صابئین: تفاوت میان نسخه‌ها

{{پاسخ}} «صابئین» جمع «صابی» کلمه‌ای [[عبری]] است به معنای فرورفتن در آب<ref>فرهنگ دهخدا به نقل از تفسیر نمونه، ج۱، ص: ۲۸۸</ref> و به کسانی گفته می‌شود که افزون بر ایمان به خدا و معاد، خود را پیرو [[حضرت یحیی(ع)]] می‌دانند. صابئین، بیشتر گوشه‌گیر و منزوی بوده و در کنار رودخانه‌ها و دریاها زندگی می‌کنند. آن‌ها افزون بر اعتقاد ویژه به ستارگان، معتقدند که باید غسل‌های متعددی را در تابستان و زمستان در رودخانه‌ها و آب‌های جاری انجام دهند.

* صابئین حران، فرقهٔ مشرک که مدت‌ها در دوره اسلام وجود داشتند.<ref name=":0">دهخدا، «[https://www.vajehyab.com/dehkhoda/صابئین لغت‌نامه، واژه صابئین]»، سایت واژه یاب.</ref>

نام صابئین سه بار در قرآن کریم آمده است.<ref>بقره:۶۲، حج:۱۷، مائده:۶۹.</ref> برخی محققان معتقدند نامی که در قرآن آمده، اشاره به گروه اول دارد.<ref name=":0"/> نزدیک پنج هزار نفر از این فرقه غیر مشرک در خوزستان، در سواحل رود کارون، و قریب هشت هزار نفر در عراق، اطراف دجله و شهرهای دیگر، سکونت دارند.<ref>تفسیر نور، ج۱، ص۱۵۱.</ref>

آیت‌الله مکارم شیرازی در تفسیر نمونه از قول راغب در کتاب مفردات می‌نویسد: آنها جمعیتی از پیروان [[حضرت نوح(ع)]] بوده‌اند.<ref>تفسیر نمونه، ج۱، ص: ۲۸۸</ref> اما در [[تفسیر قمی]] آمده که صابئین نه مجوس، نه یهود، نه نصاری و نه مسلمان، بلکه ستارگان و نجوم را عبادت می‌کنند.<ref>تفسیر قمی، ج۱، ص۴۸.</ref> [[طبرسی]] در تفسیر «مجمع البیان» به نقل از قتاده، آورده است: «صابئین قومی هستند که عبادت نجوم در دین آن‌ها است. افزون بر این، به خدا و معاد و بعضی از پیامبران اعتقاد دارند. در حقیقت این‌ها ستاره‌پرست هستند». محققان در ستاره‌پرست دانستن این قوم، اشکال کرده‌اند و ستاره‌پرست را گروه دیگری دانسته‌اند که صابئین در قرآن، اشاره‌ای به آن‌ها ندارد.

{{پانویس|۲}}