استغفار برای دیگران: تفاوت میان نسخه‌ها

در جای دیگر قرآن از بی فایده بودن استغفار پیامبر(ص) برای [[منافقان]] سخن می‌کند.<ref>آیه ۸۰ و ۱۱۳ سوره توبه، آیه ۵و ۶ سوره منافقون، </ref> چون آنان خود به استغفار باوری ندارند.<ref>آیه ۱۱ سوره فتح</ref> اما اگر همانان توبه کنند و پیامبر برایشان استغفار کنند خداوند آنان را می‌بخشد.<ref>آیه ۶۰ سوره نساء</ref> زمانی که پیامبر برای دیگران استغفار کند و خود آنان هم از خداوند استغفار کنند، یقینا گناهان آنان بخشیده می‌شود.<ref>آیه ۶۴ سوره نساء</ref>

مفسران استغفار پیامبر(ص) برای دیگران را کامل کردن شفقت و مهربانی پیامبر(ص) نسبت به مسلمانان می دانند.<ref>طبرسی، ترجمه تفسیر جوامع الجامع، ج۱، ص۵۶۰</ref> [[شیخ طوسی]] استغفار رسول اکرم(ص) برای مردمان را به معنی دعا و لطفی در حق آنان دانسته است که مغفرت و بخشایش خداوند را در پی خواهد داشت.<ref>دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۹، ص۶۷۹</ref> مفسران [[شیعه]] این آیات را مؤید موضوع شفاعت می‌دانند.<ref>اخلاق فاضل، فاضل لنكرانى، محمد، ج۱، ص۲۵۹</ref>

 

در قرآن دعای پیامبر در حق توبه‌کنندگان هم آمده است.<ref>آیه ۱۰۳ سوره توبه</ref>

پیامبران برای دیگران و اطرافیان خود طلب استغفار از خداوند کردند. [[حضرت ابراهیم(ع)]] برای پدر\عمو خود از خداوند طلب بخشش کرد.<ref>آیه ۴ سوره ممتحنه، آیه ۸۶ سوره شعراء، آیه ۴۷ سوره مریم.</ref> و در جای دیگر حضرت ابراهیم برای پدر و مادر خویش و جمیع مؤمنان استغفار می‌کند.<ref>آیه ۴۱ سوره ابراهیم، آیه ۵ سوره ممتحنه</ref> استغفار حضرت موسی(ع) برای برادرش<ref>آیه ۱۵۱ سوره اعراف</ref> و عده‌ای از [[بنی اسرائیل]]<ref>آیه ۱۵۵ سوره اعراف</ref>، استغفار [[حضرت نوح(ع)]] برای فرزندش که از سوی خداوند اجابت نشد،<ref>آیات ۴۵ تا ۴۷ سوره هود</ref> و دعای مغفرتش برای پدر و مادر خویش و زنان و مردان مؤمن،<ref>آیه ۲۸ سوره نوح</ref> استغفار حضرت یعقوب(ع) برای فرزندانش<ref>آیه ۹۷ و ۹۸ سوره یوسف</ref> از موارد استغفار پیامبران برای دیگران است.