۱۱٬۹۱۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۴: | خط ۴: | ||
تلقین چیست و چه زمانی خوانده میشود؟ | تلقین چیست و چه زمانی خوانده میشود؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
معنای | تلقین در لغت به معنای چیزی را فهمیدن یا به کسی فهماندن است.<ref>ر. ک. ابن فارس، المقاییس اللّغه، ج۵، ص۲۶۰; و ابن منظور، لسان العرب، ج۱۳، ص۳۹۰; احمد بن محمد فیومی، مصباح المنیر، ج۲، ص۲۵۲; و لغت نامهٔ دهخدا، ج۱۵، ص۹۱۰.</ref> اصطلاح «تلقین» بیشتر، در احکام اموات مطرح است که خواندن شهادتین، کلمات فرج، اسامی ائمه(ع) و … برای شخص است. | ||
درک و فهم روح، نیازمند وسایل مادی نیست و با اینکه پس از مرگ، وسایل مادی ادراک را از دست میدهد، اما میتواند برخی مسائل را درک کند و محدودیتهای عالم مادی را ندارد. پس از جنگ بدر، پیامبر اسلام با جنازه مشرکان سخن گفت. مسلمانان از پیامبر پرسیدند: مگر آنها میشنوند؟ پیامبر به آنها گفت: «شما از آنها شنواتر نیستید».<ref>ابنهشام، السیرة النبویة، بیروت، ج۱، ص۶۳۹.</ref> | |||
روح با این که پس از مرگ وارد برزخ میشود ولی با بدن مادی و قبر خاکی پیوندهایی دارد. به دلیل همین ارتباط، تلقین سفارش شده و در دستور تلقین آمده که دست به شانهی میت بگذارند و او را تکان دهند.<ref>محمد شجاعی، معاد یا بازگشت به سوی خدا، ج۱، ص۲۵۶.</ref> | |||
در برخی دعاها چنین خواسته شده: اللَّهُمَ لَقِّنِّي حُجَّتِي يَوْمَ أَلْقَاكَ؛ خداوندا، در روز قیامت حجتم را تلقینم کن.<ref>مجمع البحرین، ج۴، ص۱۳۴.</ref> تلقین، به هدف یاد دادن و یادآوری عقاید و مسائل دینی برای میت است که در منابع اهلسنت نیز فراوان توصیه شده است.<ref>سیوطی، شرح الصدور، ص۱۵۲ و ۱۵۴.</ref> | |||
امام علی(ع) در پایان جنگ جمل با کشتهی کعب بن سوره و... سخن گفت. مردی پرسید: «ای علی، مگر اینها میشنوند؟» فرمود: «همان گونه که کشتگان بدر صدای پیامبر را شنیدند، اینها نیز میشنوند».<ref>بحار الانوار، ج۶، ص۲۵۵.</ref> | امام علی(ع) در پایان جنگ جمل با کشتهی کعب بن سوره و... سخن گفت. مردی پرسید: «ای علی، مگر اینها میشنوند؟» فرمود: «همان گونه که کشتگان بدر صدای پیامبر را شنیدند، اینها نیز میشنوند».<ref>بحار الانوار، ج۶، ص۲۵۵.</ref> | ||
== تلقین خواندن پیامبر و اهلبیت == | == تلقین خواندن پیامبر و اهلبیت == | ||
خط ۲۸: | خط ۲۴: | ||
{{نوشتار اصلی|انواع تلقین}} | {{نوشتار اصلی|انواع تلقین}} | ||
[[تلقین]] را بر سه قسم دانستهاند که هر یک در جای مخصوص خود خوانده میشود؛ تلقین اول هنگام جان دادن، تلقین دوم هنگامی که صورت جنازه را در قبر به خاک گذاشتند و سوم هنگامی که قبر را پوشانیدند.<ref>ر.ک: میر احمد نی ریزی، گفتگو پیرامون قبر، ص۱۳۷.</ref> | [[تلقین]] را بر سه قسم دانستهاند که هر یک در جای مخصوص خود خوانده میشود؛ تلقین اول هنگام جان دادن، تلقین دوم هنگامی که صورت جنازه را در قبر به خاک گذاشتند و سوم هنگامی که قبر را پوشانیدند.<ref>ر.ک: میر احمد نی ریزی، گفتگو پیرامون قبر، ص۱۳۷.</ref> | ||
تلقین برای سه موقعیت توصیه شده است؛ بر بالین شخص محتضر، در گوش میتی که در قبر گذاشته شده و نزد قبر میتی که مدفون شده است. | |||
== منابع == | == منابع == |