automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
{{درگاه|فاطمی}} | {{درگاه|فاطمی}} | ||
براساس شواهد قرآنی و این روایت؛ شیطان میتواند در پارهای از امور عادی زندگی پیامبران و معصومین «ع» که ربطی به احکام الهی و هدایت مردمان ندارد، اثر بگذارد و موجبات آزار و اذیت آنها را فراهم آورد. اما این به معنای تسلط بر آنها نیست تا منافاتی با عصمت داشته باشد؛ چون شیطان، به مرحله مخلَصان که مقام عقلی و شامخ انسان کامل است، راه ندارد. | براساس شواهد قرآنی و این روایت؛ شیطان میتواند در پارهای از امور عادی زندگی پیامبران و معصومین «ع» که ربطی به احکام الهی و هدایت مردمان ندارد، اثر بگذارد و موجبات آزار و اذیت آنها را فراهم آورد. اما این به معنای تسلط بر آنها نیست تا منافاتی با عصمت داشته باشد؛ چون شیطان، به مرحله مخلَصان که مقام عقلی و شامخ انسان کامل است، راه ندارد. | ||
خط ۲۰: | خط ۱۸: | ||
اکنون باید این مطلب روشن شود که آیا شیطان قدرت بر آزار و اذیت معصومین «ع» را دارند؟ چون ظاهر این روایت بر این دلالت دارد که شیطان قدرت بر آزار و اذیت معصومین «ع» را دارند. از اینرو، پاسخ با محوریت همین مطلب در بخشهای ذیل بیان میشود. | اکنون باید این مطلب روشن شود که آیا شیطان قدرت بر آزار و اذیت معصومین «ع» را دارند؟ چون ظاهر این روایت بر این دلالت دارد که شیطان قدرت بر آزار و اذیت معصومین «ع» را دارند. از اینرو، پاسخ با محوریت همین مطلب در بخشهای ذیل بیان میشود. | ||
بررسی توانایی شیطان بر آزار و اذیت معصومین «ع» | == بررسی توانایی شیطان بر آزار و اذیت معصومین «ع» == | ||
واژهای که در روایت بهکار برده شده، واژه «شیطان» است؛<ref>«یَا مُحَمَّدُ هَذَا شَیْطَانٌ…».</ref> باید دید مقصود از این لفظ چیست؛ آیا مقصود شیطان به معنای اسم عام (اسم جنس) است که به هر موجود اذیتکننده، خواه انسان باشد یا غیر انسان،<ref>«الشَّیطانُ اسم لکلّ عارم من الجنّ و الإنس و الحیوانات»؛ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، مفردات ألفاظ القرآن، بیروت، دارالقلم، چاپ اول، ۱۴۱۲ق، ص۴۵۴.</ref> اطلاق میشود، یا مقصود شیطان به معنای اسم خاص (عَلَم)؛ یعنی ابلیس است که آدم را فریب داد و اکنون هم با لشکر و جنود خود در کمین آدمیان است؟<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الإسلامیه، چاپ اول، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۱۹۲.</ref> | واژهای که در روایت بهکار برده شده، واژه «شیطان» است؛<ref>«یَا مُحَمَّدُ هَذَا شَیْطَانٌ…».</ref> باید دید مقصود از این لفظ چیست؛ آیا مقصود شیطان به معنای اسم عام (اسم جنس) است که به هر موجود اذیتکننده، خواه انسان باشد یا غیر انسان،<ref>«الشَّیطانُ اسم لکلّ عارم من الجنّ و الإنس و الحیوانات»؛ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، مفردات ألفاظ القرآن، بیروت، دارالقلم، چاپ اول، ۱۴۱۲ق، ص۴۵۴.</ref> اطلاق میشود، یا مقصود شیطان به معنای اسم خاص (عَلَم)؛ یعنی ابلیس است که آدم را فریب داد و اکنون هم با لشکر و جنود خود در کمین آدمیان است؟<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الإسلامیه، چاپ اول، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۱۹۲.</ref> | ||