استغفار برای دیگران: تفاوت میان نسخه‌ها

خداوند در قرآن به حضرت محمد(ص) سفارش می‌کند برای دیگران استغفار کند.<ref>آیه ۱۲ سوره ممتحنه </ref>:{{قرآن|اسْتَغْفِرْ لَهُمُ اللَّهَ ۚ|ترجمه=برايشان آمرزش بخواه|سوره=نور|آیه=۶۲}} و برای مؤمنان<ref>آیه ۱۹ سوره محمد</ref> و برای گنهکاران نیز.<ref>آیه ۱۵۹ سوره آل عمران</ref>

در جای دیگر قرآن از بی فایده بودن استغفار پیامبر برای منافقان سخن می‌کند.<ref>آیه ۸۰ و ۱۱۳ سوره توبه، آیه ۵و ۶ سوره منافقون، </ref> چون آنان خود به استغفار باوری ندارند.<ref>آیه ۱۱ سوره فتح</ref> اما اگر همانان توبه کنند و پیامبر برایشان استغفار کنند خداوند آنان را می‌بخشد.<ref>آیه ۶۰ سوره نساء</ref> زمانی که پیامبر برای دیگران استغفار کند و خود آنان هم از خداوند استغفار کنند، یقینا گناهان آنان بخشیده می‌شود.<ref>آیه ۶۴ سوره نساء</ref>

مفسران استغفار پیامبر(ص) برای دیگران را کامل کردن شفقت و مهربانی پیامبر(ص) نسبت به مسلمانان می دانند.<ref>طبرسی، ترجمه تفسیر جوامع الجامع، ج۱، ص۵۶۰</ref>

در قرآن [[تابعین]] برای یکدیگر دعا می‌کنند و طلب استغفار دارند.<ref>آیه ۱۰ سوره حشر</ref> این آیه عمومیت دارد و شامل همه مسلمانان می‌شود.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسير نمونه، ج۲۳، ص: ۵۲۲</ref> در روایات هم استغفار مؤمنان برای یکدیگر آمده است. امام علی برای دیگران استفغار می کند.<ref>خطبه ۱۹۷ نهج البلاغه، به نقل از مقاله استغفار در دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۹، ص۶۷۹</ref>