پرش به محتوا

نیرنگ در جنگ: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
خدعه و نیرنگ در جنگ را وسیله‌ای برای شکست دشمن دانسته‌اند که پیش از اسلام نیز وجود داشته و در اسلام مورد تأیید قرار گرفته است.  
خُدْعَة و نیرنگ در جنگ را وسیله‌ای برای شکست دشمن دانسته‌اند که در اسلام نیز مورد تأیید قرار گرفته است.


در درگیری‌های نظامی هر یک از طرفین تلاش می‌کنند با اتخاذ سیاست‌های فریب دهنده، دشمن را شکست دهد. فریب در جنگ را امری عقلانی دانسته‌اند برخلاف نیرنگ در غیر جنگ، که امری ناپسند است. فقیهان شیعه نیز نیرنگ در جنگ را تأیید کرده و آن‌را مورد اجماع فقهای شیعه دانسته‌اند.
در درگیری‌های نظامی، بخشی از تلاش گروه‌ها، بر فریب دشمن قرار می‌گیرد و چنین هدفی در جنگ را امری عقلانی بر شمرده‌اند. فقیهان شیعه نیز نیرنگ در جنگ را تأیید کرده و آن‌را مورد اجماع فقهای شیعه دانسته‌اند.


روایت مشهوری از پیامبر اسلام در منابع مختلف نقل شده که «الحَرْبُ‏ خُدْعَة؛ جنگ نیرنگ است». براساس نقل‌های تاریخی پیامبر به افراد خود در جنگ‌ها اجازه می‌داد دشمن را فریب دهند. پیامبر نیرنگ را وسیله‌ای برای پیروزی بر دشمن قرار می‌داد.
روایت مشهوری از پیامبر اسلام در منابع مختلف نقل شده که «الحَرْبُ‏ خُدْعَة؛ جنگ نیرنگ است». براساس نقل‌های تاریخی پیامبر به افراد خود در جنگ‌ها اجازه می‌داد دشمن را فریب دهند. پیامبر نیرنگ را وسیله‌ای برای پیروزی بر دشمن قرار می‌داد.


از امام علی(ع) نیز نقل شده که در نبرد، بیش از نیرو و توان، بر نیرنگ و حیله می‌توان اعتماد کرد. امام علی(ع) نیز در جنگ‌ها تلاش در فریب دشمن داشت و در مواردی از جمله کشتن عمر بن عبدود از آن استفاده کرد.
از امام علی(ع) نیز نقل شده که در نبرد، بیش از نیرو و توان، بر نیرنگ و حیله می‌توان اعتماد کرد. امام علی(ع) نیز در جنگ‌ها تلاش در فریب دشمن داشت و در مواردی از جمله کشتن عمر بن عبدود از آن استفاده کرد.
نیرنگ در غیر جنگ، که امری ناپسند است.
== مفهوم شناسی ==
== مفهوم شناسی ==
«خدعه» در لغت، چیزی است که به وسیلهٔ آن، انسان فریب می‌خورد.<ref>احمد بن‌ محمد مقری فیومی، مصباح المنیر، ص۱۶۵.</ref> خدعه و نیرنگ در جنگ، وسیله‌ای برای شکست دشمن و ترفندی است که با آن می‌توان بهترین ضربات را به دشمن وارد کرد. «خُدعه» منحصراً برای نیرنگ در جنگ استفاده می‌شود. این کلمه تفاوت بسیاری با «غدر» که خیانت و نیرنگ و نامردی است و در جنگ و غیر جنگ ممکن است از آن استفاده شود، دارد.
«خدعه» در لغت، چیزی است که به وسیلهٔ آن، انسان فریب می‌خورد.<ref>احمد بن‌ محمد مقری فیومی، مصباح المنیر، ص۱۶۵.</ref> خدعه و نیرنگ در جنگ، وسیله‌ای برای شکست دشمن و ترفندی است که با آن می‌توان بهترین ضربات را به دشمن وارد کرد. «خُدعه» منحصراً برای نیرنگ در جنگ استفاده می‌شود. این کلمه تفاوت بسیاری با «غدر» که خیانت و نیرنگ و نامردی است و در جنگ و غیر جنگ ممکن است از آن استفاده شود، دارد.
۱۱٬۸۹۲

ویرایش