پرش به محتوا

غریب الغرباء: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۲ نوامبر ۲۰۲۰
ابرابزار
بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
خط ۴: خط ۴:
  |شاخه فرعی۱ = امامت خاصه
  |شاخه فرعی۱ = امامت خاصه
  |شاخه فرعی۲ = سائر ائمه
  |شاخه فرعی۲ = سائر ائمه
  |شاخه فرعی۳ =  
  |شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{سوال}}
{{سوال}}
چرا به امام رضا(ع) غريب الغربا مي گويند؟ آيا اين لقب مستند است؟  
چرا به امام رضا(ع) غریب الغربا می‌گویند؟ آیا این لقب مستند است؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}


==لقب «غریب» در روایات==
== لقب «غریب» در روایات ==
در روایات از القاب [[امام رضا(ع)]] تنها کلمه «غريب» وجود دارد و در کتب معتبره شيعه نقل شده است، بنابر این لقب غریب الغربا در روایات به این شکل وارد نشده است. در ذیل به دو روایت اشاره می شود:
در روایات از القاب [[امام رضا(ع)]] تنها کلمه «غریب» وجود دارد و در کتب معتبره شیعه نقل شده است، بنابر این لقب غریب الغربا در روایات به این شکل وارد نشده است. در ذیل به دو روایت اشاره می‌شود:
* [[امام صادق(ع)]] فرمودند: «فرزندي از فرزندان من در [[خراسان]] کشته مي شود که به آن ديار طوس گفته مي شود، هر کس او را [[زيارت]] کند در حالي که عارف به حق او باشد، [[روز قيامت]] او را با دست خود بگيرم و با خود وارد [[بهشت]] کنم اگر چه داراي [[گناهان کبيره]] باشد، پس سئوال شد، حق معرفت او چيست؟ امام فرمودند: اينکه بدانيد او امام مفترض الطاعه و ولي خداست، غريب و [[شهيد]] است. هر کس او را زيارت کند در حالي که عارف به حق او باشد [[خداوند]] به او اجر هفتاد شهيد از شهيداني که در رکاب [[رسول خدا(ص)]] شهيد شده اند، مي دهد».<ref>شيخ صدوق، من لا يحضره الفقيه، موسسه انتشارات اسلامي وابسته به جامعه مدرسين، قم، چاپ چهارم، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۵۸۴.</ref>
* [[امام صادق(ع)]] فرمودند: «فرزندی از فرزندان من در [[خراسان]] کشته می‌شود که به آن دیار طوس گفته می‌شود، هر کس او را [[زیارت]] کند در حالی که عارف به حق او باشد، [[روز قیامت]] او را با دست خود بگیرم و با خود وارد [[بهشت]] کنم اگر چه دارای [[گناهان کبیره]] باشد، پس سئوال شد، حق معرفت او چیست؟ امام فرمودند: اینکه بدانید او امام مفترض الطاعه و ولی خداست، غریب و [[شهید]] است. هر کس او را زیارت کند در حالی که عارف به حق او باشد [[خداوند]] به او اجر هفتاد شهید از شهیدانی که در رکاب [[رسول خدا(ص)]] شهید شده‌اند، می‌دهد».<ref>شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، مؤسسه انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین، قم، چاپ چهارم، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۵۸۴.</ref>
* [[اباصلت]] می‌گوید: از امام رضا(ع) شنیدم که فرمودند: «به خدا قسم از ما [[اهل بیت]] نیست مگر اینکه به قتل می‌رسد و شهید می‌گردد، از او پرسیدم آیا شما نیز شهید می‌گردید؟ ایشان فرمودند: بلی من به دست شقی‌ترین اهل زمانه خود مسموم می‌گردم سپس بدنم در بلاد غربت دفن می‌گردد، آگاه باشید که هر کس در این غربتم به زیارت من بیاید، خداوند به او اجر صد هزار شهید و صد هزار صدیق و صد هزار [[حج]] و [[عمره]] مقبول و صد هزار مجاهد در راه خدا می‌دهد، هم چنین او در زمره ما اهل بیت محشور شود و در بالاترین درجات بهشت در کنار ما خواهد بود».<ref>همان.</ref>


* [[اباصلت]] مي گويد: از امام رضا(ع) شنيدم که فرمودند: « به خدا قسم از ما [[اهل بيت]] نيست مگر اينکه به قتل مي رسد و شهيد مي گردد، از او پرسيدم آيا شما نيز شهيد مي گرديد؟ ايشان فرمودند: بلي من به دست شقي ترين اهل زمانه خود مسموم مي گردم سپس بدنم در بلاد غربت دفن مي گردد، آگاه باشيد که هر کس در اين غربتم به زيارت من بيايد، خداوند به او اجر صد هزار شهيد و صد هزار صديق و صد هزار [[حج]] و [[عمره]] مقبول و صد هزار مجاهد در راه خدا مي دهد، هم چنين او در زمره ما اهل بيت محشور شود و در بالاترين درجات بهشت در کنار ما خواهد بود».<ref>همان.</ref>
== مراد از لفظ غریب ==
«غریب» از ماده «غ-ر-ب» است به معنای «دور شد و رفت به آن سو، پنهان گردید، غائب شد»، خود «غریب»، مصدر و به معنای «مسافر، دور شونده» به کار می‌رود.<ref>احمد سیاح، فرهنگ جامع نوین، ترجمه السنجر، انتشارات اسلام، تهران، چاپخانه منفرد، ج۲، ص۱۳۹۷.</ref> در نتیجه به مسافری که از وطن خود دور شده و از اهل و فامیل خود جدا شود «غریب» می‌گویند، در عرف نیز همین معنا به کار می‌رود و به کسی که از خانه و کاشانه خود دور شده و در آن دیار از فامیل و اقوام کسی را نداشته باشد «غریب» می‌گویند.


==مراد از لفظ غریب==
در این روایات نیز همین معنا به نظر می‌رسد، زیرا امام رضا(ع) از خانه و کاشانه خود و از میان فامیل و خویشان که در [[مدینه]] بودند جدا شده و به دستور [[مأمون عباسی]] به به اجبار به خراسان فراخوانده شد و زمانی که توسط مأمون مسموم گشتند، هیچ‌کس از اهل بیت و خانواده حضرت در کنار ایشان نبودند و تنها در لحظات آخر عمر شریفشان، فرزند عزیزش [[امام جواد(ع)]] بر بالین پدر حاضر شده است.<ref>قمی، شیخ عباس، منتهی الآمال، ناشر: انتشارات نسیم حیات، چاپ آرمان، قم، ۱۳۸۲ش، ج۲، ص۳۸۴.</ref>
«غريب» از ماده «غ-ر-ب» است به معناي «دور شد و رفت به آن سو، پنهان گرديد، غائب شد»، خود «غريب»، مصدر و به معناي «مسافر، دور شونده» به کار مي رود.<ref>احمد سياح، فرهنگ جامع نوين، ترجمه السنجر، انتشارات اسلام، تهران، چاپخانه منفرد، ج۲، ص۱۳۹۷.</ref> در نتيجه به مسافري که از وطن خود دور شده و از اهل و فاميل خود جدا شود «غريب» مي گويند، در عرف نيز همين معنا به کار می رود و به کسي که از خانه و کاشانه خود دور شده و در آن ديار از فاميل و اقوام کسي را نداشته باشد «غريب» مي گويند.


در اين روايات نيز همين معنا به نظر می رسد، زيرا امام رضا(ع) از خانه و کاشانه خود و از ميان فاميل و خويشان که در [[مدينه]] بودند جدا شده و به دستور [[مأمون عباسي]] به به اجبار به خراسان فراخوانده شد و زماني که توسط مأمون مسموم گشتند، هيچ کس از اهل بيت و خانواده حضرت در کنار ايشان نبودند و تنها در لحظات آخر عمر شریفشان، فرزند عزيزش [[امام جواد(ع)]] بر بالين پدر حاضر شده است.<ref>قمي، شيخ عباس، منتهي الآمال، ناشر: انتشارات نسيم حيات، چاپ آرمان، قم، ۱۳۸۲ش، ج۲، ص۳۸۴.</ref>
== منابع ==
==منابع==
{{پانویس}}
<references />


{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
خط ۲۹: خط ۲۹:
  | ویرایش = شد
  | ویرایش = شد
  | لینک‌دهی = شد
  | لینک‌دهی = شد
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =
  | تغییر مسیر = شد
  | تغییر مسیر = شد
  | بازبینی =  
  | بازبینی =
  | تکمیل =  
  | تکمیل =
  | اولویت = ج
  | اولویت = ج
  | کیفیت = ب
  | کیفیت = ب
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
automoderated
۱٬۲۷۴

ویرایش