زندگی امام زمان(ع) در زمان غیبت: تفاوت میان نسخه‌ها

بنابراین انسان شیفته امام زمان که قلبش به محبت آن بزرگوار می‌طپد در مرحله اول باید بکوشد خودش را با به دست آوردن اوصاف حسنه و خصلت‌های نیکو بسازد و نیز در اصلاح محیط پیرامون خودش و دوستانش تلاش نماید که در این صورت از یاران امام زمان «ع» محسوب می‌شود چه توفیق زیارات و ملاقات آن بزرگوار را در زندگی پیدا کند و چه قبل از ظهور آن حضرت رحلت نموده و از دنیا برود. و در مرحله بعد بحث ملاقات و تشرف آن هم با شرایط خاصی که بزرگان اهل ولاء گفته‌اند یا از داستان‌هایی که عده ای به محضر مقدس امام زمان یا بعضی از خواص اصحاب آن بزرگوار مشرّف گردیده‌اند، پیش می‌آید که به‌طور کلی به دو راه برای ملاقات امام زمان «ع» می‌توان اشاره کرد: ۱ـ عده خاصی که به واسطه ریاضت و تقوا در زمره اولیاء الهی درآمده مثل بعضی علماء عامل، صلحاء و زّهاد در طول دوران غیبت که البته تعدادشان اندک و شاید به عدد انگشتان دو دست نرسند. ۲ـ اضطرار: افرادی که از شیعیان به هر نحوی دچار گرفتاری و اضطرار خواسته یا ناخواسته گردیده باشند که در اثر انقطاع از وسائل عادیه و توسل به آن بزرگوار که بی تردید به اذن خداوند پناه بی پناهان و چاره بی چارگان است، موفق به ملاقات آن حضرت یا بعضی از خواص که در خدمت آن عزیزانند، شده‌اند و خواهند شد. و راه دیگری که آن هم از روایات استفاده می‌شود که ممکن است خیلی‌ها در موسم حج یا سایر اماکن حضرت را ببینند اما نشناسند.

{{پایان پاسخ}}