automoderated
۶٬۳۴۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش|کاربر=A.ahmadi }} | {{نیازمند گسترش}}{{در دست ویرایش|کاربر=A.ahmadi }} | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
=== کتاب غرر الحکم === | === کتاب غرر الحکم === | ||
{{اصلی|غرر الحکم و درر الکلم (کتاب)}} | {{اصلی|غرر الحکم و درر الکلم (کتاب)}} | ||
نویسنده کتاب حدیثی غرر الحکم و درر الکلم چنانکه خود در مقدمه کتاب گفته، سندهای روایات را حذف کرده است.<ref>تمیمی آمدی، عبد الواحد بن محمد، غرر الحکم و درر الکلم، تحقیق سید مهدی رجایی، دار الکتاب الاسلامی، قم، چاپ دوم، ۱۴۱۰ق، ص۱۴.</ref> این کلام را دلیلی دانستهاند بر اینکه همه این روایات دارای سند بوده و چون نویسنده در گردآوری این سخنان، تنها به جنبههای بلاغی و زیباشناسی نظر داشته، اسناد روایات را حذف کرده است.<ref>موسوی، سید محسن، گزیده متون حدیثی۲ (غرر الحکم و درر الکلم)، دار الحدیث، قم، چاپ اول، ۱۳۸۳ش، ص۱۳.</ref> عالمان علم رجال و حدیث، روایاتی که سند آنها ذکر | نویسنده کتاب حدیثی غرر الحکم و درر الکلم چنانکه خود در مقدمه کتاب گفته، سندهای روایات را حذف کرده است.<ref>تمیمی آمدی، عبد الواحد بن محمد، غرر الحکم و درر الکلم، تحقیق سید مهدی رجایی، دار الکتاب الاسلامی، قم، چاپ دوم، ۱۴۱۰ق، ص۱۴.</ref> این کلام را دلیلی دانستهاند بر اینکه همه این روایات دارای سند بوده و چون نویسنده در گردآوری این سخنان، تنها به جنبههای بلاغی و زیباشناسی نظر داشته، اسناد روایات را حذف کرده است.<ref>موسوی، سید محسن، گزیده متون حدیثی۲ (غرر الحکم و درر الکلم)، دار الحدیث، قم، چاپ اول، ۱۳۸۳ش، ص۱۳.</ref> عالمان علم رجال و حدیث، روایاتی را که سند آنها ذکر نشده، از نظر سندی ضعیف شمردهاند. | ||
علامه مجلسی روایات کتاب غرر الحکم را نقل کرده؛ اگرچه این به معنای قبول همه روایات این کتاب نیست. محدّث نوری نیز روایت حاکم بودن عالمان بر مردم را در کتاب مستدرک الوسائل، باب وجوب رجوع به عالمان شیعه در امر قضاوت و فتوی، ذکر کرده است.<ref>نوری، حسین بن محمد تقی، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، مؤسسة آل البیت(ع)، قم، ۱۴۰۸ق، چاپ اول، ج۱۷، ص۳۲۱.</ref> همچنین آیتالله حسین بروجردی در کتاب جامع احادیث الشیعه، این حدیث را در باب «اختصاص القضاء و الحکم بالنبی و الامام و... الفقیه المؤمن العادل...» آورده است.<ref>بروجردی، سید حسین، جامع احادیث الشیعه، تهران، انتشارات فرهنگ سبز، چاپ اول، ۱۳۸۶ش، ج۳۰، ص۹۴.</ref> | |||
== محتوا == | == محتوا == | ||
بر اساس روایت «عالمان حاکم بر مردم هستند»، مردم باید حکم عالمان را پذیرفته و با آن مخالفت نکنند.<ref>آقا جمال خوانساری، محمد بن حسین، شرح آقا جمال خوانساری بر غرر الحکم و درر الکلم، تحقیق جلال الدین حسینی ارموی محدث، دانشگاه تهران، چاپ چهارم، ۱۳۶۶ش، ج۱، ص۱۳۷.</ref> مراد از عالمان در این روایت را در درجه نخست امامان معصوم(ع)<ref>صفار، محمد بن حسن، بصائر الدرجات فی فضائل آل محمد(ص)، تحقیق محسن کوچهباغی، مکتبه آیة الله المرعشی النجفی، قم، چاپ دوم، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۹، ح۴.</ref> و در مرتبه بعد، عالمان شیعه که خود از دستورات امامان(ع) پیروی میکنند، دانستهاند.<ref>حکیمی، محمدرضا، الحیاة، ترجمه احمد آرام، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، تهران، چاپ اول، ۱۳۸۰ش، ج۲، ص۵۵۵.</ref> | |||
=== احادیث مشابه === | |||
احادیثی که از نظر محتوا مشابه این روایت است نیز نقل شده است؛ از جمله روایتی از که از امام حسین(ع) نقل شده و در آن جریان کارها و احکام در دست عالمان الهی که امانتدار حلال و حرام خدایند، شمرده شده است.<ref>ابن شعبه حرانی، حسن بن علی، تحف العقول، تحقیق علیاکبر غفاری، قم، جامعه مدرسین، چاپ دوم، ۱۳۶۳ش، ص۲۳۸.</ref>{{پایان پاسخ}} | |||
{{پایان پاسخ}} | |||
== منابع == | == منابع == |