automoderated
۶٬۳۴۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
روایاتی وجود دارد که براساس آنها بخشی از [[قرآن]]؛ یک سوم یا یک چهارم در مورد [[اهلبیت(ع)]] است. در [[کتاب کافی]]، یکی از [[کتب اربعه|کتابهای چهارگانه شیعه]]، دو روایت از این روایات نقل شده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، کتاب فضل القرآن باب النوادر، حدیث ۲ و ۴.</ref> [[علامه مجلسی]]، تعدادی از این روایات را در [[کتاب بحارالانوار]] جمعآوری کرده است.<ref>. ر.ک. علامه مجلسی، بحارالانوار، ج۲۴، ص۳۰۵; ج۳۵، ص۳۵۶; ج۹۲، ص۱۱۴، ۱۱۵.</ref> از نظر تعداد، این روایات را هشت روایت از شیعه و دو روایت از [[اهلسنت]] ذکر کردهاند. | روایاتی وجود دارد که براساس آنها بخشی از [[قرآن]]؛ یک سوم یا یک چهارم در مورد [[اهلبیت(ع)]] است. در [[کتاب کافی]]، یکی از [[کتب اربعه|کتابهای چهارگانه شیعه]]، دو روایت از این روایات نقل شده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، کتاب فضل القرآن باب النوادر، حدیث ۲ و ۴.</ref> [[علامه مجلسی]]، تعدادی از این روایات را در [[کتاب بحارالانوار]] جمعآوری کرده است.<ref>. ر.ک. علامه مجلسی، بحارالانوار، ج۲۴، ص۳۰۵; ج۳۵، ص۳۵۶; ج۹۲، ص۱۱۴، ۱۱۵.</ref> از نظر تعداد، این روایات را هشت روایت از شیعه و دو روایت از [[اهلسنت]] ذکر کردهاند. | ||
در میان این روایات، یک روایت از [[ابوبصیر]] نقل شده که دارای سند بوده و محققان سند آن را موثق دانستهاند. در این روایت، [[امام باقر(ع)]] | در میان این روایات، یک روایت از [[ابوبصیر]] نقل شده که دارای سند بوده و محققان سند آن را [[حدیث موثق|موثق]] دانستهاند. در این روایت، [[امام باقر(ع)]] قرآن را بر چهار بخش دانسته؛ یکی در مورد اهلبیت، دیگری در مورد دشمنان آنها، یکی در سنتها و امثال و دیگری در واجبات و احکام.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۲۸.</ref> علامه مجلسی این روایت را [[حدیث مرسل|مرسل]] دانسته است.<ref>علامه مجلسی، مرآة العقول، ۱۴۰۴ق، ج۱۲، ص۵۱۷.</ref> | ||
محققان مابقی این روایات را از نظر سند و متن، دارای اشکال دانسته و معتقدند | محققان مابقی این روایات را از نظر سند و متن، دارای اشکال دانسته و معتقدند بیشترِ این روایات بدون سند یا دارای راویان ضعیف و [[غالی]] است. | ||
==مخالفان== | ==مخالفان== | ||
برخی محققان با این نوع روایات مخالفت کرده و معتقدند، اختلاف فاحشی بین این روایات وجود دارد. در روایتی آمده همه آیات قرآن درباره اهلبیت است. روایت دیگری میگوید: دو سوم قرآن درباره اهلبیت و شیعیان است. در روایت دیگری یک سوم قرآن را درباره اهلبیت و شیعیان دانسته است. روایت چهارم میگوید: یک چهارم قرآن درباره اهلبیت است. روایت پنجم میگوید: یک ششم قرآن درباره اهلبیت است و بالاخره روایتی میگوید: یک چهارم قرآن در حلال، یک چهارم در حرام، یک چهارم در احکام و سنت و یک چهارم در اخبار گذشتگان، آیندگان و آیات مربوط به حل اختلافات است. مخالفان این روایات، معتقدند آشفتگی و اضطرابی که در این روایات وجود دارد | برخی محققان با این نوع روایات مخالفت کرده و معتقدند، اختلاف فاحشی بین این روایات وجود دارد. در روایتی آمده همه آیات قرآن درباره اهلبیت است. روایت دیگری میگوید: دو سوم قرآن درباره اهلبیت و شیعیان است. در روایت دیگری یک سوم قرآن را درباره اهلبیت و شیعیان دانسته است. روایت چهارم میگوید: یک چهارم قرآن درباره اهلبیت است. روایت پنجم میگوید: یک ششم قرآن درباره اهلبیت است و بالاخره روایتی میگوید: یک چهارم قرآن در حلال، یک چهارم در حرام، یک چهارم در احکام و سنت و یک چهارم در اخبار گذشتگان، آیندگان و آیات مربوط به حل اختلافات است. مخالفان این روایات، معتقدند آشفتگی و اضطرابی که در این روایات وجود دارد. با اعتقاد آنها اینکه سهم اهلبیت از آیات قرآن را از همه آیات تا بخشی اندک دانسته، به هیچوجه قابل پذیرش نیست. | ||
گروههای مخالف این روایات، اصل [[ارزیابی روایات تطبیق آیات بر اهلبیت(ع)|انطباِق برخی آیات بر اهلبیت(ع)]] را پذیرفته و | گروههای مخالف این روایات، اصل [[ارزیابی روایات تطبیق آیات بر اهلبیت(ع)|انطباِق برخی آیات بر اهلبیت(ع)]] را پذیرفته و آن را یک امر طبیعی و عقلانی دانستهاند و معتقدند اهلبیت، مصداق تمام و کامل آیات بسیاری هستند که درباره صالحان و نیکان آمده است. | ||
== موافقان و جمع بین روایات == | == موافقان و جمع بین روایات == |