|
|
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) |
خط ۶: |
خط ۶: |
| [[پرونده:قطعه خوشنویسی یا زینب کبری.jpg|بندانگشتی|قطعه خوشنویسی به خط ثلث، اثر عدنان القزاز، خوشنویس عراقی (۱۴۰۰ش).|200x200پیکسل]] | | [[پرونده:قطعه خوشنویسی یا زینب کبری.jpg|بندانگشتی|قطعه خوشنویسی به خط ثلث، اثر عدنان القزاز، خوشنویس عراقی (۱۴۰۰ش).|200x200پیکسل]] |
| {{درگاه|امام حسین}} | | {{درگاه|امام حسین}} |
| '''حضرت زینب(س) در روایات''' چندانی بیان نشده است. اما با وجود تعداد اندک روایات به مقام و منزلت ایشان نزد اهل بیت(ع) اشاره و همرتبه حضرت خدیجه(س) معرفی شدهاند. امام علی(ع) نیز شان و رتبه دخترشان را مانند حضرت خدیجه دانستهاند. امام حسین(ع) و امام سجاد(ع) از ایشان با مقام و منزلت بالایی یاد کرده و امام سجاد(ع) ایشان را دارای علم لدنی میداند.
| | درباره حضرت زینب(س) روایات کمی از ائمهٔ اطهار(ع) موجود است. اما، در همین روایات اندک به مقام و منزلت ایشان نزد اهل بیت(ع) اشاره شده و آن حضرت همرتبهٔ حضرت خدیجه(س) معرفی شده است. در سخنان امام حسین(ع) و امام سجاد(ع) نیز از مقام و منزلت والای حضرت زینب(س) سخن شده است. |
|
| |
|
| ==نامگزاری حضرت زینب(س)== | | ==روایات پیش از واقعه کربلا== |
| روایات زیادی درباره [[حضرت زینب(س)]] در [[کتابهای روایی شیعه]] موجود نیست؛ اما میتوان به برخی روایات درباره ایشان که از [[پیامبر(ص)]] و [[ائمه(ع)]] نقل شده است اشاره نمود.
| | روایاتی درباره حضرت زینب(س) در جریان تولد و نامگذاری او نقل شده است. در روایتی نقل شده است که نام آن حضرت را خداوند معین کرده و به پیامبر(ص) ابلاغ کرده است.<ref>اسماعیل انصاری زنجانی خوئینی، الموسوعة الکبری عن فاطمة الزهراء(س)، قم، دلیل ما، ج ۵، ص ۳۷۳.</ref> رسول خدا(ص) در مراسم نامگزاری حضرت زینب(س) به شدت گریه کرد و فرمود: «این دختر به بلاها مبتلا میشود و مصیبتهای مختلفی بر وی وارد میشود و … به درستی که هر کس بر او و بر مصیبتهای او گریه کند، ثوابش همانند ثواب گریه بر برادرانش (حسن و حسین و …) است.» سپس او را زینب نامید.<ref>السید محمد کاظم القزوینی، زینب الکبری من المهد الی اللحد، قم، دارالانصار، ص ۳۵-۳۶.</ref> |
| پیامبر(ص) در مراسم نامگزاری حضرت زینب(س) به شدت گریه کرد و فرمود: «این دختر به بلاها مبتلا میشود و مصیبتهای مختلفی بر وی وارد میشود و … به درستی که هر کس بر او و بر مصیبتهای او گریه کند، ثوابش همانند ثواب گریه بر برادرانش (حسن و حسین و …) است.» سپس او را زینب نامید.<ref>قزوینی، سید محمد کاظم، زینب الکبری من المهد الی اللحد، قم، دارالانصار، چاپ اول، ۱۴۲۶ق، ص۳۵ و ۳۶.</ref>
| |
|
| |
|
| ==شباهت به حضرت خدیجه(س)==
| | در جریان همین ماجرا رسول خدا(ص) از شباهت حضرت زینب(س) به [[حضرت خدیجه(س)]] سخن گفته است: «به حاضران و غایبان وصیت و سفارش میکنم که احترام این دختر را پاس دارند، همانا این دختر، شبیه حضرت خدیجه(س) است».<ref>ذبیحالله محلاتی، ریاحین الشریعه، تهران، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، ج ۳، ص ۳۸.</ref> درباره شباهت حضرت زینب(س) به حضرت خدیجه(س) از [[امام علی(ع)]] نیز روایت شده است.<ref>محمد محمدی اشتهاردی، حضرت زینب(س) فروغ تابان کوثر، تهران، انتشارات برهان، ص ۱۹.</ref> |
| پیامبر(ص) در محفل نامگزاری حضرت زینب(س) فرمود: «به حاضران و غایبان وصیت و سفارش میکنم که احترام این دختر را پاس دارند، همانا این دختر، شبیه [[حضرت خدیجه(س)]] است».<ref>محلاتی، ذبیح الله، ریاحین الشریعه، تهران، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، بی تا، ج۳، ص۳۸.</ref>
| |
|
| |
|
| شباهت حضرت زینب(س) به حضرت خدیجه(س) از [[امام علی(ع)]] نیز روایت شده است.<ref>محمدی اشتهاردی، محمد، حضرت زینب(س) فروغ تابان کوثر، تهران، انتشارات برهان، چاپ دوم، ۱۳۷۵ش، ص۱۹ به نقل از الخصائص الزینبیه.</ref> [[امام حسین(ع)]] میفرماید: «به درستی که تو در حقیقت از درخت نبوت و از معدن رسالت هستی». یعنی گفتار و روش و منش تو، از مرکز نبوت و مخزن رسالت پیامبر اسلام(ص) نشأت میگیرد.<ref>همان، ص۷۶، به نقل از السیده زینب، ص۹۸.</ref>
| | ==روایات پس از واقعه کربلا== |
| | | [[امام سجاد(ع)]] دربارهٔ عبادت حضرت زینب(س) پس از وفات او چنین میگوید:«عمهام زینب در طول زندگی نماز شبش را ترک نکرد، حتی در شب یازدهم محرم.»<ref>ذبیح الله محلاتی، ریاحین الشریعة، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ج ۳، ص ۶۲.</ref> پس از واقعهٔ کربلا و بعد خطبهخوانی حضرت زینب(س) در کوفه، امام سجاد(ع) آن حضرت را دانشمند بدون آموزگار و اندیشمند بدون استاد خطاب میکند.<ref>محمدباقر المجلسی، بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، بیروت، مؤسسة الوفاء، ج ۴۵، ص ۱۶۴.</ref> برخی این سخن امام سجاد(ع) را دلیلی بر برخورداری او از [[علم لدنی]] (خدادادی و غیراکتسابی) میدانند.<ref>محمدمهدی اشتهاردی، حضرت زینب(س) فروغ تابان کوثر،تهران، انتشارات برهان، ص۷۲.</ref> |
| =درکربلا و پس از آن==
| |
| [[امام سجاد(ع)]] پس از خطبه پرمحتوای حضرت زینب(س) در کوفه در مقام تأیید علمی آن حضرت، خطاب به او فرموده: «بحمد الله تو دانشمند بدون آموزگار و اندیشمند بدون استاد هستی».<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، بیروت، مؤسسه الوفاء، چاپ دوم، ص۱۴۰۳ق، ج۴۵، ص۱۶۴.</ref> این سخن بیانگر آن است که حضرت زینب(س) دارای [[علم لدنی]] (خدادادی و غیراکتسابی) بوده و بدون اینکه علم را از کسی آموخته باشد، عالم بوده است.<ref>حضرت زینب(س) فروغ تابان کوثر، ص۷۲.</ref>
| |
| | |
| زینب کبری(س) [[عقیله بنی هاشم]]، دانشمند بدون معلم، متفکر بدون استاد، دختر ارجمند علی بن ابی طالب(ع) و [[فاطمه زهرا(س)]] و همسر [[عبدالله بن جعفر]] از بانوان با فضیلت<ref>صادقی اردستانی، احمد، زنان دانشمند و راوی حدیث، قم، مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، چاپ دوم، ۱۳۷۷ش، ص۲۵۸.</ref> و قهرمان [[کربلا]] است. پس از [[شهادت امام حسین(ع)]] سرپرستی [[اسرای کربلا]] را بعد از واقعه کربلا به عهده گرفت و از امام زین العابدین(ع) که به شدت بیمار بود، مراقبت کرد و با خطبههای خود در [[کوفه]] و [[شام]]، [[یزید]] را رسوا نموده و پیام امام حسین(ع) را به مردمان آن زمان رسانید.
| |
| | |
| هر چند که احادیث اندکی از پیامبر(ص) و ائمه(ع) در رابطه با حضرت زینب(س) به ما رسیده است، اما روایات باقی مانده و کم در مورد عظمت حضرت زینب(س) نشان دهنده شخصیت ایشان است. به خصوص روایت امام سجاد(ع) بسیار حائز اهمیت است و موقعیت علمی را که دارای علم لدنی و خدادادی بود، به خوبی نشان میدهد.
| |
| {{پایان پاسخ}}
| |
| {{مطالعه بیشتر}}
| |
| | |
| == معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر ==
| |
| * حضرت زینب(س) فروغ تابان کوثر، محمد مهدی اشتهاردی.
| |
| * ریاحین الشریعه، شیخ ذبیح الله محلاتی، ج۳.
| |
| * زندگانی حضرت زینب(س)، آیت الله شهید دستغیب.
| |
| * زنان دانشمند و راوی حدیث، احمد صادقی اردستانی.
| |
| {{پایان مطالعه بیشتر}}
| |
|
| |
|
| | == مطالعه بیشتر == |
| | * حضرت زینب(س) فروغ تابان کوثر، محمدمهدی اشتهاردی، انتشارات برهان. |
| | * زندگانی حضرت زینب(س)، سید عبدالحسین دستغیب. |
| == منابع == | | == منابع == |
| {{پانویس|۲}} | | {{پانویس|۲}} |