مجازات دزدی در اسلام: تفاوت میان نسخه‌ها

اولین دلیل شرعی قطع دست، که فقها به آن استناد کرده‌اند آیه ۳۸ [[سوره مائده]] است: {{قرآن|وَالسَّارِقُ وَالسَّارِقَةُ فَاقْطَعُوا أَيْدِيَهُمَا جَزَاءً بِمَا كَسَبَا نَكَالًا مِنَ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ|ترجمه=و مرد و زن دزد را به سزاى آنچه كرده‌اند، دستشان را به عنوان كيفرى از جانب خدا ببريد، و خداوند توانا و حكيم است.|سوره=مائده|آیه=۳۸}} استناد بعدی فقها به روایاتی است که در این باره رسیده است.

اگر شرایط اجرای حدّ حاصل نشود، مجازات دزد به نظر قاضی واگذار شده است؛ مثل: تازیانه، زندان،‌ تبعید و…، به این مجازات تعزیر گفته می‌شود.{{پایان پاسخ}}

* رساله نوین، امام خمینی (ره)، بی‌آزار شیرازی، ج۴.

 

* ترجمه تحریر الوسیله، ج۴، ص۳۶۹ بعد.