نام ملائکه در قرآن و روایات: تفاوت میان نسخه‌ها

در قرآن و روایات بعضی از نامها یا اوصاف ملائکه بدون ذکر نام آورده شده است به طوری که در قرآن فقط از دو ملک اسم برده شده و از بعضی دیگر با صفت یاد شده است.

جبرئیل(ع) به عنوان حامل وحی و پیام الهی بر انبیاء(ع)<ref>بقره/ ۹۷.</ref> و حضرت میکائیل<ref>بقره/ ۹۸.</ref> گفته شده ایشان به روزی‌ها و حکم و معرفت نفوس مأمور هستند.<ref>ر. ک. قرشی، سیدعلی اکبر، قاموس قرآن، دارالکتب الاسلامیه، چاپ یازدهم، ۱۳۷۲ ش، مجلد سوم، ص۲۶۸ به نقل از ریاض السالکین.</ref> این دو به عنوان اسم آن دو ملک در قرآن به شمار می‌آید و دیگر از ملائکه نامی در قرآن نیامده و فقط با صفات آنها یاد شده‌اند.<ref>ر. ک. طباطبایی، سید محمد حسین، تفسیر المیزان، مترجم سید محمد باقر موسوی، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ یازدهم، ۱۳۷۸، ج۱۷، ص۱۲.</ref> مانند: کرام الکاتبین، رقیب و عتید، سفره الکرام البرره که صفات ملائکه نویسندگان اعمال و… هستند.<ref>ق/ ۱۷ و ۱۸، انفطار/ ۱۰ و ۱۲، عبس/ ۱۱–۱۶.</ref>

ملک الموت،<ref>سجده/ ۱۱.</ref> که صفت ملائکه مسئول میراندن می‌باشد. «حَفَظَه»<ref>انعام/ ۶۱.</ref> صفت ملائکه انسانها است. اینها به عنوان نام یا صفات بعضی از ملائکه بود که در قرآن آمده است اما در احادیث نیز از ملائکه دیگر نام برده شده است؛ مانند:

اسرافیل و کرّوبین «که نام دو ملک می‌باشد که با همکاری جبرئیل و میکائیل برای عذاب قوم لوط نازل شدند»<ref>ترجمه تفسیر المیزان، همان، ج۱۰، ص۴۸۹.</ref> و بعضی از ملائکه به عنوان مأموران انواع بادها شمارش شده‌اند. از آن جمله از امام صادق(ع) نقل شده که الشّمال، الجنوب، الصّبا و الدبور، موکلان باد هستند.<ref>کافی، ج۸، ص۹۱، ح ۶۳.</ref> و «راحیل» به عنوان یکی از خادمان بهشت شمرده شده است.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، مؤسسه الوفاء، بیروت، ۱۴۰۴ هـ ق، ج۱۰۱، ص۸۷، باب ۱.</ref> «اسماعیل» نیز به عنوان یکی از ملائکه در احادیث ما آمده است.<ref>ر. ک. بحارالانوار، ج۵۶، ص۱۷۱، ح ۲.</ref>