استغفار حضرت زهرا(س): تفاوت میان نسخه‌ها

{{پاسخ}}

{{درگاه|فاطمی}}

شیخ صدوق در کتاب «الامالی» سند را این‌گونه آورده است:

در این سند به جز «احمد بن زیاد بن جعفر» که از اساتید و مشایخ شیخ صدوق و مورد ثقه و اطمینان هست<ref>علی النمازی الشاهرودی، مستدرکات علم رجال الحدیث، طهران، ابن المؤلف، چاپ اول، محرم الحرام ۱۴۱۵، ج۱، ص۳۱۸.</ref> و نیز «سفیان» که بدون مشخصه آورده شده و نمی‌دانیم چه کسی است، بقیه راویان به جز «عبد الملک بن عمیر» در کتب رجال شیعه یادی از آنان نشده است. صاحب کتاب «مستدرکات علم رجال الحدیث» با تعبیر «لم یذکروه» از آنان یاد کرده است.<ref>همان، ج۶، ص۹۳؛ ج۳، ص۴۶۱؛ ج۷، ص۴۵۰؛ ج۳، ص۳۰۶–۳۰۷.</ref> بنابراین به جز استاد شیخ صدوق بقیه راویان مورد ثقه و اطمینان نیستند و حدیث هم از درجه اعتبار ساقط است پس نباید با دیدن یک حدیث، قضاوت کرد و محتوای آن را جویا شد بلکه نخست باید بررسی شود که سند حدیث صحیح هست یا نه.

در آن ایام امیرمومنان علی «ع» که به مدینه مهاجرت کرده بود چگونه صاحب باغ شده بود در تاریخ به جز فدک، باغی برای رسول خدا (صلی الله علیه و آله) مشاهده نشده است.

امام صادق «ع» فرمودند: اگر امیرمومنان نبود که با فاطمه ازدواج کند، از زمان حضرت آدم تا روز قیامت، در روی زمین کسی یافت نمی‌شد که شایستگی همسری با فاطمه را داشته باشد.<ref>شیخ صدوق، پیشین‏، ص۵۹۲.</ref>

بر اساس روایات فراوان از طرق شیعه و سنی، حضرت فاطمه (علیها السلام) مصداق آیه «و یطعمون الطعام علی حبه مسکیناً و یتیماً و اسیراً»<ref>الانسان:۸–۹.</ref> است که برای رضای خدا سه روز پی در پی افطاری خود را به فقیر و اسیر و یتیم دادند و با آب، روزه را افطار کردند.<ref>علامه امینی‏، الغدیر، قم، مرکز الغدیر للدراسات الاسلامیه‏، ۱۴۱۶ ق‏، چاپ اول‏، ج‏۳، ص۱۵۵–۱۶۰.</ref>

- حقیقت کار معصوم را یک فرد معصوم درک می‌کند و می‌فهمد.