automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۹: | خط ۹: | ||
آزار خدا و پیامبر در آیه شریفه _ صلّی الله علیه و آله _ با صیغه مضارع که نشان گر استمرا میباشد آمده است. (یؤذون الله و رسوله)؛ آزار پیامبر _ صلّی الله علیه و آله _ از آن جهت که ایشان هم بشر است و از عوامل خارجی متأثر میشود و مثلاً از انکار نبوتش، از گناه مردم و از تهمتها و آزارهای جسمی و روحی که مردم بیخرد بر ایشان روا میداشتند کاملاً امری طبیعی است و اما آزرده شدن خداوند متعال سؤال برانگیز است. چرا که خدا تا از عوامل خارجی منفعل و متأثر شود و همانند بشر از امری خوشحال یا اینکه اذیت شود. به همین جهت مفسران در معنی عبارت «یؤذن الله …» اقوال و احتمالاتی ذکر کردهاند که میتوان آنها را به شرح زیر جمعبندی کرد: | آزار خدا و پیامبر در آیه شریفه _ صلّی الله علیه و آله _ با صیغه مضارع که نشان گر استمرا میباشد آمده است. (یؤذون الله و رسوله)؛ آزار پیامبر _ صلّی الله علیه و آله _ از آن جهت که ایشان هم بشر است و از عوامل خارجی متأثر میشود و مثلاً از انکار نبوتش، از گناه مردم و از تهمتها و آزارهای جسمی و روحی که مردم بیخرد بر ایشان روا میداشتند کاملاً امری طبیعی است و اما آزرده شدن خداوند متعال سؤال برانگیز است. چرا که خدا تا از عوامل خارجی منفعل و متأثر شود و همانند بشر از امری خوشحال یا اینکه اذیت شود. به همین جهت مفسران در معنی عبارت «یؤذن الله …» اقوال و احتمالاتی ذکر کردهاند که میتوان آنها را به شرح زیر جمعبندی کرد: | ||
۱. بعضی احتمال دادهاند مراد از «یؤذون الله» آزار اولیاء خداست | ۱. بعضی احتمال دادهاند مراد از «یؤذون الله» آزار اولیاء خداست<ref>ر. ک. شیخ طوسی، التبیان فی تفسیرالقرآن، قم، مکتب الاعلام الاسلامی، چاپ اول، ۱۴۰۹، ج۸، ص۳۶۰؛ و محمدبن احمد، انصاری قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، بیروت، داراحیاء الثراث العربی، ۱۴۰۵، ج۱۴، ص۲۳۸.</ref> و در واقع کلمه اولیاء مضاف محذوف است و حذف مضاف و نسبت دادن آزار به خود خدا برای تعظیم (بزرگ داشت) اولیاء الله میباشد. | ||
۲. احتمال دیگری که ذکر شده است این است که مراد، آزار رسول خدا _صلّی الله علیه و آله _ میباشد و به جهت تعظیم و بزرگ داشت پیامبر، اذیت شدن را خدا به خود نسبت داده است و اذیت آن حضرت را همانند اذیت خودش قرار داده است.<ref>ر. ک. طباطبائی، سیدمحمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، اسماعیلیان، چاپ پنجم، ۱۳۷۱ ش، ج۱۶، ص۳۳۸؛ و ر.ک. فضل بن حسن طبرسی، | ۲. احتمال دیگری که ذکر شده است این است که مراد، آزار رسول خدا _صلّی الله علیه و آله _ میباشد و به جهت تعظیم و بزرگ داشت پیامبر، اذیت شدن را خدا به خود نسبت داده است و اذیت آن حضرت را همانند اذیت خودش قرار داده است.<ref>ر. ک. طباطبائی، سیدمحمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، اسماعیلیان، چاپ پنجم، ۱۳۷۱ ش، ج۱۶، ص۳۳۸؛ و ر.ک. فضل بن حسن طبرسی، | ||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
۳. برخی نیز احتمال دادهاند که مراد از «یؤذون الله» عبارت است از کفر، شرک، ترک دین، مخالف با اوامر و نواهی و توهین به مقدسات.<ref>سید عبدالحسین طیب، الطیب البیان، تهران، انتشارات اسلام، چاپ سوم، ۱۳۶۶ ش، ج۱۰، ص۵۲۴.</ref> | ۳. برخی نیز احتمال دادهاند که مراد از «یؤذون الله» عبارت است از کفر، شرک، ترک دین، مخالف با اوامر و نواهی و توهین به مقدسات.<ref>سید عبدالحسین طیب، الطیب البیان، تهران، انتشارات اسلام، چاپ سوم، ۱۳۶۶ ش، ج۱۰، ص۵۲۴.</ref> | ||
۴. بعضی احتمال دادهاند که مراد نسبتهای ناروا دادن به خداست.<ref>ر. ک. الجامع لاحکام القرآن، همان، ص۲۳۷؛ و الکشاف، همان؛ و ر.ک. حسین بن احمد، شاه عبدالعظیمی، تفسیر اثنا عشری، تهران، میقات، چاپ اول، ۱۳۶۴ش، ج۱۰، ص۴۸۳.</ref> مانند اینکه یهودیان میگفتند {{قرآن|عزیر بن الله<ref>توبه/ ۳۰.</ref> عزیر پسر خدا است. و نیز مسیحیان میگفتند: {{قرآن|المسیح بن الله}}<ref>توبه/ ۳۰.</ref> مسیح (عیسی) پسر خدا است و …. | ۴. بعضی احتمال دادهاند که مراد نسبتهای ناروا دادن به خداست.<ref>ر. ک. الجامع لاحکام القرآن، همان، ص۲۳۷؛ و الکشاف، همان؛ و ر.ک. حسین بن احمد، شاه عبدالعظیمی، تفسیر اثنا عشری، تهران، میقات، چاپ اول، ۱۳۶۴ش، ج۱۰، ص۴۸۳.</ref> مانند اینکه یهودیان میگفتند {{قرآن|عزیر بن الله}}<ref>توبه/ ۳۰.</ref> عزیر پسر خدا است. و نیز مسیحیان میگفتند: {{قرآن|المسیح بن الله}}<ref>توبه/ ۳۰.</ref> مسیح (عیسی) پسر خدا است و …. | ||
۵. در بعضی از تفاسیر نیز مقصود از «یؤذون الله و رسوله» انجام آنچه که در نزد خدا و رسول خدا _ صلّی الله علیه و آله _ ناپسند است، دانستهاند. مانند: کفر، انواع گناهان و انکار نبوت و شریعت و ….<ref>ر. ک. کاشانی، ملا فتح الله، منهج الصادقین، تهران، کتابفروشی اسلامیه، چاپ دوم، ۱۳۴۴ ش، ج۷، ص۳۶۵.</ref> به نظر میرسد این احتمال از همه احتمالات ذکر شده جامع تر است و همه آنها را دربردارد. | ۵. در بعضی از تفاسیر نیز مقصود از «یؤذون الله و رسوله» انجام آنچه که در نزد خدا و رسول خدا _ صلّی الله علیه و آله _ ناپسند است، دانستهاند. مانند: کفر، انواع گناهان و انکار نبوت و شریعت و ….<ref>ر. ک. کاشانی، ملا فتح الله، منهج الصادقین، تهران، کتابفروشی اسلامیه، چاپ دوم، ۱۳۴۴ ش، ج۷، ص۳۶۵.</ref> به نظر میرسد این احتمال از همه احتمالات ذکر شده جامع تر است و همه آنها را دربردارد. |