automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
==روزه از منظر قرآن== | ==روزه از منظر قرآن== | ||
{{قرآن|يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنوا كُتِبَ عَلَيكُمُ الصِّيامُ كَما كُتِبَ عَلَى الَّذينَ مِن قَبلِكُم لَعَلَّكُم تَتَّقونَ|ترجمه=ای کسانی که ایمان آوردهاید روزه بر شما واجب شد کما این که (هم چنانکه) بر کسانی که قبل از شما بودند واجب شده بود، شاید پرهیزکار شوید و تقوا پیشه کنید.|سوره=بقره|آیه=۱۸۳}}اولین و بزرگترین فایده روزه تقوا است. هر انسانی به فطرت خود این معنا را درک میکند که اگر بخواهد به عالم طهارت و رفعت متصل شود، و به مقام بلند کمال و روحانیت ارتقا یابد، اولین چیزی که لازم است بدان ملتزم شود، این است که از افسارگسیختگی خود جلوگیری کند. | {{قرآن|يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنوا كُتِبَ عَلَيكُمُ الصِّيامُ كَما كُتِبَ عَلَى الَّذينَ مِن قَبلِكُم لَعَلَّكُم تَتَّقونَ|ترجمه=ای کسانی که ایمان آوردهاید روزه بر شما واجب شد کما این که (هم چنانکه) بر کسانی که قبل از شما بودند واجب شده بود، شاید پرهیزکار شوید و تقوا پیشه کنید.|سوره=بقره|آیه=۱۸۳}} اولین و بزرگترین فایده روزه تقوا است. هر انسانی به فطرت خود این معنا را درک میکند که اگر بخواهد به عالم طهارت و رفعت متصل شود، و به مقام بلند کمال و روحانیت ارتقا یابد، اولین چیزی که لازم است بدان ملتزم شود، این است که از افسارگسیختگی نفس خود جلوگیری کند. | ||
تقوا از راه روزه و خودداری از شهوات به دست میآید؛ خودداری از شهوتی که همه مردم در همه اعصار مبتلای بدان هستند، و آن عبارت است از شهوت شکم و شهوت جنسی که اگر مدتی پرهیز کنند، و این ورزش را تمرین نمایند، به تدریج نیروی پرهیز از گناهان در آنان قوت میگیرد، و نیز به تدریج بر اراده خود مسلط میشوند. آن وقت در برابر هر گناهی، عنان اختیار از کف نمیدهند و نیز در تقرب به خدای سبحان دچار سستی نمیگردند. کسی که خدا را در دعوتش به اجتناب از خوردن و نوشیدن و عمل جنسی که امری مباح است اجابت میکند قهراً در اجابت دعوت به اجتناب از گناهان و نافرمانیها، شنواتر و مطیعتر خواهد بود. این است معنای آن که فرمود: «لعلّکم تتقون».<ref>طباطبایی، تفسیر المیزان، ترجمه از مصباح یزدی، بنیاد فکری علامه، ۱۳۶۷، ج۲، ص۹.</ref> | تقوا از راه روزه و خودداری از شهوات به دست میآید؛ خودداری از شهوتی که همه مردم در همه اعصار مبتلای بدان هستند، و آن عبارت است از شهوت شکم و شهوت جنسی که اگر مدتی پرهیز کنند، و این ورزش را تمرین نمایند، به تدریج نیروی پرهیز از گناهان در آنان قوت میگیرد، و نیز به تدریج بر اراده خود مسلط میشوند. آن وقت در برابر هر گناهی، عنان اختیار از کف نمیدهند و نیز در تقرب به خدای سبحان دچار سستی نمیگردند. کسی که خدا را در دعوتش به اجتناب از خوردن و نوشیدن و عمل جنسی که امری مباح است اجابت میکند قهراً در اجابت دعوت به اجتناب از گناهان و نافرمانیها، شنواتر و مطیعتر خواهد بود. این است معنای آن که فرمود: «لعلّکم تتقون».<ref>طباطبایی، تفسیر المیزان، ترجمه از مصباح یزدی، بنیاد فکری علامه، ۱۳۶۷، ج۲، ص۹.</ref> |