۱۱٬۹۱۳
ویرایش
شیوه برخورد با تندخو: تفاوت میان نسخه‌ها
←درمان تندخو
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
== درمان تندخو == | == درمان تندخو == | ||
{{همچنین ببینید|راه‌های کنترل خشم}} | {{همچنین ببینید|راه‌های کنترل خشم}} | ||
[[نصیحت|نصحیت کردن]] فرد تندخو، زمانی که خشمگین است، باعث افزایش [[خشم]] او می‌شود. در این موقعیت‌ها توصیه به صبر شده تا طرف مقابل از حالت خشم بیرون آید. سپس از [[راه‌های کنترل خشم|راه‌های درمان خشم]] برای [[راهنمایی]] او بهره برد. | |||
[[امام خمینی]]، در کتاب شرح حدیث جنود و عقل، فرد خشمگین را نسبت به [[موعظه]] و [[نصیحت]]، ناشنوا دانسته است. به گفته او، راهنمایی او تا وقتی خشمگین باشد، ممکن نیست. | |||
[[امام خمینی]]، در کتاب شرح حدیث جنود و عقل، فرد خشمگین را نسبت به [[موعظه]] و [[نصیحت]] ناشنوا دانسته است. به گفته او، راهنمایی او تا وقتی خشمگین | |||
== برخورد با نوجوان تندخو == | == برخورد با نوجوان تندخو == | ||
در برخورد با [[نوجوان|نوجوانی]] که دچار تندخویی است، باید شرایط خاص دوران نوجوانی در نظر گرفته شود. دوران نوجوانی یکی از دوره‌های بحرانی زندگی، دانسته شده است.<ref>برای مطالعه بیشتر نگاه کنید به شرفی، محمدرضا، دنیای نوجوان، انتشارات تربیت، چاپ چهارم، ۱۳۷۶، فصل ۲.</ref> در این دوره تغییرات عمیقی در اندیشه‌ها، [[عقاید|باورها]]، احساسات و ویژگی‌های افراد به وجود می‌آید. شناخت این ویژگی‌ها، برای برخورد درست با | در برخورد با [[نوجوان|نوجوانی]] که دچار تندخویی است، باید شرایط خاص دوران نوجوانی در نظر گرفته شود. دوران نوجوانی یکی از دوره‌های بحرانی زندگی، دانسته شده است.<ref>برای مطالعه بیشتر نگاه کنید به شرفی، محمدرضا، دنیای نوجوان، انتشارات تربیت، چاپ چهارم، ۱۳۷۶، فصل ۲.</ref> در این دوره تغییرات عمیقی در اندیشه‌ها، [[عقاید|باورها]]، احساسات و ویژگی‌های افراد به وجود می‌آید. شناخت این ویژگی‌ها، برای برخورد درست با نوجوان، ضروری است. | ||
یکی از ویژگی‌های دوره نوجوانی، عصبانیت و پرخاشگری است. به باور برخی، اگر تندخویی در دوره نوجوانی به‌شکل افراطی و بیش از اندازه نباشد، پدیده‌ای طبیعی است.<ref>احمدی، سید احمد، روان‌شناسی نوجوانان و جوانان، انتشارات رودکی، چاپ اول، ۱۳۶۹.</ref> | یکی از ویژگی‌های دوره نوجوانی، عصبانیت و پرخاشگری است. به باور برخی، اگر تندخویی در دوره نوجوانی به‌شکل افراطی و بیش از اندازه نباشد، پدیده‌ای طبیعی است.<ref>احمدی، سید احمد، روان‌شناسی نوجوانان و جوانان، انتشارات رودکی، چاپ اول، ۱۳۶۹.</ref> | ||
گاهی پرخاشگری نوجوانان به دلیل این است که حمایت و [[محبت]] کافی از سوی [[والدین]] دریافت نکرده‌اند. روابط ناسالم در خانواده | گاهی پرخاشگری نوجوانان به دلیل این است که حمایت و [[محبت]] کافی از سوی [[والدین]] دریافت نکرده‌اند. روابط ناسالم در خانواده سبب می‌شود، نوجوانان در جامعه و با برخورد با [[دوست|دوستان]]، دچار تندخویی و خشم‌های بی‌جا شوند. | ||
در ایجاد ارتباط با نوجوان، باید تلاش شود از [[انتقاد]]های غیر ضروری پرهیز شود؛ زیرا گفته شده انتقاد | در ایجاد ارتباط با نوجوان، باید تلاش شود از [[انتقاد]]های غیر ضروری پرهیز شود؛ زیرا گفته شده انتقاد کردن، باعث پرخاشگری و عصبانیت در نوجوانان می‌گردد.<ref>برای مطالعه بیشتر نگاه کنید به الوود چپمن، نگرش مثبت، ترجمه فهیمه نظری، نشر ایز ایران، چاپ اول، ۱۳۸۰.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||