۱۱٬۸۷۷
ویرایش
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
|||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
«چون او (پیامبر اسلام) بهسوی خدا رفت، مسلمانان پس از وی در کار حکومت به هم افتادند و به خدا در دلم نمیگذشت و به خاطرم نمیرسید که عرب خلافت را پس از پیامبر(ص) از خاندان او برآرد، یا مرا پس از وی از عهدهدار شدن آن بازدارد، و چیزی مرا نگران نکرد و به شگفتم نیاورد، جز شتافتن مردم بر فلان از هر سو و بیعت کردن با او. پس دست خود بازکشیدم، تا آنکه دیدم گروهی در دین خود نماندند، و از اسلام روی برگرداندند و مردم را به نابود ساختن دین محمد(ص) خواندند. پس ترسیدم که اگر اسلام و مسلمانان را یاری نکنم، رخنهای در آن بینم یا ویرانی، که مصیبت آن بر من سختتر از- محروم ماندن از خلافت- است».<ref>نهج البلاغه صبحی صالح، نامه ۶۲.</ref> | «چون او (پیامبر اسلام) بهسوی خدا رفت، مسلمانان پس از وی در کار حکومت به هم افتادند و به خدا در دلم نمیگذشت و به خاطرم نمیرسید که عرب خلافت را پس از پیامبر(ص) از خاندان او برآرد، یا مرا پس از وی از عهدهدار شدن آن بازدارد، و چیزی مرا نگران نکرد و به شگفتم نیاورد، جز شتافتن مردم بر فلان از هر سو و بیعت کردن با او. پس دست خود بازکشیدم، تا آنکه دیدم گروهی در دین خود نماندند، و از اسلام روی برگرداندند و مردم را به نابود ساختن دین محمد(ص) خواندند. پس ترسیدم که اگر اسلام و مسلمانان را یاری نکنم، رخنهای در آن بینم یا ویرانی، که مصیبت آن بر من سختتر از- محروم ماندن از خلافت- است».<ref>نهج البلاغه صبحی صالح، نامه ۶۲.</ref> | ||
== | == خطبهای در آغاز خلافت== | ||
عبدالله بن جناده نقل میکند که در نخستین روزهای زمامداری علی(ع) از [[مکه]] وارد [[مدینه]] شد و دید همه مردم در [[مسجد]] منتظر ورود علی(ع) هستند. پس از مدتی علی(ع)، از خانه بیرون آمد و در جایگاه خطابه قرار گرفت و سخنان خود را پس از حمد و ثنای [[خداوند]] چنین آغاز کرد: | عبدالله بن جناده نقل میکند که در نخستین روزهای زمامداری علی(ع) از [[مکه]] وارد [[مدینه]] شد و دید همه مردم در [[مسجد]] منتظر ورود علی(ع) هستند. پس از مدتی علی(ع)، از خانه بیرون آمد و در جایگاه خطابه قرار گرفت و سخنان خود را پس از حمد و ثنای [[خداوند]] چنین آغاز کرد: | ||