پرش به محتوا

سهو النبی: تفاوت میان نسخه‌ها

۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۵ مهٔ ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (Rezapour صفحهٔ سهو نبی(ص) را به سهو النبی منتقل کرد)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:
شیخ صدوق روایتی را نقل کرده است که پیامبر اسلام(ص) یکی از نمازهای چهار رکعتی را سهواً دو رکعت خواند، و مردم به او یادآور شدند و حضرت نماز را دوباره خواند. آیا این روایت صحیح است یا نه؟ اگر صحیح است آیا این موضوع با عصمت پیامبر(ص) مغایر نیست؟
شیخ صدوق روایتی را نقل کرده است که پیامبر اسلام(ص) یکی از نمازهای چهار رکعتی را سهواً دو رکعت خواند، و مردم به او یادآور شدند و حضرت نماز را دوباره خواند. آیا این روایت صحیح است یا نه؟ اگر صحیح است آیا این موضوع با عصمت پیامبر(ص) مغایر نیست؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}روایاتی وجود دارد که پیامبر در تعداد رکعات نماز اشتباه کردند و آنکه در اثر غلبه خواب نماز صبح پیامبر(ص) قضا شد که این موضوع به سهو نبی مشهور است. این روایات از لحاظ سند و روایت و دلالت دارای اشکالات زیادی است. کسانی که این روایات را نقل کردند مجهول الحال هستند. این احادیث اخبار واحد هستند و در مسایل اعتقادی هم نمی‌توان به اخبار واحد اعتماد کرد.
{{پاسخ}}روایاتی وجود دارد که پیامبر در تعداد رکعات نماز اشتباه کردند و نیز در اثر غلبه خواب، نماز صبح پیامبر(ص) قضا شد که این موضوع به سهو نبی مشهور است. این روایات از لحاظ سند و روایت و دلالت دارای اشکالات زیادی است. کسانی که این روایات را نقل کردند مجهول الحال هستند. این احادیث اخبار واحد هستند و در مسایل اعتقادی نمی‌توان به اخبار واحد اعتماد کرد.


و در مقابل این روایات، احادیث زیادی داریم که هرگونه سهو و اشتباه و نسیانی در عبادات را از پیامبر نفی می‌کند.
در مقابل این روایات، احادیث زیادی داریم که هرگونه سهو و اشتباه و نسیانی در عبادات را از پیامبر نفی می‌کند.


==رد روایات سهو النبی==
==رد روایات سهو النبی==
درباره سهو النبی در [[نماز]] یا این که روزی بر اثر غلبه خواب نماز صبح آن حضرت قضا شد، روایاتی آمده است.<ref>کلینی، محمّد بن یعقوب، الفروع فی الکافی، تهران، نشر دار الکتب اسلامیه، ۱۳۷۷ ش، ج۳، ص۳۵۵، باب من تکلم فی صلاته، حدیث ۱، صدوق، من لا یحضره الفقیه، قم، نشر جامعه مدرسین، بی‌تا، ج۱، ص۳۵۸، حدیث ۱۰۳۱.</ref> اما این روایات از حیث سند و راوی و دلالت دارای اشکال می‌باشد.
درباره سهو النبی در [[نماز]] یا این که روزی بر اثر غلبه خواب [[نماز صبح]] پیامبر(ص) قضا شد، روایاتی آمده است.<ref>کلینی، محمّد بن یعقوب، الفروع فی الکافی، تهران، نشر دار الکتب اسلامیه، ۱۳۷۷ ش، ج۳، ص۳۵۵، باب من تکلم فی صلاته، حدیث ۱، صدوق، من لا یحضره الفقیه، قم، نشر جامعه مدرسین، بی‌تا، ج۱، ص۳۵۸، حدیث ۱۰۳۱.</ref> اما این روایات از حیث سند و راوی و دلالت دارای اشکال می‌باشد.


روایاتی وجود دارد که وقوع هر گونه سهو و نسیانی را از پیامبر نفی می‌کند؛ به گونه‌ای که در برخی روایات صریحاً وقوع سهو در نماز پیامبر(ص) انکار گردیده است؛ زراره از [[امام صادق(ع)]] سؤال می‌کند: آیا پیامبر در عمر خود [[سجده سهو]] به جا آورد؟ امام در پاسخ می‌فرماید: نه، پیامبر سجده سهو انجام نداد، بلکه هیچ انسان آگاه و عالمی، سجده سهو به جا نمی‌آورد؛ یعنی سجده سهو برای کسانی است که از یاد خدا غافل شده‌اند، دچار فراموشی و زیاده و نقصان در اجزای نماز می‌گردند؛ امّا کسانی که دائماً خود را در محضر خدا می‌بینند و حتّی در غیر نماز نیز لحظه‌ای از توجّه به او غفلت نمی‌کنند چگونه ممکن است در نماز دچار سهو گردیده، نیاز به [[سجده سهو]] پیدا نمایند؟!<ref>یوسفیان، حسن، پژوهشی در عصمت معصومان، نشر پژوهش‌گاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، ۱۳۷۷ ش، ص۲۴۹.</ref>
روایاتی وجود دارد که وقوع هر گونه سهو و نسیانی را از [[پیامبر(ص)]] نفی می‌کند؛ به گونه‌ای که در برخی روایات صریحاً وقوع سهو در نماز پیامبر(ص) انکار گردیده است؛ زراره از [[امام صادق(ع)]] سؤال می‌کند: آیا پیامبر در عمر خود [[سجده سهو]] به جا آورد؟ امام در پاسخ می‌فرماید: نه، پیامبر سجده سهو انجام نداد، بلکه هیچ انسان آگاه و عالمی، سجده سهو به جا نمی‌آورد؛ یعنی سجده سهو برای کسانی است که از یاد خدا غافل شده‌اند، دچار فراموشی و زیاده و نقصان در اجزای نماز می‌گردند؛ امّا کسانی که دائماً خود را در محضر خدا می‌بینند و حتّی در غیر نماز نیز لحظه‌ای از توجّه به او غفلت نمی‌کنند چگونه ممکن است در نماز دچار سهو گردیده، نیاز به [[سجده سهو]] پیدا نمایند؟!<ref>یوسفیان، حسن، پژوهشی در عصمت معصومان، نشر پژوهش‌گاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، ۱۳۷۷ ش، ص۲۴۹.</ref>


روایات سهو نبی گذشته از آن که از جهت راویان آنها مورد اشکال است، چون کسانی که آن روایات را نقل کرده مجهول‌الحال هستند، از نظر صدور نیز تام نیست. و دیگر اینکه آن اخبار، خبر واحد است؛ و در مسائل اعتقادی مثلا جواز سهو برای پیامبر هرگز نمی‌توان به آن گونه اخبار اعتماد کرد، چون مسائل اعتقادی (جواز سهو نبی) با خبر واحد ثابت نمی‌شود.
روایات سهو نبی گذشته از آن که از جهت راویان آنها مورد اشکال است، چون کسانی که آن روایات را نقل کرده مجهول‌الحال هستند، از نظر صدور نیز تام نیست. و دیگر اینکه آن اخبار، خبر واحد است؛ و در مسائل اعتقادی مثلا جواز سهو برای پیامبر هرگز نمی‌توان به آن گونه اخبار اعتماد کرد، چون مسائل اعتقادی (جواز سهو نبی) با خبر واحد ثابت نمی‌شود.
automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۱۰۵

ویرایش