automoderated، دیوانسالاران، مدیران
۷٬۲۳۰
ویرایش
جز (جزئی) |
جز (جزئی) |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
}} | }} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
گفته شده حضرت فاطمه در نوزادی صحبت می کرده است آیا صحت دارد؟ | |||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
سخن گفتن قبل از تولد از فضائلی است که برای سایر اهل بیت هم نقل شده است. در منابع شیعه و اهل سنت به سخن گفتن حضرت زهرا پیش از تولد با حضرت خدیجه اشاره شده و جز فضائل حضرت فاطمه(س) برشمردهاند. | |||
====سخن گفتن امام علی قبل از تولد==== | |||
وقتی معاویه نامه به امام علی(ع) نوشت و در آن از برتری های خود سخن گفت. امیرالمؤمنین به غلامش دستور داد در جواب او بنویس: (فضایل فراوانی شمرد از جمله فرمود): نماز گذاردم با پیامبر در کودکی و اقرار به نبوت کردم در شکم مادر.<ref>طبرسی، احتجاج، ج۱، ص۱۸۰.</ref> | |||
نویسنده فضایل الخمسه عن الصحاح السته که از منابع و صحاح شش گانه اهل سنت کتابش را جمع آوری کرده است در این باره نوشته، خدیجه خود گفته است: پس از آبستن شدن به | ====سخن گفتن فاطمه زهرا(س) قبل از تولد==== | ||
* نویسنده فضایل الخمسه عن الصحاح السته که از منابع و صحاح شش گانه اهل سنت کتابش را جمع آوری کرده است در این باره نوشته، خدیجه خود گفته است: پس از آبستن شدن به فاطمه، او با من سخن می گفت<ref>ساعدی، محمدباقر، فضائل و پنج تن در صحاح ششگانه، ج۴، ص۴ و ۶.</ref> و مرا سرگرم میکرد وقتی زنان قریش از او به خاطر ازدواج با پیامبر اسلام پرسیدند<ref>همان، ص۷ و ۸؛ راوند، قصص الانبیاء ص۷۱۳؛ دراوندی، الخرائج، ص۳۸۱.</ref> خدیجه انیسی جز زهرا نداشت و زهرا در شکم مادر با او سخن می گفت تا غصه را از دل او ببرد.<ref>همان، راوندی، ص۱۱۳.</ref> | |||
* در منابع شیعی مانند امالی شیخ صدوق بیشتر از دیگران این فضیلت را نقل کرده است: وقتی فاطمه با خدیجه سخن می گفت، خدیجه آن را از پیامبر پنهان می داشت تا اینکه روزی پیامبر وارد خانه شد و گفتگوی خدیجه را با فردی شنید، فرمود ای خدیجه با چه کسی صحبت می کنی؟ خدیجه عرض کرد با کودکی که در شکم دارم. پیامبر فرمود ای خدیجه جبرئیل به من خبر می دهد که این کودک نسل پاک و مبارک و معصوم من است که خداوند نسل و نسب مرا در او قرار داده است و از نسل پاک او ائمه و خلفای من بعد از پایان وحی از زمین خواهند بود.<ref>شیخ صدوق، امالی، ص۵۹۳؛ طبری، دلائل الامامه، ص۸؛ رضی الدین علی بن یوسف حلی، العدد و القویه، ص۲۲۲؛ الموسوعه الکبری عن فاطمه زهرا، ج۴، ص۲۳۶.</ref> | |||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} |