automoderated
۶٬۳۴۱
ویرایش
تفاوت اعتقاد به مهدویت در شیعه و اهل‌سنت: تفاوت میان نسخه‌ها
تفاوت اعتقاد به مهدویت در شیعه و اهل‌سنت (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۹ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۵۴
، ۲۹ مارس ۲۰۲۲بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
تعبیر «مهدی نوعی» و «مهدی شخصی»، نزد [[عارف|عارفان]] کاربردی دیگر به معنای قطب عالم امکان دارد که در او [[عصمت]] از [[گناه]] شرط نیست. شیعه این نظر را مردود می‌داند؛ زیرا برای امامت و [[مهدویت]]، عصمت از گناه و انتصاب توسط پیامبر اسلام(ص) و خدا را شرط می‌داند. | تعبیر «مهدی نوعی» و «مهدی شخصی»، نزد [[عارف|عارفان]] کاربردی دیگر به معنای قطب عالم امکان دارد که در او [[عصمت]] از [[گناه]] شرط نیست. شیعه این نظر را مردود می‌داند؛ زیرا برای امامت و [[مهدویت]]، عصمت از گناه و انتصاب توسط پیامبر اسلام(ص) و خدا را شرط می‌داند. | ||
== مهدویت شخصی == | == مهدویت شخصی و نوعی == | ||
شیعه به «مهدویت شخصی» اعتقاد دارد. | شیعه به «مهدویت شخصی» اعتقاد دارد. مقصود شیعه از مهدویت شخصی این است که؛ [[امام مهدی(ع)|مهدی موعود(ع)]] شخصی است معیّن که متولد شده و تاکنون زنده است و در آینده [[ظهور]] خواهد کرد، و او فرزند [[امام حسن عسکری(ع)]] است. | ||
برخی از [[اهل سنّت]]، به «مهدویت نوعی» معتقدند. مقصود آنها از مهدویت نوعی این است که در [[آخرالزمان]] شخصی از نوادگان [[پیامبر اکرم(ص)]] به نام مهدی متولد شده و ظهور خواهد کرد و دنیا را همان گونه که از ظلم پر شده از عدل و داد پر خواهد نمود؛ گرچه او اکنون وجود خارجی ندارد. | برخی از [[اهل سنّت]]، به «مهدویت نوعی» معتقدند. مقصود آنها از مهدویت نوعی این است که در [[آخرالزمان]] شخصی از نوادگان [[پیامبر اکرم(ص)]] به نام مهدی متولد شده و ظهور خواهد کرد و دنیا را همان گونه که از ظلم پر شده از عدل و داد پر خواهد نمود؛ گرچه او اکنون وجود خارجی ندارد. | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۲: | ||
== اشکال به مهدویت نوعی == | == اشکال به مهدویت نوعی == | ||
بر اساس اعتقاد [[علم کلام|کلامی]]ِ شیعه، جهان هیچگاه از وجود امام زنده، [[معصوم]] و منصوب از طرف [[خدا]] خالی نخواهد بود؛ زیرا بدون وجود امام که واسطه فیض است، جریان فیض الهی در عالَم امکان ندارد؛ و فقط در سایه وجود امام در هر عصر، زندگی و بقای عالَم امکان‌پذیر خواهد بود. | بر اساس اعتقاد [[علم کلام|کلامی]]ِ شیعه، جهان هیچگاه از وجود امام زنده، [[معصوم]] و منصوب از طرف [[خدا]] خالی نخواهد بود؛ زیرا بدون وجود امام که واسطه فیض است، جریان فیض الهی در عالَم امکان ندارد؛ و فقط در سایه وجود امام در هر عصر، زندگی و بقای عالَم امکان‌پذیر خواهد بود.{{مدرک|date=مارس ۲۰۲۲}} | ||
{{جعبه نقل قول|2=امام صادق(ع) «اگر تنها دو نفر انسان داشته باشیم، یکی از آن دو امام خواهد بود و آخرین کسی که می‌میرد امام است».|تراز=چپ|عرض=200}} | |||
<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ترجمه حاج سید جواد مصطفوی، دارالکتب الاسلامیه. ج۱، ح۴۵۷.</ref> | |||
=== مبانی ضرورت وجود امام در هر زمان === | === مبانی ضرورت وجود امام در هر زمان === | ||