج، مرتضی جوادی آملی.
*صهبای حج، [[مرتضی جوادی آملی]].
*حج، محسن قرائتی، مرکز فرهنگی درسهایی از قرآن.
*حج، [[محسن قرائتی]]، مرکز فرهنگی درسهایی از قرآن.
*حج، مرتضی مطهری، انتشارات صدرا.
*حج، [[مرتضی مطهری]]، انتشارات صدرا.
*حج، علی شریعتی، نشر الهام.
*حج، [[علی شریعتی]]، نشر الهام.
*حج در آینه قرآن، مجموعه مقالات قرآنی فصلنامه میقات حج، پژوهشکده حج و زیارت.




۱۵٬۲۵۸

ویرایش