مهلت دادن خداوند به ابلیس: تفاوت میان نسخه‌ها

ابلیس از فرمان خداوند به سجده بر آدم(ع) خودداری کرد و مورد لعن خداوند قرار گرفت.<ref>سور حجر، آیه۳۱-۳۵.</ref> ابلیس از خداوند درخواست کرد {{قرآن|إِلی یَوْمِ یُبْعَثُونَ|ترجمه=تا روزی که انسان‌ها برانگیخته می‌شوند.|سوره=سوره حجر|آیه=۳۶}} به او مهلت دهد.<ref>سوره حجر، آیه۳۶.</ref> خداوند به او تا {{قرآن|إِلی یَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ|ترجمه=تا روز و زمان معین، مهلت داده شده‌ای.|سوره=حجر|آیه=۳۸}}

مقصود از مهلت خواستن ابلیس را رهایی از مرگ دانسته‌اند.<ref>فیض کاشانی، تفسیر الصافی، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۱۱۲.</ref> این گفتگو در آیات متعددی در سوره‌های «اعراف»<ref>سوره اعراف، آیات ۱۱-۱۵.</ref>، «حجر»<ref>سوره حجر، آیات۳۲-۳۸.</ref>، «ص»<ref>سوره ص، آیات ۷۴-۸۱.</ref> ذکر شده است.

مفسران در مورد این‌که مقصود از «روز وقت معلوم» چه روزی است، اختلاف دارند: عده‌ای آن روز را پایان جهان می‌دانند. و برخی آن‌را روزی دانسته‌اند که جز خدا کسی نمی‌داند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ج۱۹، ص۳۴۳.</ref> احادیث معصومان نشان می‌دهد که ابلیس پس از [[نفحه اول]] و پیش از [[نفحه دوم]] می‌میرد.<ref>بحرانی، تفسیر البرهان، قم، مؤسسه مطبوعاتی اسماعیلیان، ج۲، ص۳۴۲.</ref> علامه طباطبایی، نویسنده المیزان معتقد است که ابلیس قبل از قیامت می‌میرد؛ زیرا ابلیس تقاضا کرده بود تا قیامت زنده بماند، اما خداوند پاسخ داد که تنها تا روز وقت معلوم زنده می‌ماند.<ref>طباطبایی، محمد حسین، تفسیر المیزان، قم، نشر اسراء، ج۱۷، ص۳۴۶.</ref>