اسلام و جنگ: تفاوت میان نسخه‌ها

{{درگاه|حکومت دینی}}آموزه‌های اسلامی، جنگ را به‌صورت مطلق بد و یا به‌صورت کامل خوب ندانسته‌اند. اسلام براساس شرایط زمان و مکان هم طرفدار صلح و هم طرفدار جنگ دانسته شده است. اسلام بر اعتقاد به جهاد تأکید داشته و هدف از آن را جلوگیری از فساد، تباهی و سیطره یافتن کفر و شرک دانسته‌اند. همچنین صلح نیز در ادبیات دینی اسلام، نقش پررنگ و موثری را دارا است.  

براساس اسلام، اگر دشمن، حاضر به همزیستی شرافتمندانه نباشد و بخواهد شرافت انسانی را پایمال کند، اسلام طرفدار جنگ است. اما در مقابل فرد یا گروهی که به‌صورت مسالمت‌آمیز در حال زندگی است و ضرری را متوجه اسلام و مسلمانان نکرده باشند، اسلام خواهان صلح است.

[[جهاد]] در اسلام، اقسامی دارد که بیشتر آن‌ها مشروط به اجازه [[امام معصوم]] یا [[ولایت فقیه اجماعی یا برداشتی فقهی|جانشین او]] است. جهاد با اهل‌بغی، در واقع، جنگ داخلی علیه مسلمانانی است که علیه حکومت قیام کنند. جهاد دفاعی از دیگر اقسام جهاد است. مسلمانان مکلف هستند با هر فرد یا گروهی که اندیشهٔ تجاوز به مسلمانان یا سرزمین‌های اسلامی را دارد، در حد توان بجنگند و تسلیم نشوند. این نوع جنگ، «دفاع» یا «جهاد دفاعی» نام دارد.